Οι περισσότεροι επιχειρηματίες στον κλάδο της καφεστίασης υποστηρίζουν ότι προσπαθούν να απορροφήσουν όποιο μέρος της αύξησης μπορούν αναζητώντας τρόπους να μειώσουν το κόστος τους
Σε μια εποχή έντονων προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπίσει βρίσκεται ο κλάδος της καφεστίασης. Οι αυξήσεις στις πρώτες ύλες, η δυσκολία εύρεσης προσωπικού, τα υψηλά ενοίκια αλλά και η μετατροπή της κλασικής καφετέριας σε εργασιακό χώρο από τους πελάτες της θέτουν στους επιχειρηματίες το δίλημμα για το ποια πρέπει θα πρέπει να είναι η στρατηγική που θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεών τους.
Από την αρχή του χρόνου οι τιμές στον καφέ εκτός σπιτιού έχουν «τσιμπήσει», με τις αυξήσεις να κυμαίνονται από 5% έως 15%, είτε στο χέρι είτε στον σερβιριζόμενο καφέ. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες στον κλάδο της καφεστίασης υποστηρίζουν ότι προσπαθούν να απορροφήσουν όποιο μέρος της αύξησης μπορούν. Την ίδια στιγμή αναζητούν τρόπους να μειώσουν το κόστος τους με αρκετούς στην προσπάθεια αυτή να αλλάζουν το μοντέλο του κλασικού καφέ σε σελφ σέρβις, δηλαδή χωρίς σερβιτόρους, μειώνοντας το κόστος τους και ταυτόχρονα και τις τιμές τους. Μέχρι σήμερα την πρακτική αυτή ακολουθούσαν στην Ελλάδα ορισμένες μεγάλες αλυσίδες. Πλέον η τάση επεκτείνεται και στις καφετέριες της γειτονιάς. Οπως επισημαίνουν επαγγελματίες του κλάδου οι δυνατότητες να συγκρατήσουν τις τιμές είναι περιορισμένες, καθώς το κόστος τους αυξάνεται συνεχώς, και η λύση του αυτοεξυπηρετούμενου πελάτη είναι μία λύση αν και αλλάζει τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Μάλιστα σε τουριστικές περιοχές της χώρας την τάση αυτή ενισχύει και η αδυναμία των επιχειρήσεων να βρουν εποχικό προσωπικό.
Το δίλημμα
Την ίδια ώρα ένα ακόμα δίλημμα υπάρχει στον κλάδο. Η καφετέρια που αποτελούσε σημείο χαλάρωσης και «οικονομικής» διασκέδασης για τον μέσο καταναλωτή μετατράπηκε μετά τον Covid σε χώρο εργασίας με δεκάδες τηλεργαζόμενους να μετατρέπουν τα τραπέζια των καφέ σε προσωπικά τους γραφεία για πολλές ώρες. Την ίδια ώρα τα κόστη των επιχειρήσεων (ενεργειακό, στεγαστικό αλλά και εργασιακό) γιγαντώνονται με τους τζίρους να μην παρουσιάζουν ανάλογη αύξηση ή και μείωση. Οπως λένε επιχειρηματίες ο τζίρος γίνεται «όταν γυρίζει» το τραπέζι. Καθώς το κόστος λειτουργίας μιας καφετέριας είναι υψηλό, απαιτεί γρήγορη εναλλαγή των πελατών για να παραμένει κερδοφόρα, κάτι που έχει περιοριστεί αφού υπάρχουν πελάτες που αγοράζουν έναν καφέ ή έναν χυμό και παραμένουν για ώρες στο κατάστημα. Ετσι αρκετοί είναι εκείνοι που σκέφτονται να υιοθετήσουν μια τάση που ήδη έχει εμφανιστεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ακολουθείται κυρίως από μικρές επιχειρήσεις και θέλει την απαγόρευση της χρήσης υπολογιστών στα καφέ κάποιες ημέρες της εβδομάδας ή ώρες. Αλλοι πάλι εξετάζουν να περιορίσουν τον χώρο στα καταστήματά τους για τους χρήστες υπολογιστών. Για παράδειγμα, για να αποτρέψουν τη μετατροπή των χώρων τους σε χώρους εργασίας, ορισμένοι ιδιοκτήτες καφέ στο Ηνωμένο Βασίλειο άρχισαν να αναρτούν πινακίδες απαγόρευσης φορητών υπολογιστών, ενώ άλλοι έχουν περιορίσει τη χρήση τους μόνο σε συγκεκριμένα τραπέζια ή ώρες της ημέρας. Ανάλογες πρακτικές ακολουθούνται και στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Η τάση αυτή φαίνεται ότι πλέον έρχεται και στην Ελλάδα, η αγορά αλλάζει και νέες συνήθειες και τάσεις αναδύονται.
Στελέχη της εγχώριας αγοράς καφέ εκτιμούν ότι αυτή τη στιγμή τα σημεία παρασκευής και πώλησης καφέ (σερβιριζόμενο και takeaway) – όπως καφετέριες, καντίνες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, φούρνοι κ.λπ. – ξεπερνούν τις 70.000 πανελλαδικά, με την επιτόπια κατανάλωση καφέ να προσεγγίζει στα σημεία αυτά τους 16.400 τόνους (σε πρώτη ύλη) τον χρόνο.
Λ.Ε. kosmoslarissa.gr (απο το ρεπορτάζ της Δήμητρας Σκουφού στα ΝΕΑ)
.png)
