Γράφει ο Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D., Πολιτευτής Τρικάλων

Προβλημάτισε πολύ κόσμο το 2015 η συνεργασία ανάμεσα σε δύο τελείως διαφορετικούς Πολιτικούς χώρους, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Ήταν μια συνεργασία χωρίς προγραμματικές συγκλίσεις, χωρίς συζητήσεις και χωρίς πολιτική επαφή. Οι μεν μιλάγανε για μια Αριστερή διακυβέρνηση, που δεν ήρθε ποτέ, οι δε για μια Δεξιά στροφή, που δεν υλοποιήθηκε. Ήταν μια σύγκλιση σε προσωπικό επίπεδο των Τσίπρα-Καμμένου για να μπουν στην εξουσία και φυσικά να ‘χουν την δεδηλωμένη.
Από την αρχή η συγκυβέρνηση αυτή ήταν για την ΚΑΡΕΚΛΑ και για τα ΛΕΦΤΑ χωρίς, όμως, ουσιαστικούς κραδασμούς, που θα οδηγούσαν σε Κυβερνητικό ναυάγιο. Η αναγκαστική συγκατοίκηση, που … έπλεε σε ήρεμα … νερά μέχρι προχθές, ξαφνικά με την επίσκεψη Καμμένου στις ΗΠΑ και τις δηλώσεις για τις Πρέσπες και για τις βάσεις του … θανάτου, τάραξαν τα λιμνάζοντα ύδατα και έφεραν στην επιφάνεια το χάος, που χωρίζει αυτούς, που σήμερα διαφεντεύουν τον τόπο.
Η χώρα μοιάζει με ένα ακυβέρνητο σκάφος την στιγμή που χρειαζόμαστε μια ισχυρή Κυβέρνηση, για να συμμαζέψει την Οικονομική Αθλιότητα και την Κοινωνική Διάλυση, που έφεραν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο τυχοδιωκτισμός του Καμμένου και η … ηχηρή σιωπή του Τσίπρα κάνουν την χώρα να φαίνεται σαν μια Ακυβέρνητη Πολιτεία και φυσικά παραλύουν την πατρίδα μας.
Θέλουν, πάση θυσία, να κρατήσουν ζωντανή την Συγκυβέρνηση, για να διατηρήσουν τα μεγάλα Οικονομικά οφέλη, που έχουν οι Κυβερνώντες, οι οικογένειές τους και οι άνθρωποι του κομματικού σωλήνα. Επιδιώκουν με κάθε τρόπο να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές προκειμένου να αποφύγουν και την πρόωρη διάλυσή τους και φυσικά την κατάρρευση των Συνιστωσών ...!
Όλα αποδεικνύουν πως ο παράτυπος και εξ αρχής ασύμβατος συνεταιρισμός Τσίπρα-Καμμένου, πνέει τα λοίσθια. Όσο πιο κοντά έρχεται ο χρόνος των εκλογών τόσο πιο καθαρά φαίνονται τα αρχέγονα ένστικτα της πολιτικής επιβίωσης. Έτσι σπάζουν οι συνεκτικοί αρμοί της εξουσίας και αποκαλύπτεται η ασυμβατότητα της ευκαιριακής Συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τώρα προβάλλει καθαρά στους πολίτες ο τυχοδιωκτικός χαρακτήρας της πολιτικής συνύπαρξης των δύο αντιθέτων εταίρων.
Ακυβέρνητη χώρα είναι η Πατρίδα μας, όπου επικρατούν το ενδοκυβερνητικό αλαλούμ, οι σπασμωδικές αντιδράσεις και η δύσκολη απεμπλοκή των δύο ασύμμετρων συνεργατών. Από το όνειρο το 2015 για νέα Ελλάδα φτάσανε το 2018στον εφιάλτη της καταστροφής.
Ο Καμμένος … πυροβολεί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ … ψάχνονται, διαμαρτυρόμενοι, ενώ στους ΑΝΕΛ επικρατεί ένα κλίμα διάλυσης. Φοβίζει την Δύση η ταραχή σε Αθήνα, Σκόπια και Ιταλία και οι … υπόγειες διεργασίες δίνουν και παίρνουν. Ο … Τυφώνας, που ακούει στο όνομα Πάνος Καμμένος, μπορεί να γίνει καταλύτης των πάντων, αν και μερικοί τον αποκαλούν «Λαγό του Τσίπρα».
Έτσι το σενάριο των τετραπλών εκλογών τον Μάϊο, παίζει πολύ έντονα, χωρίς, όμως, να αποκλείεται και η απόπειρα του αιφνιδιασμού. Ανεξάρτητα από τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, οι Τσίπρας – Καμμένος, θα παραδώσουν μια Ακυβέρνητη Πολιτεία, με κατακρεουργημένους θεσμούς, με μια απελπισμένη κοινωνία και μια χώρα χωρίς όραμα και χωρίς κανένα σχέδιο για το μέλλον των παιδιών της.
Πρέπει να δώσουν την ευκαιρία, τώρα και πριν είναι αργά, να αναζητήσει ο Ελληνικός λαός μια Αξιόπιστη και Συνεκτική λύση. Με το να δίνουν παράταση στον κυνικό συνεταιρισμό των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζημιώνουν εξίσου την χώρα και τους πολίτες της.
Θα τολμήσουν;