« Αλέξη περίμενέ μας, ερχόμαστε και εμείς. Και τότε θα είμαστε πιο ισχυροί στη πάλη για την ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ σε μια Ευρώπη που θέλει να κάνει την Ελλάδα προτεκτοράτο… βροντοφωνάζει ο Πάμπλο Ιγγλέσιας, λίγο πρίν την υπογραφή της οδυνηρής Συμφωνίας του Αλέξη Τσίπρα με τους Ευρωπαίους « εταίρους» μας στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης την 13/7/15. Και η Λουτσιάνα Καστελίνα σημειώνει : « Ενας Συμβιβασμός δεν είναι αναγκαστικά κακός. Το ζήτημα είναι να διαπιστωθεί εάν αλλάζει προς το καλύτερο τον συσχετισμό δυνάμεων. Θα ήθελα οι νεότερες γενιές που τείνουν να ταυτίζουν τη λέξη « συμβιβασμός» με τη λέξη « προδοσία», να διαβάσουν και να μάθουν λίγο παραπάνω από την Ιστορία…». Να μάθουν π.χ. για τη Συμφωνία του Πότδσαμ, της Τεχεράνης, του Μπρέστ-Λιτόφσκ, για το Σύμφωνο Ρίμπετροπ – Μολότοφ… Να μάθουν τι σημαίνει «…κάθε τι άλλο θα ήταν αφάνταστα χειρότερο για τον λαό, για την χώρα, για τον κοινωνικό μετασχηματισμό…». Και συνεχίζει η Λουτσιάνα : « Για την Ελλάδα πιστεύω ότι ο Τσίπρας έχει δίκιο, για τον απλό λόγο ότι η εναλλακτική λύση θα είχε πολύ βαρύτερες συνέπειες για τον ελληνικό λαό. Μια νίκη της Αριστεράς στην Ιρλανδία ή την Ισπανία, θα ήταν σημαντική για την αλλαγή της ισορροπίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στη Κομισιόν. Αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι εκείνο που θα κάνει πραγματικά τη διαφορά, θα ήταν ένας κοινός πολιτικός χώρος της Αριστεράς στο επίπεδο της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών…»
Αυτά τα καθήκοντα είναι μπροστά μας. Να αλλάξουμε, υπέρ της Αριστεράς, τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ενωμένη Ευρώπη. Να κάνουμε τη διαφορά με τη δυναμική του ευρωπαϊκού κινήματος που παλεύει για την Ευρώπη του ουμανισμού, της αλληλεγγύης των λαών της, της ανθρωπιστικής επίλυσης του μεταναστευτικού προβλήματος, του εργασιακού πολιτισμού, της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής για όλους τους κατοίκους της, της αγωνίας για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών κι όχι για τα πλούτη των τραπεζιτών – των κεφαλαιοκρατών…. Να συμβάλλουμε για να υπάρξουν κι άλλες Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις που να αποδεικνύουν με τις πράξεις τους, με τις νομοθετικές παρεμβάσεις τους, ότι « οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη…», ότι αντιμετωπίζουν ως κυβερνητική προτεραιότητα την φτώχεια – τη πείνα – την έλλειψη στέγης και θέρμανσης, αναβαθμίζουν τις υπηρεσίες προς τα άτομα με αναπηρίες, επαναφέρουν τις συντάξεις στους ανασφάλιστους υπερήλικες, διευκολύνουν τους απεγνωσμένους από μη εξυπηρετούμενα χρέη, αποδίδουν την ιθαγένεια στα παιδιά- μετανάστες 2ης γενιάς, οργανώνουν τη πάταξη της διαφθοράς – της διαπλοκής – του αθέμιτου πλουτισμού, καθιερώνουν την ελεύθερη πρόσβαση για ΟΛΟΥΣ στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας..
Να το κάνουμε στην περίοδο που οι λαοί της Ευρώπης βγήκαν κατά χιλιάδες στις πλατείες και τους δρόμους της, για να διαδηλώσουν τη συμπαράστασή τους στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό από τη βαρβαρότητα του Ευρωπαϊκού Ιερατείου απέναντί του, το οποίο απαιτεί καταστροφικά υφεσιακά – νεοφιλελεύθερα μέτρα για αποπληρωμή χρεών που δημιούργησε το άθλιο πολιτικό- οικονομικό σύστημα εξουσίας στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, με την συνενοχή βέβαια και των Ευρωπαίων «εταίρων» του.
Να το κάνουμε τώρα, που ακόμη και το «ΣΠΗΓΓΕΛ» αναγνωρίζει ότι «η Ευρώπη όπως την οραματίζεται ο Σόϊμπλε κινδυνεύει με ανάφλεξη», τώρα που όπως επισημαίνει ο Μανουέλ Βάνς : « η Ελληνική κρίση αποκάλυψε το έλλειμμα οράματος στη σημερινή Ευρώπη». Τώρα που διαπιστώνεται ότι :
- « επανεμφανίζεται ως οικονομικός Ναζισμός, το αποκρουστικό πρόσωπο του Γερμανικού σωβινισμού, που επιδιώξαμε να ξεχαστεί. Ο Σόϊμπλε χρησιμοποιεί το ευρώ ως οικονομικό αναμορφωτήριο της Νότιας Ευρώπης…» ( Γιόσκα Φίσερ ).
- « η ψυχρή και απότομη αντίδραση της Γερμανικής Κυβέρνησης στις Ελληνικές προτάσεις, ήταν αναξιοπρεπής και στόχευε να οδηγήσει στην απομάκρυνση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη…» ( Γιούργκεν Χάμπερμας ).
- « οι Χριστιανοδημοκράτες έχασαν την ευρωπαϊκή τους πυξίδα…» ( Ράλφ Στέγκνερ, Αντιπρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών)
- « η Γερμανία γίνεται ο καταστροφέας της Ευρωζώνης» ( Σάρα Βάγκενκνεχτ, Αντιπρόεδρος της Κ.Ο. του ΝΤΙ ΛΙΝΚΕ )
- « ένα κύμα μίσους για τη Γερμανία κατακλύζει την Ευρώπη, θυμίζει 4ο Ράϊχ…» ( ΝΤΙ ΒΕΛΤ )
- « η Γερμανία χρησιμοποιεί την Ευρωπαϊκή νομοθεσία κατά το δοκούν, ως πρόσχημα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της» ( ΦΑΪΝΑΝΣΙΑΛ ΤΑΪΜΣ )
- « το πρόβλημα της Ευρωζώνης είναι οι πολιτικές της Γερμανίας που την οδηγούν σε διάσπσαη…» ( Φιλίπ Λεγκρέν ).
Να το κάνουμε τώρα που ο Ματέο Ρέντσι δηλώνει : « Βρισκόμαστε σε μια φάση βαθιάς αλλαγής για το μέλλον της Ευρώπης. Ξεκινά μια μεγάλη συντακτική περίοδος για την οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης, χωρίς λιτότητα…», τώρα που το αίτημα για απομείωση – αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους για να γίνει βιώσιμη η εξυπηρέτησή του, το ασπάζεται όχι μόνον το ΔΝΤ και η Κυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά και ο Μάριο Ντράγκι – ο Μπενουά Κερέ της Ε.Κ.Τ., ο Πρόεδρος της Γερμανίας κ.Γκάουκ, της Γαλλίας κ.Ολάντ, ο Ντέϊβιντ Κάμερον, ο Βέρνερ Φάϊμαν, ο Ζάκ Ντελόρ, ο Μισέλ Ροκάρ, ο Ρομάνο Πρόντι, η Κάτριν Έκαρτ, ο Πιέρ Μοσκοβισί, ο Ζάν-Κριστόφ Καμπαντελίς, ο Μισέλ Σαπέν, ακόμη και ο Μαριάνο Ραχόϊ…
Όλα αυτά δείχνουν ότι κάτι κινείται στη Γηραιά Ήπειρο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, στην οποία επικράτησαν οι δυνάμεις της καπιταλιστικής ασυδοσίας των αγορών, οι δυνάμεις των τελεσίγραφων υποταγής στα νεοφιλελεύθερα δόγματα που δεν σεβάστηκαν το δημοψηφισματικό ΟΧΙ του ελληνικού λαού. Κάτι αλλάζει με πολιορκητικό κριό τη νέα Ελληνική Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας – τη πρώτη αριστερή Κυβέρνηση στη Δυτική Ευρώπη και τις παρεμβάσεις της για αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής τραγωδίας στη χώρα, για συνολική ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ και για Έντιμο Συμβιβασμό με τους δανειστές της, στη βάση της Συμφωνίας του Λονδίνου το 1953, στη βάση των αξιών με τις οποίες δημιουργήθηκε η Ενωμένη Ευρώπη, στη βάση της αμοιβαία επωφελούς Συμφωνίας που την απέρριψε το Κογκλάβιό της καθώς κυριάρχησαν οι ακραίοι… Όμως η « πύρρεια νίκη» του Ευρωπαϊκού Ιερατείου, έχουμε βάσιμες ελπίδες, θα οδηγήσει τους λαούς της Ευρώπης να ενισχύσουν την αλληλεγγύη τους προς τον ελληνικό λαό, την στήριξή τους στη Κυβέρνηση της Αριστεράς, που θα βρεί τους δρόμους για να κάνει τις ΡΗΞΕΙΣ με όλα τα αίτια και τους υπεύθυνους της υπερχρέωσης και της στρεβλής καπιταλιστικής ανάπτυξης της χώρας, που δεν « μεταλλάσσεται» από ένα πρόσκαιρο Συμβιβασμό και δεν πρέπει να πέσει. Θα δυναμώσει τον αγώνα τους για ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ…, για νίκες που θα αποδεικνύουν ότι « μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή» όταν οι λαοί – τα κινήματα απαιτούν την Ευρώπη που ονειρευθήκαμε και αναδεικνύουν Κυβερνήσεις που θα καταστήσουν εφικτή την αριστερή εναλλακτική πολιτική στην Ενωμένη Ευρώπη.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ