Το αντηλιακό ματιών αποτελεί στις μέρες μας το ενδεδειγμένο μέσο για την προστασία της επιδερμίδας μικρών και μεγάλων από την έκθεση στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας μπορεί να είναι ευεργετική, αλλά και βλαπτική για τον άνθρωπο, ιδίως για το δέρμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ευεργετικής δράσης του ήλιου αποτελεί η μετατροπή στο δέρμα των προβιταμινών της βιταμίνης D εργοστερόλης και 7- δεϋδροχοληστερόλης στις κυρίως μορφές της βιταμίνης εργοκαλσιφερόλη (βιταμίνη D2) και χοληκαλσιφερόλη (βιταμίνη D3), αντίστοιχα, με τη δράση της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Η χοληκαλσιφερόλη στη συνέχεια με επάλληλες αντιδράσεις μετατρέπεται πρώτα στο ήπαρ και ύστερα στους νεφρούς στη δραστική μορφή της βιταμίνης, την 1,25-διυδροξυχοληκαλσιφερόλη, η οποία αποτελεί βασικό παράγοντα ανάπτυξης και διατήρησης της φυσιολογικής λειτουργίας του σκελετού.

Σε θεραπευτικό επίπεδο, η υπεριώδης ακτινοβολία (UVA +UVB) χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλές δερματοπάθειες όπως η ψωρίαση, η λεύκη, η σπογγοειδής μυκητίαση, ο ομαλός λειχήνας, ο ουραιμικός κνησμός. Ακόμα, το ορατό φως αποτελεί μέθοδο πρώτης εκλογής για την αντιμετώπιση του νεογνικού ίκτερου.

Η υπέρυθρη ακτινοβολία και το ορατό φως είναι σχετικά ακίνδυνα για τον άνθρωπο, ενώ η πρώτη ενοχοποιείται μόνο για την πρόκληση θερμότητας στο δέρμα καθώς και για την ενίσχυση της βλαπτικής δράσης της υπεριώδους ακτινοβολίας. Η υπεριώδης ακτινοβολία, ειδικότερα δε η UVB είναι η κατ’ εξοχήν υπεύθυνη για όλες σχεδόν τις βλαπτικές επιδράσεις στον άνθρωπο.

Η απορρόφηση της υπεριώδους ακτινοβολίας γίνεται σε διάφορα επίπεδα του δέρματος. Συγκεκριμένα, η UVA απορροφάται κυρίως στην επιδερμίδα, ενώ η UVB διεισδύει πολύ βαθύτερα και μπορεί να φτάσει ακόμα και στο χόριο.