Την πρώτη μεγάλη εκδήλωση για το 2019 ο Δήμος Τρικκαίων την αφιερώνει στον μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη. Το Μουσείο Τσιτσάνη διοργανώνει μια διήμερη εκδήλωση με δωρεάν είσοδο, ως τιμή και μνήμη στον τρικαλινό συνθέτη – στιχουργό – δεξιοτέχνη του μπουζουκιού και θρύλο της ελληνικής λαϊκής μουσικής.
Κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου, ημέρα γέννησης και θανάτου του Τσιτσάνη, το Μουσείο και ο Δήμος Τρικκαίων διοργανώνουν εκδήλωση – αφιέρωμα. Φέτος, αυτή θα έχει πιο πανηγυρικό χαρακτήρα: θα είναι αφιερωμένη στο «ΧΑΡΑΜΑ», εκεί όπου ο Τσιτσάνης εμφανιζόταν ανελλιπώς από το 1970 μέχρι τον θάνατό του.
Το πρόγραμμα των διήμερων εκδηλώσεων με ελεύθερη είσοδο είναι το ακόλουθο:
– Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019, 20:30, αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσείου Τσιτσάνη
Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ για το ΧΑΡΑΜΑ, όπως παρουσιάστηκε από την εκπομπή της ΕΡΤ «ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ». Μετά την προβολή  θα μιλήσουν, ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ Κυριάκος Αγγελάκος, ο δημοσιογράφος – ερευνητής και εκδότης του περιοδικού «ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ» Γιώργος Κοντογιάννης και  η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου. Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί από ορχήστρα, μουσικό πρόγραμμα με τραγούδια του Τσιτσάνη.
– Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019, 20:30, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Θα δοθεί συναυλία με ερμηνευτές τη Μαρία Σουλτάτου, την Κωνσταντίνα Πάλλα και τον Φώτη Παπαζήση. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα απάνθισμα από τα σπουδαιότερα τραγούδια που έχουν την υπογραφή των σημαντικότερων Ελλήνων συνθετών και είναι αυτά που διάλεξε και παρουσίασε η Λίνα Νικολακοπούλου στο ΧΑΡΑΜΑ τη διετία 1994-1996.
 Το Χάραμα
«Το Χάραμα: Ένα κέντρο μακριά από το κέντρο αλλά μέσα στην καρδιά όλων εκείνων που πέρασαν ένα βράδυ της ζωής τους εκεί και που ακούγοντας τον Τσιτσάνη, την Μπέλλου και τον Παπαϊωάννου γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες της μουσικής ιστορίας που γραφόταν κάθε βράδυ εκεί και που αργότερα έγινε μύθος». Αυτά αναφέρονται στο δελτίο Τύπου της εκπομπής που προβλήθηκε την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017 από την ΕΡΤ. Και όπως τονίζεται στην εκπομπή:
Ο μύθος του «Χαράματος» ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και γιγαντώνεται την ανατολή της δεκαετίας του ’70, όταν ο Βασίλης Τσιτσάνης ανεβαίνει στο πάλκο. Ίσως κανένας άλλος χώρος της εποχής δεν εσώκλειε τέτοια μυστηριακή ενέργεια, δεν ανέδιδε τέτοιον ερωτισμό, δεν εγκιβώτιζε τόσο πηγαία κάθε λογής συναισθήματα και δεν εξομοίωνε διαφορετικές ηλικίες, κοινωνικές τάξεις και «κάστες ανθρώπων».
Κάτω από το πάλκο, οι «μουσαφιραίοι»: φοιτητές, οικοδόμοι, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και οι μεγάλοι σταρ της εποχής. Πάνω στο πάλκο, οι «νοικοκυραίοι»: ο ακούραστος εργάτης του πάλκου, Γιάννης Παπαϊωάννου. Η δωρική και ρέουσα κυρία του λαϊκού, Σωτηρία Μπέλλου. Η πιστή και μεγαλειώδης μουσική κομπανία και στο επίκεντρο όλων, ο Βασίλης Τσιτσάνης: ο «ιερέας» του πάλκου που με τις πενιές του μεταμόρφωνε το πρόγραμμα σε μία ιδιότυπη μουσική «Θεία Κοινωνία». Στο μέσο, η πίστα: η τρεμάμενη πίστα. Εκείνη που δεν επέτρεπε ανορθογραφίες και που έσπρωχνε μακριά της τους μη γνώστες, απογειώνοντας τους άξιους χορευτές.
Για τους πιστούς του, το «Χάραμα» όριζε ένα πολιτικό, ψυχαγωγικό και μορφωτικό τέμενος. Ακόμα και σήμερα, που δείχνει ρημαγμένο, διατηρεί τη δική του γλώσσα: μια γλώσσα σιωπηλή «που φωνάζει στο αυτί σου και σου λέει διάφορα».