Υπάρχουν πέντε σημαντικοί λόγοι, σύμφωνα με τον καθηγητή στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και αντιπρύτανη, Γιάννη Θεοδωράκη για να επιλέξει κάποιος την άσκηση και τα σπορ και όχι την υποκινητικότητα η οποία συνδέεται με τη μείωση του προσδόκιμου της ζωής.

Η άσκηση και τα σπορ, σύμφωνα με τον καθηγητή, συμβάλουν στη μείωση του στρες και της κατάθλιψης, θωρακίζουν τα άτομα από πλήθος ασθενειών, και βοηθάνε ψυχολογικά όλες τις κατηγορίες κλινικών πληθυσμών στη διαδικασία της αποκατάστασης.

Επίσης, αποτρέπουν τους νέους από το κάπνισμα, την εξάρτηση από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, ενώ ταυτοχρόνως, συμβάλουν στη διακοπή τους, προστατεύουν από την παχυσαρκία και την κακή διατροφή, ενώ, βελτιώνουν την εικόνα του σώματος, την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση, την ανάπτυξη σχέσεων, και δίνουν ποιότητα στη ζωή των ατόμων σε όλες τις ηλικίες.

Ωστόσο, για να έχουν τα καλύτερα οφέλη στην ποιότητα της ζωής τους, οι νέοι, τονίζει ο κ. Θεοδωράκης, πρέπει να ασχολούνται με μεσαίας και υψηλής έντασης φυσικές δραστηριότητες, τουλάχιστον για 60 λεπτά κάθε φορά, και τουλάχιστο για 5 μέρες την εβδομάδα και οι ενήλικες από 150 έως 300 λεπτά την εβδομάδα.

Η άσκηση, προσθέτει, έχει ένα σοβαρό ρυθμιστικό ρόλο στην ένταση της καθημερινής ζωής, τα άγχη και τις στεναχώριες των ατόμων.
Επιπλέον, αναγνωρίζεται ως ένας σοβαρός ρυθμιστικός παράγοντας χαμηλού κόστους, στην πρόληψη ή θεραπεία των ασθενειών.

Δυστυχώς, διευκρινίζει ο κ.Θεοδωράκης, η παρότρυνση για άσκηση, δεν μπορεί να προσφερθεί με μαγικές συνταγές. Στα μάτια πολλών φαίνεται να έχει ευτελή αξία και υποβαθμίζεται.

Στη ουσία, τα άτομα, την υποβαθμίζουν ακριβώς γιατί δυσκολεύονται να προσπαθήσουν μόνα τους.
Ωστόσο, για άτομα που ασκούνται με σκοπό την υγεία και την ποιότητα ζωής, οι λύσεις, μερικές φορές, είναι τόσο απλές.

Να ασκούνται επιλέγοντας δραστηριότητες που τους ευχαριστούν και να επιλέγουν τα ίδια την ένταση της άσκησης, προσπαθώντας, βέβαια, σταδιακά να προσεγγίζουν τις οδηγίες των ειδικών.

Ποια είναι η σχέση της άσκησης με την ψυχική υγεία;

Όπως επισημαίνει ο καθηγητής στο ΤΕΦΑΑ του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, πέρα από τις φιλοσοφικές θέσεις και τις παρατηρήσεις της καθημερινής ζωής, και από τον χώρο της ιατρικής και από τον χώρο της ψυχολογίας και από τον χώρο της ψυχολογίας της άσκησης, διαρκώς πληθαίνουν οι έρευνες που ασχολούνται με αυτήν τη σχέση, που δείχνουν ότι η άσκηση δεν είναι καλή μόνο για τη σωματική υγεία, αλλά και για την ψυχική.

«Η παγίωση της γνώσης για τις επιδράσεις της άσκησης στην ψυχική υγεία και την ποιότητα της ζωής των ατόμων αποτελεί μια ενδιαφέρουσα επιστημονική πρόκληση για το άμεσο μέλλον».

Τέλος, δεν παραλείπει να σημειώσει, πως κάποια άτομα καταδικάζουν το σώμα τους σε ακινησία, ενώ κάποια άλλα σκέφτονται να το φτάσουν στα άκρα ή να πετύχουν ακραίες επιδόσεις.

Το σώμα, τότε, έχει τους δικούς μηχανισμούς προστασίας και αντιδράει. Δίνει τα δικά του ερεθίσματα, πόσο γυμνασμένο ή πόσο ικανό είναι, και η σκέψη, τότε, ενεργοποιείται για να συγκεντρωθεί και να προσπαθήσει ανάλογα.

Οι σοφές επιλογές, απαιτούν, ακριβώς, μια ισορροπία ανάμεσα στο σώμα και τη σκέψη, καταλήγει ο κ. Θεοδωράκης.

Απ. Ζώης (ΑΠΕ-ΜΠΕ)