Ο Γιουσέιν Μπολτ ξεκίνησε από τον στίβο και κατέληξε στο να προσπαθεί να κάνει καριέρα στο ποδόσφαιρο. Του Κωνσταντίνου Ζήκου η πορεία είναι αντίθετη.
Είκοσι ετών πλέον, έπαιζε ποδόσφαιρο έως τα 16 και ύστερα άρχισε να ασχολείται με τον κλασικό αθλητισμό. Πριν περάσουν τέσσερα χρόνια, κατάφερε να γίνει ο πρώτος Ελληνας που αγωνίστηκε σε ευρωπαϊκό τελικό ανδρών στα 60 μ., ύστερα από 19 χρόνια (5ος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού της Γλασκώβης).
Είναι ήρεμος σε ένα «εκρηκτικό» αγώνισμα. Ζει στα Τρίκαλα και δεν θα τα άλλαζε με καμία άλλη πόλη. Οταν ήταν 15, με ένα μήνα προπόνησης, αναδείχθηκε δεύτερος στα πανελλήνια παίδων και εφήβων και με την ομάδα σκυταλοδρομίας εφήβων ήρθαν πρώτοι στο αντίστοιχο βαλκανικό.
«Αυτές οι διακρίσεις μού έδωσαν ώθηση και άρχισα να ασχολούμαι σιγά σιγά με τον στίβο περιμένοντας να γίνει κάτι με το ποδόσφαιρο. Στην Γ΄Λυκείου επικεντρώθηκα στον στίβο. Είχα κάνει δοκιμαστικά και μου έλεγαν ότι είμαι καλός στο ποδόσφαιρο, αλλά, τελικά, καλύτερα που άλλαξα πορεία», δήλωσε στην «Κ».
Ως ποδοσφαιριστής έπαιζε ως δεξί μπακ. Ολοι του έλεγαν ότι είναι γρήγορος, αλλά έπρεπε να του το επιβεβαιώσει και ο νυν προπονητής του, ο Βαγγέλης Κατσιάβας, για να μείνει στον χώρο του στίβου.
«Ως παιδί δεν έτρεχα γρήγορα. Και ποδόσφαιρο άρχισα σχετικά αργά, στη Β΄ Γυμνασίου. Υπήρχε, όμως, συνεχώς βελτίωση. Κάθε χρόνο πήγαινα και καλύτερα και βελτίωνα τις επιδόσεις μου. Αυτό με ώθησε να δω τα σπριντ πιο σοβαρά. Στην αρχή ήταν κάτι σαν χόμπι. Αυτό που... συμπλήρωνε το ποδόσφαιρο», τόνισε.
Πώς είναι, όμως, να αγωνίζεσαι μεταξύ των κορυφαίων σπρίντερ της Γηραιάς Ηπείρου;
«Ηταν ωραία εμπειρία. Από τη στιγμή που πέτυχα ατομικό ρεκόρ, το ήξερα ότι θα προκριθώ στον τελικό. Πριν από τρεις μήνες δεν ήξερα τι θα έκανα. Μετά το πανελλήνιο κλειστού, σιγουρεύτηκα».
Οταν ο Κωνσταντίνος ταξίδεψε στη Γλασκώβη, τον συνόδευε η ελπίδα ότι μπορεί να γίνει ο πρώτος Ελληνας που θα προκριθεί σε τελικό ύστερα από 19 χρόνια. Αυτό δεν τον άγχωσε. «Ηταν κάτι που μου άρεσε. Ενιωθα σαν να επιβραβεύονται οι κόποι μου. Θέλω να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερος», μας είπε.
Αυτό το καλοκαίρι τον περιμένει ο ανοικτός στίβος. Μπορεί να τρέξει τόσο γρήγορα και στα 100; «Θέλω να φτάσω σε ένα ανάλογο επίπεδο και στα 100, γιατί μετά τον περσινό τραυματισμό μου έχω μείνει πίσω. Στόχος μου είναι μία διάκριση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα -23 ετών.
Τον Αύγουστο έχουμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων (σ.σ. πρώην Μπρούνο Τζάουλι) και ύστερα θα δώσω βάση στο παγκόσμιο κλειστού του 2020. Νομίζω πως μου ταιριάζει ο κλειστός. Θεωρώ ότι στην καριέρα μου θα πετύχω περισσότερα στον κλειστό, παρά στον ανοικτό», τόνισε.
Μπορεί ο κλειστός να αρέσει στον Κωνσταντίνο Ζήκο καλύτερα από τον ανοικτό, όμως, όπως κάθε αθλητής, ονειρεύεται μια συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. «Τα όρια για το Τόκιο είναι δύσκολα. Δεν μπορώ να πω ότι ο χρόνος είναι εφικτός, αλλά θα προσπαθήσω. Υγεία να υπάρχει και όλα γίνονται. Ακόμα και η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αποτελεί επιτυχία για έναν αθλητή».
Ο 20χρονος σπουδάζει τεχνολόγος γεωπόνος, αλλά, μετά το καλό πλασάρισμα στο ευρωπαϊκό, απέκτησε δικαίωμα εισαγωγής στα ΤΕΦΑΑ, κάτι που το προτιμάει, γιατί η σχολή είναι στα Τρίκαλα, κοντά στους γονείς του, οι οποίοι είναι οι μεγάλοι χορηγοί του.
«Σε σχέση με άλλες πόλεις της επαρχίας έχουμε καλές εγκαταστάσεις. Εάν συγκρίνω τα Τρίκαλα με την Αθήνα, εδώ όλα είναι πιο ωραία. Δεν σκέφτομαι να φύγω από την πόλη μου», υπογράμμισε.

ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΣΠΑΝΕΑ (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)