Η διαχρονική κλιματική κρίση, οι όλο και περισσότερες περιβαλλοντικές «καταστροφές» ανά τον κόσμο και η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, της ποιότητας ζωής και της υγείας των πολλών, έρχονται να μας θυμίσουν ότι δεν είναι η «φύση» που βρίσκεται σε κρίση, αλλά η σχέση της ανθρωπότητας με το περιβάλλον, που καθορίζεται από τη μορφή των κοινωνικών σχέσεων. 

Γνωρίζουμε ότι ο καπιταλισμός συνεπάγεται αναγκαστικά την ταυτόχρονη εξάντληση των πηγών πλούτου (του), δηλαδή την ανθρώπινη εργασία (ανθρώπινοι πόροι) και το περιβάλλον (φυσικοί πόροι). Παρ’ όλα αυτά οι κυβερνώντες και οι διαχειριστές αυτού του συστήματος αντιμετωπίζουν την περιβαλλοντική προστασία ως αντικείμενο κερδοφορίας, άλλοτε ως “δαπάνη” που μπορεί να περιοριστεί, άλλοτε ως νέο πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Εξάλλου για τους ίδιους, η οικονομία κυριαρχεί. Η οικονομία ή ορθότερα η αγορά είναι αυτή που πρέπει να σωθεί και η πίστη σε αυτήν. Η αγορά είναι η βάρκα που θα μας σώσει από έναν Τιτανικό που βουλιάζει. Χωράνε όμως όλοι και όλες στη βάρκα;

Απέναντι στα σχέδια τους ας αντιπαραβάλλουμε τη δικιά μας φωνή και δράση. 

Φωνή και δράση που θεωρεί ότι το περιβάλλον, η ποιότητα ζωής, η υγεία και τα δικαιώματά μας είναι πάνω και πέρα από τα κέρδη τους. 

Φωνή και δράση που ενώνεται με τις κινητοποιήσεις ανά τον κόσμο ενάντια στην κλιματική κρίση τονίζοντας «Αλλάξτε το σύστημα, όχι το κλίμα». 

Αμφισβητούμε ριζικά το κυρίαρχο μοντέλο της «ανάπτυξης», του παραγωγισμού και της ιδεολογίας των κερδών εις βάρος της κοινωνίας και της φύσης.

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τα περιβαλλοντικά κινήματα και τους πολίτες που αγωνίζονται για την ακύρωση του αντι-περιβαλλοντικού νόμου Χατζηδάκη, για τη ματαίωση των καταστροφικών αιολικών επενδύσεων στον Ασπροπόταμο και στα Άγραφα, για σταματήσει αμέσως η χρήση των σκουπιδιών ως καύσιμα. 

Από τις Σκουριές ως το Βόλο, από τα Άγραφα και τον Αχελώο ως την Ήπειρο και τον EastMed : η Κερατέα έδειξε τον δρόμο!