Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Τρικάλων συνεχίστηκε για τέταρτη εβδομάδα η 7η Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας 2018, που οργανώνει και συντονίζει η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος και υλοποιείται από περίπου 140 βιβλιοθήκες σε  όλη την Ελλάδα.
Την Δευτέρα 9 Ιουλίου το εργαστήριο που παρακολούθησαν τα παιδιά ήταν «Φωτογραφημένα» Δεδομένα: Τα μέσα μεταφοράς. Επιλεγμένες φωτογραφίες από μέσα μεταφοράς του προηγούμενου αιώνα και με τη βοήθεια του εμψυχωτή φωτογράφου Γιάννη Φλούλη αποτέλεσαν το υλικό πάνω στο οποίο δούλεψαν τα παιδιά και έγινε αφετηρία για να παρατηρήσουμε τα μέσα μεταφοράς από άλλες εποχές και άλλα μέρη.
Την Τρίτη 10 Ιουλίου το «Παλάτι της μνήμης», αυτή η φανταστική τοποθεσία στο μυαλό μας όπου μπορεί ο καθένας να φυλάει εικόνες που θέλει να κρατήσει στη μνήμη του, απασχόλησε τα παιδιά. Η μνήμη μας είναι ένας μυς που όταν μένει αγύμναστος χάνει την ικανότητα του. Το εργαστήριο περιλάμβανε μνημοτεχνικές μεθόδους πάνω στις οποίες εξασκήθηκαν τα παιδιά. Οι μέθοδοι αυτοί αποτελούν έναν αποτελεσματικό τρόπο για την εξάσκηση της παρατηρητικότητας , της δημιουργικής φαντασίας που μακροπρόθεσμα εμπλουτίζουν την ικανότητα των παιδιών να δημιουργούν και να αποθηκεύουν στο μυαλό τους ζωντανές αναμνήσεις  τις οποίες ανασύρουν όποτε έχουν ανάγκη στην ενήλικη ζωή τους
Τετάρτη 11 Ιουλίου  «Δεδομένα για μένα: Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω»
Τι κάνει ο Παλαιοντολόγος; Πόσο εύκολη είναι η δουλειά του Αστροναύτη και του κτηνοτρόφου; Υπήρχαν στα παλιά χρόνια Προγραμματιστές; Μέσα από το βιβλίο της Ροδούλα Παππά «Όταν μεγαλώσω» των εκδόσεων Νεφέλη και με τη βοήθεια της εργοθεραπεύτριας Κατερίνας Κοπάνου ανακαλύψαμε και άλλα επαγγέλματα. Τα παιδιά ζωγράφισαν τον εαυτό τους με το επάγγελμα που θα ήθελαν να κάνουν όταν μεγαλώσουν. Αστυνόμος, χορεύτρια, ζαχαροπλάστης, αθλητής , αστροναύτης, κτηνίατρος κ.α. Έπειτα όμως αφήσαμε τη φαντασία μας  να καλπάσει και με έναυσμα το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Όταν μεγαλώσω μπορώ να γίνω και…» από τις εκδόσεις Ίκαρος, ζωγραφίσαμε όλοι το φανταστικό μας επάγγελμα. Και έτσι κάποια από τα παιδιά μας θα γίνουν χορογράφοι πλανητών στο διάστημα, νοσοκόμες για πεταλούδες, φωτογράφοι καμήλας σε ζαχαροπλαστείο, ελεφαντομαέστροι καμηλοπάρδαλης, φωτογράφος πλανητών στο διάστημα, εκπαιδευτής σκύλων σε μουσείο και… και… και…!!!!!
Την Πέμπτη 12 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η 3η συνάντηση της δράσης «Αφιέρωμα στην αστυνομική λογοτεχνία»: Τόποι εγκλήματος. Τα παιδιά που παρακολούθησαν το εργαστήριο βρέθηκαν μπροστά σε μια έκπληξη καθώς κλαπήκαν κλασικά παραμύθια από το παιδικό τμήμα της δημοτικής βιβλιοθήκης. Ο εμψυχωτής-θεατροπαιδαγωγός Αρτέμης Αρκουμάνης σε ρόλο ντετέκτιβ ζήτησε τη βοήθεια των παιδιών για να λύσουν το μυστήριο. Έπρεπε να ψάξουν στον τόπο του εγκλήματος (δηλαδή σε όλη την βιβλιοθήκη) και να βρουν στοιχεία που οδηγούν στον ένοχο. Τελικά το μυστήριο λύθηκε και τα κλασικά παραμύθια επέστρεψαν στην θέση τους. Στη συνέχεια τα παιδιά αφού διάβασαν, συνεργάστηκαν και παρουσίασαν τον τόπο του εγκλήματος σύμφωνα με το βιβλίο που είχανε στην ομάδα τους. Η συνάντηση έκλεισε με το παιχνίδι ομαδικότητας και επικοινωνίας «κλέφτης και αστυνόμος».
«Ζωγραφισμένα» Δεδομένα: Έργα τέχνης με όλες τις αισθήσεις – η γλυπτική του Θόδωρου Παπαγιάννη Παρασκευή 13 Ιουλίου με την οικονομολόγο Φωτεινή Μπέκου
Από πού αντλεί έμπνευση ένας καλλιτέχνης; Πώς επιλέγει τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει; Ποιος είναι ο ρόλος των αισθήσεων στη δημιουργική διαδικασία; Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να δώσει κάποιες απαντήσεις η συγκεκριμένη δράση. Αφορμή για να τεθούν αυτά τα ερωτήματα αποτελεί, όπως προδίδει κι ο τίτλος της δράσης, το βιβλίο της Έλσας Μυρογιάννη “ Τα φαντάσματα του Θόδωρου Παπαγιάννη”. Πηγή έμπνευσης του γλύπτη Θόδωρου Παπαγιάννη είναι τα βιώματά του. Για άλλους καλλιτέχνες;
Τα παιδιά μέσα απ΄τη δράση μαθαίνουν ότι ένα ιστορικό γεγονός εμπνέει τους “Πολίτες του Calais” του Rodin, ο μύθος του Απόλλωνα και της Δάφνης επηρεάζει τον Bernini για να δημιουργήσει την αντίστοιχη σύνθεση αγαλμάτων, η φιλοσοφία που είχε ο Giacometti για τον άνθρωπο για να μας δώσει το “Διαβάτη” του και ένα ζωντανό μοντέλο για να φιλοτεχνήσει ο Leonardo da Vinci τη Monna Lisa του!
Κάποια από τα κλασικά και συνάμα διαχρονικά υλικά που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν οι καλλιτέχνες είναι, ενδεικτικά, το μάρμαρο, ο χαλκός, η πέτρα και ο καμβάς. Καθώς, όμως, η απαίτηση της αντοχής στο χρόνο καταλαγιάζει, αφού, πλέον, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να διατηρηθεί η μνήμη ζωντανή, οι καλλιτέχνες μετέρχονται κι άλλων υλικών. Τα παιδιά βλέπουν έργα τέχνης και καλούνται να φανταστούν από τι είναι φτιαγμένα! Καρφιά, κομμένα χαρτιά, ανακυκλωμένα υλικά, υφάσματα, ροδοπέταλα, φρούτα και λαχανικά είναι μερικές από τις σωστές απαντήσεις που αναζητούσαν για τα έργα τέχνης που είδαν.
Εν συνεχεία, διαβάζοντας κάποιες φράσεις από το βιβλίο της Μυρογιάννη, τα παιδιά προσπάθησαν να ανακαλύψουν τα υλικά που κρύβονται στις λέξεις, να φτιάξουν νοητά ένα γλυπτό και να απαντήσουν σε πέντε απλές ερωτήσεις, που σκοπό είχουν να προσπαθήσει το παιδί να αντιληφθεί το έργο τέχνης και με άλλες αισθήσεις, πέραν της οράσεως. Η κατασκευή του δικού τους τοτέμ με ανακυκλωμένα υλικά που φέρανε μαζί τους στο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, τους διδάσκει και στην πράξη ότι όλα τα υλικά είναι εν δυνάμει πρώτες ύλες για ένα έργο τέχνης και ότι, τελικά, για να αντιληφθούμε ένα έργο τέχνης δεν φτάνει μόνο η όρασή μας.