''Τσολάκογλου και Γερμανοτσολιάδες''ήταν μια συνήθης ύβρις των σημερινών συγκυβερνώντων εναντίον των τότε κυβερνώντων,ύβρις η οποία περιέργως δεν ξανακούστηκε με την ανάληψη της εξουσίας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ο γράφων γνωρίζει οτι η αναφορά περί βίου και πολιτείας μιας προσωπικότητος της Κατοχής κάθε άλλο παρά επίκαιρο θέμα είναι,δεδομένων και των πιεστικών σημερινών προβλημάτων μας,όμως η προσφάτως εορτασθείσα εθνική επέτειος του ΟΧΙ και κυρίως η ανάγκη κάποτε να ξεκαθαρίσουμε πράγματα και καταστάσεις στην Ελλάδα χωρίς το μαύρο πέπλο της προπαγάνδας συγκεκριμένων πολιτικών παρατάξεων,των συνήθων υπόπτων που 40 χρόνια τώρα συσκοτίζουν την σκέψη των Ελλήνων,υποχρεώνουν τον γράφοντα να αποκαταστήσει την μνήμη και την τιμή ενός αληθινού Έλληνα,ο οποίος στην δυσκολώτερη στιγμή της έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία της πατρίδος προκειμένου να απαλύνει τον πόνο της και ο οποίος,όπως συνήθως συμβαίνει σ'αυτήν την δύσμοιρο -από το κεφάλι της-χώρα αντί για έπαινο εισέπραξε ατίμωση.
Ο Γεώργιος Τσολάκογλου υπήρξε ανώτατος αξιωματικός του Στρατού,πολεμήσας ηρω'ι'κώς στην Μ.Ασία,Βαλκανικούς Πολέμους,Κριμαία και όπου αλλού η Πατρίς τον έστειλε μέχρι την τελευταία πολεμική αποστολή,η οποία δυστυχώς κατέληξε στην Κατοχή.Συγκεκριμένα τον Απρίλιο 1941 ήταν διοικητής του Στρατού Ηπείρου,όταν ο γερμανικός στρατός κατέβαινε προς Αθήνα,η Κυβέρνηση έφευγε προς Κρήτη και το παν στην Ελλάδα κατέρρεε.Τότε αυτός,παρά τις παράλογες διαταγές της υπό φυγήν κυβερνήσεως για συνέχιση ενός αγώνα ο οποίος θα είχε ως αποτέλεσμα είτε την πλήρη εξόντωση του ελληνικού στρατού,είτε την αιχμαλωσία και την αποστολή του στην Γερμανία ως σκλάβων,σε συνεννόηση με τους συναδέλφους του ανώτατους διοικητές πήρε την δυσκολώτερη απόφαση που ένας στρατιωτικός παίρνει στην ζωή του.Υπέγραψε ανακωχή με ρητή συμφωνία την μη αιχμαλωσία του ελληνικού στρατού,του μόνου στην κατεχόμενη Ευρώπη που την απέφυγε.Ακόμα και ο Πεταίν στην Γαλλία που έκανε κάτι ανάλογο είδε τους Γάλλους του να οδεύουν προς Γερμανία για καταναγκαστική εργασία.Ο Τσολάκογλου όμως κατάφερε και έστειλε τα παιδιά στα σπίτια τους.
 Οι Γερμανοί προφανώς μη έχοντας κάποιον άλλον αξιόπιστο Έλληνα ηγέτη της εποχής υπόψιν τους του πρότειναν την θέση του Πρωθυπουργού και τον σχηματισμό Κυβέρνησης με σκοπό την συνέχεια της Ελληνικής Πολιτείας.Ο Τσολάκογλου ακολουθώντας τα ίχνη του Πεταίν έθεσε εαυτόν στην τελευταία προς Πατρίδα υπηρεσία,διότι την στιγμή εκείνη κάποιος έπρεπε να το κάνει.Αυτό το πολύ απλό γιατί δεν το καταλαβαίνουμε;Είναι ανυπολόγιστης αξίας το γεγονός οτι ευρέθησαν τότε άνθρωποι οι οποίοι διέθεσαν εαυτούς με στόχο να διαμορφώσουν σχέσεις υποφερτές μεταξύ λαού και κατακτητών και να συνεχίσουν την εθνική και εθνολογική ενότητα της Ελλάδος.Είναι χαρακτηριστικό οτι ο λαός τότε απεδέχθη την ύπαρξη Κυβερνήσεως,έστω κατοχικής.
Ο Τσολάκογλου έκανε ότι μπορούσε και την μαύρη  αγορά να περιορίσει και τρόφιμα να φέρει στην πεινασμένη Ελλάδα και το νόμισμα να προστατεύσει και την ελληνική διοίκηση να διατηρήσει,πλην όμως ο πρωθυπουργός μιας κατεχόμενης χώρας,υπό στενό αγγλικό αποκλεισμό τότε,λίγα μπορούσε να καταφέρει.Είναι χαρακτηριστικό οτι παρητήθη ακριβώς διότι οι Ιταλοί είχαν επιβάλει ως Υπουργό τον διεφθαρμένο Γκοτζαμάνη,κάτι που ο έντιμος Τσολάκογλου δεν ανεχόταν.
 Ο άνθρωπος πέθανε πάμπτωχος και στερημένος σύνταξης σ'ένα στρατιωτικό νοσοκομείο.Είναι ντροπή μας που επιτρέψαμε στην συλλογική μας συνείδηση να ταυτιστεί το όνομά του με την λέξη ''προδοσία'',ποιον,αυτόν που βοήθησε την Ελλάδα εντός της Ελλάδος όσο κανείς άλλος,όταν άλλοι είχαν φύγει και άλλοι κρυβόντουσαν στα σπίτια τους.Ο Τσολάκογλου δεν ήταν ο Δανός Κου'ί'λιγκ,όπως οι ίδιοι οι Γερμανοί αναγνώρισαν.
Το να αμαυρώνει την φήμη του η κατ'επάγγελμα ψευδόμενη Αριστερά είναι φυσικό γι'αυτήν.Θλίβομαι διπλά όμως όταν ακούω και κεντροδεξιούς πολιτικούς(π.χ.Δένδια) όταν βδελύσσονται το όνομα του δυστυχούς Τσολάκογλου από βήματος Βουλής,πράγμα που σημαίνει οτι αν η ελληνική Αριστερά είναι μικρόψυχη,η ελληνική Δεξιά είναι ανιστόρητη και ανόητη και γίνεται λαγός μπροστά στους βρυχηθμούς των αντιπάλων της.
Αυτά για τον στρατηγό Τσολάκογλου και εύχομαι κάποτε να πάρει την θέση που του αξίζει στην Ιστορία.Η Σχολή Ευελπίδων κύριοι δεν βγάζει προδότες.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.