Αφορμή για το ταξίδι στάθηκε ένα ρεπορτάζ. Ο Δήμος Τρικκαίων είχε ανακοινώσει την έλευση ενός πειραματικού λεωφορείου χωρίς οδηγό και η ευκαιρία ήταν ιδανική για να γνωρίσουμε από κοντά τη μικρή θεσσαλική πόλη που έχει συνδεθεί τα τελευταία χρόνια με την καινοτομία. Και θα συνεχίσει αυτή τη σχέση με το νέο πρότζεκτ που σχεδιάζει, το οποίο, όπως μάθαμε, θα συνδυάζει την αυτοκίνηση και τη ρομποτική.

Ο κεντρικός δρόμος μάς οδηγεί στην πανέμορφη πεζογέφυρα των Τρικάλων, χτισμένη το 1886 από Γάλλους μηχανικούς, που συνδέει την εμπορική οδό Ασκληπιού με την κεντρική πλατεία της πόλης. Κάτω από τη μεταλλική γέφυρα ρέει ο ποταμός Ληθαίος, παραπόταμος του Πηνειού, που διατρέχει όλη την πόλη. Λέγεται μάλιστα ότι ο περίφημος γιατρός της αρχαιότητας, ο Ασκληπιός, γεννήθηκε στις όχθες του ποταμού της Λήθης, που τώρα είναι «στολισμένες» με πανύψηλα πλατάνια και κατάλληλες για περίπατο.

Ο καιρός είναι καλός και τα ποδήλατα των Τρικαλινών παρελαύνουν στους δρόμους. Το μικρό μέγεθος των Τρικάλων και η απουσία μεγάλων κλίσεων στους δρόμους είναι ιδανικά χαρακτηριστικά για τη μετακίνηση με ποδήλατο. Στις αρχές Μαρτίου θα αποδοθεί στους ποδηλάτες η ειδικά διαμορφωμένη κυκλική διαδρομή περίπου 2,5 χιλιομέτρων που εκτελούσε μέχρι πρότινος το λεωφορείο χωρίς οδηγό, δημιουργώντας έτσι τον μεγαλύτερο ενιαίο ποδηλατόδρομο της χώρας.

Κερδισμένο στοίχημα

Το πιλοτικό λεωφορείο ήταν ένα στοίχημα που κέρδισαν τα Τρίκαλα σε πολλά επίπεδα: μια ελληνική πόλη έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο για την εφαρμογή ενός πολυδάπανου διεθνούς πρότζεκτ, απέκτησε τεχνογνωσία και βέβαια ένα πανίσχυρο δίκτυο οπτικών ινών. Αν το δωρεάν wi-fi που προσφέρει σήμερα ο Δήμος Τρικκαίων το βρίσκετε λίγο αργό σε μερικά σημεία της πόλης, με το νέο δίκτυο οι συνδέσεις θα γίνουν ταχύτερες, ενώ οι κάτοικοι και οι επισκέπτες θα απολαμβάνουν νέες ηλεκτρονικές εφαρμογές για την καθημερινή τους εξυπηρέτηση. Η τεχνογνωσία για τη δημιουργία δικτύων wi-fi είναι κάτι που ανέπτυξαν τα Τρίκαλα πριν από περίπου δέκα χρόνια και δεν είναι τυχαίο ότι εξάγουν τεχνογνωσία και σε άλλους δήμους.

Κάνουμε μια στάση στην κεντρική πλατεία και φορτίζουμε κινητά και τάμπλετ στο... δέντρο. Στα «κλαδιά» του φουτουριστικού δέντρου ηλιακά πάνελ συγκεντρώνουν την ηλιακή ενέργεια και τη διοχετεύουν σε ηλεκτρονικές συσκευές και σε ηλεκτρονικά αμαξίδια ατόμων με αναπηρία. Σε μια οθόνη αφής που βρίσκεται στο κάτω μέρος του «κορμού» συνδεόμαστε στο Ιντερνετ και ανοίγουμε τους χάρτες της περιοχής προτού συνεχίσουμε τη βόλτα μας.

Ακολουθώντας την οδό Στρατηγού Σαράφη θα περάσετε δίπλα από το Ασκληπιείο και θα δείτε τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως. Ανηφορίζοντας θα φτάσετε στο Βυζαντινό Φρούριο των Τρικάλων και θα δείτε τη θέα προς τον κάμπο και την Πίνδο. Πιο ψηλά βρίσκεται το πευκόφυτο άλσος του προφήτη Ηλία, ενώ κατηφορίζοντας είναι ιδανική μια βόλτα από τη συνοικία Βαρούσι με τις βυζαντινές εκκλησίες και τα παλιά, διατηρητέα, αρχοντικά του 17ου-19ου αιώνα που μαρτυρούν την ανάπτυξη της περιοχής. Από τα στενά του Βαρουσίου πέρασε στον μύθο και η ιστορία του καρδιοκατακτητή του Μεσοπολέμου, Σακαφλιά, μέσα από τους στίχους του Βασίλη Τσιτσάνη που κατάγεται από την περιοχή. Φυσική συνέχεια του Βαρουσίου αποτελούν τα παλιά Μανάβικα.

Αττίκ και Βενιζέλος

Η δραστήρια γειτονιά, που γνώρισε εκτεταμένη ανάπλαση στα μέσα της δεκαετία του ’90, δίνει τον τόνο στη νυχτερινή διασκέδαση της περιοχής και φιλοξενεί ένα από τα πρώτα murals που φιλοτεχνήθηκαν στην Ελλάδα με την αναπαράσταση της γειτονιάς του ’20. Πίσω στην πλατεία στεκόμαστε για λίγο στο ιστορικό, ανακαινισμένο, νεοκλασικό ξενοδοχείο Πανελλήνιον του 1914 που φιλοξένησε καλλιτέχνες, όπως τη Μαρίκα Κοτοπούλη, την Κυβέλη, τον Αττίκ, ενώ από το μπαλκόνι του μίλησαν στους Τρικαλινούς μεγάλοι πολιτικοί της εποχής, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Αξίζει να επισκεφθείτε το επιβλητικό τέμενος Κουρσούμ Τζαμί (μολυβένιο τζαμί) στην άκρη της πόλης, το οποίο συγκαταλέγεται στα προστατευόμενα μνημεία της UNESCO. Το μέγεθος της καλοδιατηρημένης κατασκευής (ύψος 22 μ.) εντυπωσιάζει, όπως και η άριστη ακουστική του. Τελευταία στάση στον Μύλο Ματσόπουλου, στον οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί μέρος των παλιών μηχανών του και σταδιακά θα λειτουργήσει μόνιμα ως βιομηχανικό μουσείο.

Η Καθημερινή (Σάκης Ιωαννίδης)