Με τη συγκλονιστική και εντυπωσιακή συμμετοχή του κόσμου κορυφώθηκαν αργά το βράδυ της Παρασκευής, οι εκδηλώσεις του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στα Τρίκαλα, στο νησάκι του Αγιαμονιώτη ποταμού (πάρκο αναψυχής και περιπάτου - πίσω από το Μύλο Ματσόπουλου).

Τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας για την υγεία, χιλιάδες νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, λαϊκές οικογένειες της περιοχής πήραν μέρος στο πιο μεγάλο Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στα Τρίκαλα τα τελευταία χρόνια.

Η μαζική συμμετοχή επιβεβαίωσε ότι το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» αποτελεί το μεγαλύτερο πολιτιστικό - πολιτικό γεγονός της χώρας, φάρος ελπίδας και προοπτικής που παίρνει την ενέργεια και ζωντάνια του από την επαναστατική πολιτική του ΚΚΕ, την πρωτοπόρα και ακούραστη δράση των μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους χώρους δουλειάς, μάθησης, τις γειτονιές και τα χωριά. 

Το Τομεακό Συμβούλιο Τρικάλων της ΚΝΕ και η Τομεακή Επιτροπή Τρικάλων του ΚΚΕ απευθύνει θερμό χαιρετισμό στη νεολαία και το λαό της περιοχής μας που με μια συγκλονιστική παρουσία αγκάλιασαν με ενθουσιασμό το Φεστιβάλ. Αναδεικνύεται με τον πιο έκδηλο τρόπο ότι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι μια πολιτική και πολιτιστική ανάσα στην ασφυξία των καιρών , δείχνει τη δύναμη του λαού και της νεολαίας να ζει , να τολμά , να προχωρά για μια νέα κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής, και όχι να στριμώχνεται και να ασφυκτιά στα όρια που θέλει να επιβάλει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας.

Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις 

Στο χώρο που είχαν διαμορφώσει από την Πέμπτη τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, υπήρχε έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», θεματικά περίπτερα, εκθέσεις, χώρος για τους μικρούς φίλους της ΚΝΕ, συλλογή υλικής βοήθειας για τους πυρόπληκτους. Ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκε θέατρο σκιών με τον Κοσμά Παναγιώκα που διασκέδασε τους μικρούς φίλους της ΚΝΕ.

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με τη ροκ συναυλία από την μπάντα «Ακουρμάς band» με τους Δημήτρη Λατσάρα και Χάρη Καραμπέρη και με ιδιαίτερες αναφορές στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη  στη συνέχεια η Τρικαλινή ηθοποιός Γωγώ Κατσιανάκου παρουσίασε τη μουσικοθεατρική παράσταση με τίτλο «Ρωγμές», όπου συμμετείχαν οι: Αρτέμης Αρκουμάνης, Βίκυ Ιακωβάκη, Ελισσάβετ Ευθυμίου, Θάλεια Κωνσταντάκου, Γωγώ Τσιαούση, Ρένα Τσαντούλη, Γιώργος Τσιούνης, Βίκυ Φαγκρίδα.

Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με τη μεγάλη συναυλία με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ιδιαίτερες στιγμές ήταν το ξεκίνημα και το τέλος της συναυλίας, όπου ακούστηκαν αγαπημένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

Η πολιτική Ομιλία - Κάλεσμα μάχης γιατί σήμερα μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς

Κεντρική ομιλήτρια ήταν η Μαρία Γαβαλά, μέλος της γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΕΠ Θεσσαλίας. Ανάμεσα σε άλλα επισήμανε τα εξής :

«Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ με περηφάνια χαιρετίζουμε τα νιάτα της ΚΝΕ, τους συντρόφους και φίλους από την Κομματική Οργάνωση Τρικάλων, εργάτες και καλλιτέχνες, κάθε έναν και κάθε μία που αφιέρωσαν χρόνο, τη σκέψη και το μεράκι τους, που βάλανε ανιδιοτελώς την πλάτη τους, για να πραγματοποιηθεί η αποψινή πανέμορφη και μεγάλη πολιτική - πολιτιστική σας συγκέντρωση στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή". Το Φεστιβάλ που ταξιδεύει κάθε χρόνο, 47 χρόνια τώρα, πάντα δροσερό, αγέραστο, κόντρα στη ρουτίνα, συνεχώς ανανεωμένο. Παρών σε κάθε συνθήκη, υποδειγματικό στην πειθαρχημένη του απειθαρχία, για να στείλει και φέτος, απ' άκρη σ' άκρη της πατρίδας μας μήνυμα ανατροπής.

Κάλεσμα μάχης γιατί σήμερα μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Έχοντας μια ζωή γεμάτη, με δικαιώματα, όπως ακριβώς ταιριάζει στην εποχή μας, στον 21ο αιώνα. Δικαιώματα που απορρέουν από όλα αυτά που βρίσκονται γύρω μας, τον απίθανο πλούτο που οι εργαζόμενοι άνθρωποι με την εργασία τους, ιστορικά όπου γης παράγουν.

Για το δικαίωμα μας σε καθολική και δωρεάν Υγεία με ένα ολόπλευρο πλέγμα προστασίας και μέτρων σε πρωτοβάθμιο καταρχήν επίπεδο, στην πρόληψη, στην εξατομικευμένη δουλειά για τη σωματική-ψυχική υγεία κάθε ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται μέχρι εκείνη που κλείνει τα μάτια του.

Για το δικαίωμά μας στη μόρφωση, με γνώση των νόμων εξέλιξης της φύσης - της κοινωνίας, έτσι ώστε να μπορούμε να αποκτούμε κριτήριο σκέψης για την κοινωνική πραγματικότητα. Έτσι αναπτύσσεται το κριτήριο για την αλήθεια.

Για το δικαίωμά μας στην άνοδο του πολιτιστικού μας επιπέδου, της συλλογικής καλλιέργειας του εργαζόμενου λαού - δημιουργού μέσα από τις τέχνες μέσα από τη γνωριμία με τον πολιτιστικό πλούτο των κοινωνιών, στην ιστορική τους εξέλιξη.

Μια τέτοια ζωή διεκδικεί το ΚΚΕ. Με σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα. Κι αυτό γίνεται μόνο με την πάλη ενάντια στον ''παλιό κόσμο''. Τον κόσμο της βαθιάς ταξικής αδικίας, της βάρβαρης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης:

•Που στέλνει στον Καιάδα πάνω από τεσσεράμιση εκατομμύρια ανθρώπους από έναν νέο ιό, κι ορισμένες εκατοντάδες απ' αυτούς με μαζικό ενταφιασμό, σπέρνοντας τη φρίκη, στα -κατά τα άλλα- πολιτισμένα κράτη της ΕΕ, των ΗΠΑ, με δυο λόγια ακόμη και των πιο ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων.

•Ενάντια στον ''παλιό κόσμο'' που αφήνει τον εργαζόμενο άνθρωπο μαζικά απροστάτευτο απέναντι σε φυσικά φαινόμενα που και πρόβλεψη μπορεί να υπάρχει απέναντί τους, χάρη στην επιστήμη, στην ανάπτυξη της τεχνογνωσίας των ειδικών επιστημών, που σήμερα, στην εποχή μας, επιτρέπουν ο κρατικός μηχανισμός, οι κυβερνήσεις να διαμορφώσουν ολοκληρωμένο σχέδιο απέναντι τους, με έμφαση στην πρόληψη, αλλά και κατασταλτικό.

Μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Αρκεί να το θελήσουμε. Αρκεί να το αποφασίσουμε. Αρκεί να βάλουμε πλώρη, να το οργανώσουμε.

Η ένταξη στον αγώνα με τέτοιο - διεκδικητικό προσανατολισμό δείχνει το δρόμο. Μόνον έτσι θα μπορούμε να καθυστερούμε αντιλαϊκά μέτρα, όπως γίνεται στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια, με μέτρα που σε άλλες χώρες έχουν περάσει ''αμάσητα''.

Έτσι γίνεται και τα τελευταία δυο χρόνια. Τα συγκλονιστικά δυο χρόνια της πανδημίας, που το ΚΚΕ λογαριάστηκε εκείνη τη στιγμή με την επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης. Οι κομμουνιστές μέσα στο κίνημα μπήκαν μπροστά μαζί με εκατοντάδες αγωνιστές, ταξικά συνδικάτα, επιτροπές αγώνα.

Δεν αναστείλαμε τη σημαία της ταξικής πάλης, όπως πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ της νομιμοφροσύνης. Κι αυτό πονάει τον αληθινό μας αντίπαλο, εκείνους που κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους, μεγάλες επιχειρήσεις, ομίλους, μονοπώλια, πείτε τα όπως θέλετε.

Η συγκλονιστική ταξική αλληλεγγύη ένα χρόνο και παραπάνω απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα, η λαϊκή στήριξη για κάθε βαλλόμενο τμήμα του ελληνικού λαού από τις φυσικές καταστροφές, παρά τις εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές - κοινωνικές συνθήκες για όλο το λαό μας, είναι τέτοιο στοιχείο, ποιοτικό.

"Μόνο ο λαός θα σώσει το λαό'', είπε το Κόμμα μας, πράγμα που επιβεβαιώθηκε στην πράξη, αφήνοντας αμήχανες τις διάφορες πολύφερνες ''Κασσάνδρες'' που με κάθε ευκαιρία αναμασάνε ''ο σώζων εαυτώ σωθείτω'', ή "κάτσε στ' αυγά σου", της υποτιθέμενης ρεαλιστικής φρονιμάδας του εφικτού, πασπαλισμένη με πολλές προσδοκίες σε διάφορους και κατά καιρούς εναλλασσόμενους κυβερνητικούς σωτήρες. Ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης, δεν είναι αιώνιος. Είναι στο χέρι του λαού μας, είναι στο χέρι σου να τον αλλάξεις. Έχεις τη δύναμη.

Πώς; Με την πιο πλατιά, τη μόνη ενωτική πρόταση που καταθέτουμε. Συγκροτώντας τη συμμαχία μας. Την κοινωνική συμμαχία των εργαζομένων μαζί με τους βιοπαλαιστές της πόλης, του χωριού.

Πώς; Παλεύοντας για κάθε πρόβλημα, συγκροτώντας και δυναμώνοντας υποδομές αγώνα, μέσα στα εργοστάσια, σε κάθε τόπο δουλειάς, συντονίζοντας τη δράση μας στη γειτονιά, στην πόλη.

Πώς; Στοχεύοντας τον αληθινό μας αντίπαλο, που είναι αυτό το ίδιο το σύστημα. Που αγριεύει. Που γίνεται όλο και πιο παρασιτικό.

Γιατί; Μα γιατί βρίσκεται στο ιστορικό του όριο. Στην τελευταία του εποχή. Γιατί κατατρώγεται από τις αντιφάσεις του. Γιατί το ίδιο γεννά την κρίση του, αφού αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας του.

Η δύναμή σας βρίσκεται στο οργανωμένο συλλογικό αγώνα

Ο παρασιτισμός του συστήματος που ζούμε, εκφράζεται όλο και πιο έντονα σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής ζωής, παίρνοντας και πιο ακραίες εκφράσεις. Το σύστημα που ζούμε έχει φτάσει στο ιστορικό του τέρμα, στο όριο του. Πνίγεται από τις αντιφάσεις του, με κορυφαία την εκδήλωση πιο συχνών οικονομικών κρίσεων, που ήδη εκφράζονται σε κλάδους, δείχνοντας τη δυσκολία του να ανακάμψει στα προ κρίσης επίπεδα.

Την ίδια ώρα που προσπαθεί να διαμορφώσει φιλοεπενδυτικούς όρους με κάθε αντεργατικό- συνολικά αντιλαϊκό μέτρο. Κάθε επίδοξος εραστής-κυβερνήτης της αστικής εξουσίας, τα τελευταία χρόνια κάνει ένα ακόμη πιο αντιδραστικό βήμα νομοθετώντας, χειραγωγώντας, επιχειρώντας να κάνει το φόβο συστατικό της ύπαρξης μας.

Ένα τσιγάρο δρόμος χωρίζει τη ΝΔ με το ΣΥΡΙΖΑ, όπως εύστοχα ειπώθηκε, πράγμα που έχει να κάνει με την ιστορική αφετηρία των δυο αυτών κομμάτων, ενώ στρατηγικά, στα "μεγάλα μεγέθη" όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μ. Θεοδωράκης, είναι στην ίδια μπάντα.

Μην εγκλωβιστείτε. Σας βλέπουν σαν ψηφοφόρους, ενώ είστε οι ζωντανοί δημιουργοί του πλούτου. Με εμπιστοσύνη σας απευθυνόμαστε, και σας λέμε: Η δύναμή σας βρίσκεται στον οργανωμένο συλλογικό αγώνα. Αυτός είναι καρφί στο μάτι του αληθινού αντιπάλου μας.

Όλων εκείνων που κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους. Τους επενδυτές, ντόπιους, ξένους. Αυτούς που θα επενδύσουν στα καμένα, είτε ως πράσινοι επενδυτές, είτε ως επενδυτές σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, είτε ως αναδασωτές, είτε ως οτιδήποτε άλλο πιθανά κερδοφόρο.

Βλέπουμε την προοπτική, γιατί αυτό θα κάνει πιο αποτελεσματικό τον καθημερινό αγώνα

Μπαίνουμε στον αγώνα, μόνο μέσα στον αγώνα μπορούμε έστω προσωρινά να καθυστερήσουμε αντιδραστικά μέτρα, ακόμη και να έχουμε μικρές κατακτήσεις. Δεν παραιτούμαστε. Βλέπουμε την προοπτική, γιατί αυτό θα κάνει πιο αποτελεσματικό τον καθημερινό αγώνα.

Ο Ε. Τσε Γκεβάρα, ένας μεγάλος κομμουνιστής, στέλεχος του ΚΚ, που έδωσε τη ζωή του ολόκληρη για το επαναστατικό κίνημα, λέει: "Η επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει. Να μετατρέψουμε την καθημερινή ζωή σε μια πυρκαγιά".

Οι καμπάνες του Μίκη, της κοινωνικής απελευθέρωσης, θα σημάνουν, τότε, από όλους εσάς, χαράζουμε αυτό το δρόμο σήμερα».