Ζούμε σε μια από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου , με καταγάλανο ουρανό , με εκατοντάδες νησιά , με μια θάλασσα ανεπανάληπτη και με μεγάλο πολιτισμό και μεγάλη ιστορία. Όλοι υποκλίνονται στο μεγαλείο της Ελλάδας και στην πολύ ζεστή αγκαλιά των πολιτών της. Ειλικρινά ζούμε σε μια χώρα που γεννήθηκαν οι επιστήμες , οι τέχνες και η δημοκρατία. Δυστυχώς , όμως , ζούμε και σε μια χώρα του παραλόγου.
Θα ξεκινήσουμε από τους πολιτικούς , που σε μεγάλο βαθμό διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου. Αυτοί , όμως , μας γύρισαν από την …άνοιξη , στα πέτρινα χρόνια των δεκαετιών του περασμένου αιώνα. Ένα μεγάλο μειονέκτημα είναι το ότι κανένας τους δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες των αποτυχημένων προγραμμάτων και πολιτικών. Σχεδόν όλοι τους ρίχνουν τα βάρη στους προηγούμενους , ενώ αυτοί δεν έχουν τηρήσει τίποτε από τα όσα προεκλογικά υποσχέθηκαν στο λαό. Πάντοτε οι επόμενοι κατηγορούν τους προηγούμενους ενώ οι ίδιοι το παίζουν αθώες…περιστερές.
Ο λαός , όμως , έχει και αυτός την ευθύνη για όσα γίνονται. Καταρχήν δεν φέρνει στην εξουσία τους πολίτες που είναι πατριώτες , που είναι αξιόλογοι και που έχουν πίστη στο Θεό. Αντίθετα προτιμά τους ψεύτες , τους κλέφτες του δημοσίου χρήματος , τους υποβαθμισμένους κοινωνικά , τους ιδιοληψίες , αυτούς που δε δούλεψαν ποτέ και αυτούς που είναι μέλη της πολιτικής και οικονομικής οικογενειοκρατίας. Φαίνεται πως του αρέσει να υπηρετεί αφεντικά.
Έτσι φτάσαμε στην εποχή που οι κρατούντες δίνουν δάνεια σε …αποτυχημένους πολίτες και σε προβληματικές επιχειρήσεις , πάντοτε με εγγύηση του δημοσίου. Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν γίνεται αυτό. Όποιος έχει τις προϋποθέσεις παίρνει και το δάνειο , χωρίς φυσικά τη μεσολάβηση κανενός. Εδώ , όμως , που ανθίζει «η φαιδρά πορτοκαλέα» δόθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ με εγγύηση του δημοσίου και οι επιχειρήσεις αυτές που τα πήραν ή έκλεισαν ή μετακόμισαν σε γειτονικές χώρες. Κανένας βέβαια δεν γύρισε πίσω ούτε ένα ευρώ. Έτσι έγιναν τα κόκκινα και …αγύριστα δάνεια με εκατοντάδες δισεκατομμύρια. Την ευθύνη την έχει το πολιτικό σύστημα.
Στις δημοκρατικές χώρες οι νόμοι ισχύουν για όλους τους πολίτες , χωρίς εξαιρέσεις. Αυτό , όμως , δε γίνεται στην Ελλάδα. Όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι πληρώνουν φόρους. Άλλοι από το πρώτο ευρώ και άλλοι δίνουν και προκαταβολή για το επόμενο έτος. Οι εθνοπατέρες έχουν το αφορολόγητο , για τουλάχιστον του 80% του εισοδήματός τους. Σήμερα , οι Τσίπρας-Καμμένος , κόβουν μισθούς και συντάξεις από όλο τον κοσμάκη. Δε γίνεται , βέβαια , το ίδιο με τους εν ενεργεία και τους συνταξιούχους βουλευτές. Ένας συνταξιούχος βουλευτής με 4 χρόνια βουλευτιλίκι παίρνει περίπου 1500 ευρώ και ένας άλλος με 8 χρόνια λαμβάνει 2980 ευρώ μηνιαίως. Ένας απλός πολίτης , ένας γεωργός ένας κτηνοτρόφος , ένας εργάτης ή ένας υπάλληλος με 4 και με 8 χρόνια εργασίας δεν παίρνει ούτε ΕΝΑ ευρώ.
Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στην εποχή των συσσιτίων , του «σχεδίου Μάρσαλ» , των μνημονίων και των αξιολογήσεων. Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσει ο λαός και να πάρει στα χέρια του την τύχη της πατρίδας; Από τον καναπέ δεν αλλάζει τίποτε. Η σαπίλα που υπάρχει και οι επαγγελματίες και ψεύτες πολιτικοί πρέπει να φύγουν , πάντοτε , όμως , με δημοκρατικές διαδικασίες. Οι δημοσκοπήσεις λένε πολλά.
Μακάρι…!

Κώστας Πατέρας, Πολιτευτής