Όλα δείχνουν ότι μετά την 21/8/ 2018 η Ελλάδα μπορεί να περάσει σε μια νέα ιστορική εποχή προοδευτικής αναγέννησης.
Δεν είναι μόνον η παγκόσμια σημερινή εικόνα. Οι ενισχυτικές ανακοινώσεις ξένων ηγετικών παραγόντων,οι δηλώσεις των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ -  της Κομισιόν Ζαν Κλόντ Γιούνκερ - του Γιούρογκρουπ Μάριο Σεντένο  - του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλινγκ,  του Επίτροπου της Ευρωπαϊκής Οικονομίας Πιέρ Μοσκοβισί– του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Όλαφ Σόλτς, του Προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν –της Πορτογαλίας  Μαρτσέλο ντε Σόουζα,  του  Φρανσουά Ολάντ –του Πάολο Τζεντιλόνι - της Φρεντερίκα Μογκερίνι - του Μπενουά Κερέ -  του Ούντο Μπούλμαν - του Μάρτιν Σούλτς -  και πολλών άλλων για « ιστορική ημέρα για την Ελλάδα », για «επανάκτηση της οικονομικής ανεξαρτησίας με μαξιλάρι ρευστότητας», για την « δυνατότητα της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της  μετά την επιτυχή έξοδο της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου», για « τέλος της οδύσσειας των σχεδίων διάσωσης»  χωρίς τη καταφυγή« στη προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης» και σε « νέαμνημονιακά δεκανίκια»…
Είναι το σύνολο των δεδομένων για τη χώρα – ως πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια. Για  τη πορεία της ελληνικής οικονομίας, τους δείκτες μεγέθυνσης άνω του 2% και το γ/3μηνο του 2018, τις επενδύσεις– εγχώριες και ξένες, την απασχόληση και τη μείωση της ανεργίας κάτω από 20%, τη βιομηχανική παραγωγή, τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τα ενεργειακά δίκτυα, την απόδοση των ελληνικών ομολόγων, τη βελτίωση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών, την αύξηση της κατανάλωσης, την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας από τους Διεθνείς Οίκους, την επίσημη λήξη των προγραμμάτων προσαρμογής, την αντιμετώπιση του χρέους με ορισμένεςδιευκολύνσεις βιώσιμης εξυπηρέτησής του.
Τα δεδομένα αυτά, σε εμφανή αντίθεση με την καταστροφολογική εικόνα που παρουσιάζει η ΝΔ,  δημιουργούν τη βεβαιότητα ότι το κυβερνητικό σχέδιο ώριμων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, ανασυγκρότησης της παραγωγής – της δημόσιας διοίκησης – του κοινωνικού κράτους – της αυτοδιοίκησης – της πολιτικής προστασίας…  συνοδευόμενο από ολιστικό Στρατηγικό Σχέδιο βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης και από συγκεκριμένο σχέδιο συνταγματικής αναθεώρησης, θα αποτελούν πεδίο πολιτικών διεργασιών για μια νέα πολιτική συμμαχιών πάνω σε σαφείς προγραμματικές βάσεις.
Αυτά ακριβώς είναι πουδαιμονίζουν  τη ΝΔ και όσους από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ (κυρίως τους πρώην Υπουργούς της Κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου) βρίσκονται στον αντίποδα των διεργασιών συνεργασίας Αριστεράς – Σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη (πρότυπο το Πορτογαλικό εγχείρημα)  και  θέλουν διακαώς την παλινόρθωση του παλιού φαύλου συστήματος εξουσίας, την παραγραφή των ευθυνών για τη σκανδαλώδη διαχείριση του δημοσίου χρήματος στην υγεία και το φάρμακο, την στρατηγική  ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και μια νέα κυβερνητική συνεργασία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που να υλοποιεί τις κραυγές  Βορίδη « ποτέ ξανά Αριστερά, γιατί έχει ελαττωματικές ιδέες ».
Η ψευδεπίγραφη διχαστική γραμμήτων ηγεσιών της ΝΔ και του ΚΙΝ.ΑΛΛ.  με τον ΣΥΡΙΖΑ , χρησιμοποιώντας ευτράπελες  κορώνεςπερί « θηλιάς στον λαιμό της χώρας », περί « 4ου μνημονίου χωρίς φτηνή χρηματοδότηση», υπονομεύει μια νηφάλια πολιτική αντιπαράθεση για τα αίτια της οικονομικής χρεοκοπίας και την άρση τους. Προσπαθούν να ισοσκελίσουν την λεηλασία του δημόσιου πλούτου – τις στρεβλώσεις -  την εκτεταμένη διαφθορά - τη διαπλεκόμενη υπερχρέωση,  με τις οικονομικές συνέπειες της σύγκρουσης με τους δανειστές το 1ο εξάμηνο του 2015. Προσπαθούν ακόμη να δημαγωγήσουν για υποτιθέμενη έξοδο από τα μνημόνια το 2015 (εάν δεν έπεφτε η Κυβέρνηση Σαμαρά) όταν όλοι γνωρίζουν ότι αδυνατούσαν να διεκπεραιώσουν τα προαπαιτούμενα της  5ης  αξιολόγησης  του 2ου Μνημονίου, παρουσίαζαν δημοσιονομικό κενό 2 δις ευρώ, είχαν άδεια τα Ταμεία…  και κατέφυγαν σε πρόωρες εκλογές, στις οποίες συνάντησαν την οργή του λαού για τις επιλογές τους.
 Υπονομεύουν  ακόμη τον εποικοδομητικό διάλογο για τις δυνατότητες που δίνει η λήξη της ασφυκτικής κηδεμονίας των δανειστών και των εκβιασμών τους. Για τις προωθητικές μεταρρυθμίσεις που οφείλουμε να κάνουμε σε συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας,για τα δικαιώματα και τη ποιότητα ζωής στη νέα εποχή, για το περιεχόμενο της δίκαιης – βιώσιμης– ευφυούς  ανάπτυξης, για την ελληνική παρέμβαση στην εμβάθυνση της Ενωμένης Ευρώπης... Ουσιαστικά υπονομεύουν  τον δημιουργικό διάλογο για το μέλλον της χώρας, για τη συνεργατική ανάπτυξη των Βαλκανίων,  για το Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο, για τη στήριξη των κοινωνικών στρωμάτων που σήκωσαν τα βάρη της κρίσης, για τη σχέση κεφάλαιο – εργασία, για την Συνταγματική Αναθεώρηση, για την αλλαγή σελίδας μετά τη λεηλασία και τη μνημονιακή περιπέτεια, για την προοδευτική αναγέννηση.
Αυτά που δεν θέλουν οι εκπρόσωποι του παλιού πολιτικού συστήματος εξουσίας που υπερχρέωσε την Ελλάδα, είναι ακριβώς αυτά που πρέπει να κυριαρχήσουν στη πολιτική ζωή μέχρι την επόμενη λαϊκή ετυμηγορία.

ΣΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ  – ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ -
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΕΚΕ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ