Την τιμητική τους μέρα έχουν κάθε χρόνο οι μπαμπάδες όλου του κόσμου, την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Έτσι λοιπόν φέτος η «Γιορτή του Πατέρα» θα εορταστεί στην Ελλάδα αλλά και στις περισσότερες χώρες του κόσμου την Κυριακή, 20 Ιουνίου.

H χώρα που κάνει τη διαφορά είναι η Αυστραλία καθώς γιορτάζει τη «γιορτή του πατέρα» την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου.

Η «Γιορτή του Πατέρα» δεν αφορά μόνο τον πατέρα αλλά γενικά την πατρότητα. Η κινητή εορτή είναι ένας εορτασμός προς τιμήν των πατρικών δεσμών και της επιρροής των πατέρων στην κοινωνία. Την ημέρα αυτή, γιορτάζουν όλοι οι μπαμπάδες, οι παππούδες και οι προπαππούδες, που από τον μικρότερο μέχρι και τον μεγαλύτερο έχουν συνεισφέρει στον θεσμό της οικογένειας. Πρόκειται για μία γιορτή συμπληρωματική της κινητής «Γιορτής της Μητέρας».

Παρότι η έμφαση πέφτει κάθε χρόνο στην Γιορτή της Μητέρας, αξίζει να δώσουμε την προσοχή μας και στον μπαμπά. Σήμερα υπάρχουν εύκολα διαθέσιμα πολλά μικρά δώρα αλλά και κάρτες, τα οποία μπορούν να συμπληρώσουν μια όμορφη κίνηση αγάπης πως αυτόν τον ξεχωριστό στην ζωή μας άνθρωπο.

Η ιστορία πίσω από τη «Γιορτή του Πατέρα»

Η πρώτη οργανωμένη «Ημέρα ή Γιορτή του Πατέρα» έγινε στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908. Διοργανώτρια ήταν η Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον, που ήθελε να τιμήσει τη μνήμη των 210 πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ένα ορυχείο στη Δυτική Βιρτζίνια. Η τραγωδία αυτή έμεινε γνωστή ως «η τραγωδία του Μόνονγκα» και συνέβη τον Δεκέμβριο του 1907. 

Φήμες λένε ότι η Κλέιτον επηρεάστηκε από τη γιορτή προς τιμήν της μητέρας που διοργανώθηκε για πρώτη φορά μέσα στον ίδιο χρόνο. Η ημερομηνία που επέλεξε δεν ήταν τυχαία, καθώς διάλεξε την Κυριακή πιο κοντά στα γενέθλια του πατέρα της, που έφυγε από τη ζωή λίγο καιρό πριν. 

Δυστυχώς, όμως η πρώτη «Ημέρα του πατέρα», επισκιάστηκε από άλλα γεγονότα και δεν έλαβε την προσοχή που της άρμοζε.  Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που δεν αναγνωρίστηκε ως επίσημη εορτή εκείνη τη χρονιά.

Μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα απέκτησε την ημέρα που μεταφέρθηκε στο Σποκέιν της Ουάσιγκτον, από τη Σονόρα Ντον. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ντοντ δε γνώριζε απολύτως  τίποτα για την προηγούμενη διοργάνωση που είχε λάβει τόπο στη Βιρτζίνια.

Έτσι λοιπόν, η Ντοντ διοργάνωσε μια καινούργια «Γιορτή του Πατέρα» μόνη της,  δυο χρόνια αργότερα από τη γιορτή της Κλέιτον. Η Σονόρα Ντοντ οργάνωσε τη γιορτή κυρίως για να τιμήσει τον δικό της πατέρα, που ήταν βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Μαζί με τον δικό της πατέρα όμως θέλησε να τιμήσει και όλους τους υπόλοιπους πατέρες.

Πώς καθιερώθηκε;

Μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια για την επισημοποίηση της γιορτής του πατέρα έγινε μέσω μιας ομιλίας του προέδρου Γούντροου Ουίλον, το 1916, στο Σπόουκεν. Το Κογκρέσο όμως αποφάσισε να μην την περάσει ως μια επίσημη γιορτή. 

Παρ’όλα αυτά οι προσπάθειες δε σταμάτησαν εκεί. Ο επόμενος πρόεδρος, Κάλβιν Κούλιτζ, πρότεινε μια ιδιαίτερη ημερομηνία για τη γιορτή του πατέρα, το 1924, αλλά πάλι δεν είχε αποτέλεσμα. Οι αποτυχημένες προσπάθειες συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια και ο αγώνας κερδίθηκε το 1966, από τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, που εξέδωσε το πρώτο προεδρικό διάταγμα που τιμούσε επίσημα πλέον τους πατέρες όλης της χώρας. Έξι χρόνια αργότερα, το 1972, η γιορτή οριστικοποιήθηκε από το Ρίτσαρντ Νίξον και συμφωνήθηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.

Η Ευρώπη, με αρχή τη Γερμανία, μετά από κάποια χρόνια έπαψε να την ονομάζει «Ημέρα του Πατέρα» και τη μετονόμασε σε «Γιορτή του Πατέρα». Η Αυστραλία συνεχίζει μέχρι και σήμερα να γιορτάζει τη «Γιορτή του Πατέρα» την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου, ενώ η Εκκλησία αποφάσισε να τη γιορτάζει την ημέρα του Αγίου Πνεύματος. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα καθιέρωσαν τη «Γιορτή του Πατέρα» οι διαζευγμένοι πατέρες μέσω του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια, που ιδρύθηκε το 2005.