Το νερό ήταν και παραμένει δημόσιο αγαθό και δεν ιδιωτικοποιείται. Το νομοσχέδιο που συζητείται είναι απαραίτητο, διότι στα δημόσια μονοπώλια πρέπει να υπάρχει έλεγχος και εποπτεία, αλλά και ρύθμιση της τιμολογιακής τους πολιτικής από την Πολιτεία με σκοπό την προστασία των καταναλωτών.

Αυτά υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, μιλώντας στη Βουλή, επί του αιτήματος αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Τρικαλινός Υπουργός προχώρησε σε πλήρη ανασκευή των ανυπόστατων ισχυρισμών της αντιπολίτευσης περί δήθεν «ιδιωτικοποίησης» του νερού. Ο Κώστας Σκρέκας, ανέδειξε, επίσης, την ανάγκη λογοδοσίας των φορέων διαχείρισης υδάτων και κατέθεσε στοιχεία που δείχνουν καθαρά την ανάγκη εποπτείας κι ελέγχου στο συγκεκριμένο πεδίο.

Αναλυτικότερα, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μιλώντας στη Βουλή στο πλαίσιο του ελέγχου αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:

Δεν αναφέρεται πουθενά στην έκθεση της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής ότι οι διατάξεις του νομοσχεδίου προς ψήφιση είναι αντισυνταγματικές.

Γιατί προχωρούμε σε αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία; Διότι ειδικά όταν έχουμε δημόσια μονοπώλια, εκεί χρειάζεται να υπάρχει τόσο η ρύθμιση της τιμολογιακής πολιτικής όσο και ο έλεγχος και η εποπτεία για τις υπηρεσίες που αυτά παρέχουν.

Η πολιτεία δεν εκχωρεί καμία αρμοδιότητα σχεδιασμού υδατικής πολιτικής προς μία ρυθμιστική αρχή. Αναφέρεται ρητά στο νομοσχέδιο ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι ο αρμόδιος φορέας που χαράσσει την πολιτική για την προστασία και τη διαχείριση των υδάτων.

Αναθέτουμε αρμοδιότητες μόνο εποπτείας και ελέγχου στη Ρυθμιστική Αρχή. Δεν αναθέτουμε σε καμία περίπτωση τον καθορισμό της τιμολογιακής πολιτικής.

Είναι ξεκάθαρο: Δεν προβλέπεται και δεν υποκρύπτεται καμία παρούσα ή μελλοντική ιδιωτικοποίηση των φορέων διαχείρισης υδάτων.

Το νερό δεν είναι εμπορεύσιμο προϊόν. Θωρακίζουμε τη λογοδοσία των φορέων διαχείρισης ύδατος και τη διαφάνεια, υπέρ των καταναλωτών.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ρυθμίζεται κατά τρόπο συνεκτικό το πεδίο της Ρυθμιστικής και Ελεγκτικής εποπτείας των φορέων που διαθέτουν το αποκλειστικό δικαίωμα παροχής υπηρεσιών ύδατος στη γεωγραφική περιοχή τοπικής τους αρμοδιότητας, δηλαδή σε δήμους, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΟΤΑ, ΔΕΥΑ) κλπ.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 295 φορείς παροχής ύδατος. Μόλις το 38% αναρτά τα στοιχεία που οφείλει και δεν γνωρίζουμε καν αν μετρούν συστηματικά την ποιότητα του νερού που παρέχουν στους πολίτες.

Σύμφωνα με στοιχεία που δηλώνουν οι ίδιες οι ΔΕΥΑ, έχουν απώλειες μέχρι και 62%. Υπάρχουν ΔΕΥΑ που χρεώνουν δυο φορές πιο ακριβά το νερό στους δημότες τους, με βάση τα στοιχεία που εκείνες αναφέρουν.

Μια Ανεξάρτητη Δημόσια Ρυθμιστική Αρχή είναι δημόσιος έλεγχος. Για ποιο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παραμείνει αυτός ο έλεγχος και η εποπτεία στη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος; Μήπως για να αποφασίζει ο εκάστοτε Υπουργός και η εκάστοτε κυβέρνηση αν θα επιβάλλει πρόστιμα στους Δήμους; Αυτά είναι ρουσφέτια, όχι εκείνα που αναπόδεικτα μας κατηγορεί η αντιπολίτευση.

2015-2019: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επιβλήθηκαν συνολικά μόλις 9 πρόστιμα. 2019- 2020: Κυβέρνηση ΝΔ, επιβλήθηκαν συνολικά 62 πρόστιμα.