Υποψήφιας βουλευτή του Κινήματος Αλλαγής στον νομό Τρικάλων

«Η κρίση γέννησε τέρατα», μάθαμε να λέμε τα τελευταία χρόνια. Και μεγαλύτερο όλων ήταν το τέρας το λαϊκισμού. 

Η Ν.Δ, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και οι ΑΝ.ΕΛ, ήταν οι πρωταγωνιστές. Παριστάνοντας ότι αγνοούν τα δεδομένα της πενταετούς διακυβέρνησης Καραμανλή στη χώρα, ύψωσαν ένα τείχος απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις που ζητούσαν σύνεση και έθεσαν ως μοναδικό στόχο να πάρουν την εξουσία. 

Ο Αντώνης Σαμαράς αρχικά, ως εκλεγμένος πρόεδρος της Ν.Δ., από το 2010 και μετά έθεσε ως σταθερό στόχο την κατάκτηση της εξουσίας. Με κάθε κόστος. Βάλλοντας κατά του πρώτου μνημονίου, διοργάνωσε τρεις εκδηλώσεις στο Ζάππειο μέγαρο για να μιλήσει για το δικό του μείγμα στην οικονομική πρόταση. Που, όπως έλεγε τότε, δεν θα περιείχε μειώσεις μισθών και θα εξασφάλιζε τις συντάξεις και νέες θέσεις εργασίας. 

Όσα ακολούθησαν στη δική του διακυβέρνηση – που είχε τη συναίνεση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για ένα μικρότερο διάστημα και της ΔΗΜ.ΑΡ. – είναι γνωστά. Το δεύτερο μνημόνιο που έφερε ο Αντώνης Σαμαράς ήταν εκείνο που προκάλεσε νέες μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, αλλά και μια μεγάλη απογοήτευση στον κόσμο που συνέχιζε να ακούει τις σειρήνες των νέων λαϊκιστών, που ήταν έτοιμοι να καταλάβουν  την εξουσία. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και οι ΑΝ.ΕΛ, ήταν εκείνοι που ξεπέρασαν κάθε όριο.

Αφού έκαναν μια διαπραγμάτευση για γέλια και για κλάματα που διήρκεσε έξι μήνες, επέμειναν σε διχαστικά διλήμματα, συκοφάντησαν ασύστολα τους πολιτικούς τους αντιπάλους και πορεύτηκαν μαζί για περισσότερα από 4 χρόνια. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έκανε «συνιστώσα» τους ΑΝ.ΕΛ. και ο Τσίπρας απολάμβανε την εξουσία μαζί με τον Πάνο Καμμένο. Έτσι υποδεχόταν το «Άγιο Φως» και το λείψανο της Αγίας Βαρβάρας με τιμές αρχηγού κράτους, σιωπούσε στο «όχι» των ΑΝ.ΕΛ. στην τροπολογία για την ανέγερση τζαμιού, δεν σχολίασε ποτέ την πρόθεση του Πάνου Καμμένου να προτείνει στους Αμερικανούς να φτιάξουν νέα βάση σε νησί του Αιγαίου, σιώπησε  όταν οι ΑΝ.ΕΛ. διαφώνησαν στο νομοσχέδιο για την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά των αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ελλάδα, στο σύμφωνο συμβίωσης, στην νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου. Η χώρα για τέσσερα χρόνια έπρεπε να κυβερνιέται με τη συναίνεση όσων πολιτικών δυνάμεων είχαν συκοφαντήσει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και οι ΑΝ.ΕΛ. Αν δεν υπήρχε το Κίνημα Αλλαγής, πολλοί θετικοί νόμοι δεν θα είχαν ψηφιστεί, γιατί η συνιστώσα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έδινε τη συγκατάθεσή της. 

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. της κυβέρνησης ήταν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του 2010. Ένα μωσαϊκό τάσεων και συνιστωσών, ένα μείγμα απόψεων που ισορροπούσαν για να μετεξελιχθούν και να συγκεραστούν θέσεις και εκτιμήσεις, που δεν είχαν σχέση η μία με την άλλη. Στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χωρούσαν τροτσκιστές, μαοϊκοί, πρώην στελέχη του ΚΚΕ, παλαιά μέλη του Κ.Κ.Ε. εσ., αλλά και του ΔΗΚΚΙ. Υπήρχαν συνιστώσες που οι θέσεις τους όχι απλώς διαφοροποιούνταν, αλλά συγκρούονταν (π.χ. η ονομασία της FYROM).

Η κρίση για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ ήταν ευκαιρία. Έστησαν το αντι-μνημονιακό μέτωπο, επέλεξαν την καταγγελία ως κύριο όπλο τους, εκμεταλλεύτηκαν τις δυσκολίες των πολιτών και ύψωσαν κατακόρυφα τους πολιτικούς τόνους απέναντι σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις ακόμη και στη διάρκεια της διακυβέρνησής τους. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εξέλεξε βουλευτές των ΑΝΕΛ, όπως η Ραχήλ Μακρή και όταν ήρθαν τα δύσκολα με τη Συμφωνία των Πρεσπών αντάλλαξε θέσεις με ψήφους και πάλι από τους ΑΝ.ΕΛ.

Η δεκαετία που πέρασε ήταν ένα μάθημα για τον λαϊκισμό. Για το πως μπορεί να καταφέρει να αναρριχηθεί στην εξουσία. Και αυτό φαίνεται πως το έχει αντιληφθεί ένα μεγάλο μέρος των πολιτών και των ψηφοφόρων. 

Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ  παραμονές των εθνικών εκλογών δεν πείθουν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως φαβορί γιατί είναι «το μικρότερο κακό», ενώ ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει εμμονή σε πρακτικές που ακολούθησε από το 2015 και μετά. 

Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου, είναι μια ευκαιρία να δώσουν οι πολίτες δύναμη σ’ όσους παρέμειναν συνεπείς και υπεύθυνοι όλα αυτά τα χρόνια. Σε όσους θυσίασαν το «εγώ» τους για τη χώρα. Δεν κορόϊδεψαν και δεν δήλωσαν αφελείς να διασωθούν από τα τραγικά λάθη τους. Είναι η ώρα των υπεύθυνων κατά των λαϊκιστών. Είναι η ώρα του Κινήματος Αλλαγής κόντρα στον λαϊκισμό!