Οι εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού του υπό εκκόλαψιν νέου πολιτικού φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς τελείωσαν με την ανάδειξη στην αρχηγία μιας παλαιοπασόκου, γόνου ενός επιφανούς συνιδρυτού του παλαιού ΠΑΣΟΚ.
Το πάλαι ποτέ Κίνημα κατάφερε και έπεισε πολλούς κεντρώους φιλελεύθερους(φ|θ) οτι με την βοήθειά τους όντως κάτι το νέο θα γεννηθεί, αποκαθαρμένο από τις αμαρτίες του σοσιαλιστικού Κινήματος που κυριάρχησε επί 4 δεκαετίες στην πολιτική ζωή του τόπου και το οποίο αν και επέφερε αρκετές καινοτομίες και απαραίτητες αλλαγές, απεδείχθη οτι ήταν και ο ξενιστής του μικροβίου της διαφθοράς στην χώρα. Το ΠΑΣΟΚ στην παντοδυναμία του ως παθογενές φαινόμενο διέφθειρε τις ψυχές και τον χαρακτήρα των Ελλήνων, μετάλλαξε ακόμη και την Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή, ώστε η τελευταία να γίνει το γαλάζιο ΠΑΣΟΚ και όλοι αυτοί κατάφεραν να χρεωκοπήσουν την χώρα και να την καταστήσουν περίγελω της οικουμένης.
Τώρα, αυτοί οι κεντρώοι φ|θ και όλοι οι υπόλοιποι πολίτες αισθάνονται πάλι γελασμένοι, διαπιστώνοντας οτι το ΠΑΣΟΚ  δεν αλλάζει, εκλέγοντας μια αρχηγό που αφενός στηρίζεται στο όνομά της και στην ψυχή του παλαιού ΠΑΣΟΚ και αφετέρου η ίδια ως κυβερνητικό στέλεχος μηδενικό έργο έχει να επιδείξει.
Πιστεύω οτι η λεγόμενη Κεντροαριστερά όντως θα είχε πιθανότητες να μετατρέψει τις επόμενες εκλογές σε ντέρμπυ για τρεις αν αποδείκνυε οτι πράγματι αφήνει πίσω της το κακό παρελθόν και αναδείκνυε έναν σοβαρό αρχηγό με εχέγγυα φιλελευθερισμού. Το αποτέλεσμα όμως αποδεικνύει οτι η ψυχή του ΠΑΣΟΚ και το ιστορικό του βάθος δεν του επιτρέπει ουδεμία υπέρβαση. Θα φανεί στο ιδρυτικό συνέδριο αν όντως όλοι αυτοί επιθυμούν όντως την υπέρβαση παρουσιάζοντας μια εντελώς νέα ιδεολογία με σαφή όμως χαρακτηριστικά, απλά και κατανοητά. Χωρίς σαφή ιδεολογία ο νέος φορέας θα γίνει το ίζημα της πολιτικής ζωής του τόπου.
Οι πολίτες που πήραν μέρος στις εκλογές αυτές δεν το έκαναν ούτε για ρουσφέτια, ούτε για διορισμούς. Απέδειξαν οτι το ΠΑΣΟΚ πράγματι είναι μέρος της ταυτότητάς τους. Η πολιτική Ιστορία όμως μας δείχνει οτι τα κόμματα που πέφτουν δεν ξανανεβαίνουν. Για να συμβεί πάλι άνοδος οφείλουν να αλλάξουν όχι μόνον όνομα και σύμβολα, αλλά και ιδεολογία, χρησιμοποιώντας νέα πρόσωπα και πολιτικές πρακτικές. Αν το κάνει αυτό το ΠΑΣΟΚ θα φανεί στο συνέδριο. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Η οικονομική κρίση και η γενική κατάπτωση απέδειξε και κάτι άλλο στην Ελλάδα. Απέδειξε οτι η Αριστερά, ιδεολογικός κυρίαρχος της Μεταπολίτευσης δεν χρειάζεται πια βιτρίνες, ούτε κυματοθραύστες τύπου ΠΑΣΟΚ.
Η Αριστερά καθαρά πλέον ως εξουσία αντιμετωπίζει το άλλο πρόσωπο της Ελλάδος, την νέα Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία επιτέλους μετά από τόσα χρόνια απέκτησε καθαρή ιδεολογία και πατριωτικό πρόσωπο. Κατόπιν αυτού η επερχόμενη σύγκρουση των δυο αυτών Ελλάδων στις επόμενες εκλογές θα κρίνει το μέλλον του ελληνικού κράτους και του λαού του. Και εδώ αναφαίνεται ο ρόλος της Κεντροαριστεράς.
Ο γράφων τονίζει (και αυτό μόνον ας συγκρατήσουν οι αναγνώστες) τώρα που επιτέλους μετά από τόσα χρόνια φάνηκε το απαίσιο και πραγματικό πρόσωπο της Αριστεράς στον τόπο μας, η οποία βάλθηκε με κάθε τρόπο να εξαφανίσει την μεσαία τάξη, η οποία διατηρεί τις αξίες και τον χαρακτήρα αυτού του έθνους, οτι πρέπει η Κεντροδεξιά και η Κεντροαριστερά στην Ελλάδα να κάνουν αυτό που έκαναν οι πολιτικοί τους πρόγονοι κατά μια άλλη εποχή, την περίοδο 1943-1949, όταν οι πολιτικοί πρόγονοι των νυν κυβερνώντων έδειξαν το δικό τους πραγματικό πρόσωπο και αιματοκυλούσαν την χώρα, απειλώντας ακόμη και την ακεραιότητά της.Οφείλουν στην χώρα, στον λαό και στην Ιστορία μας να συνεργαστούν, ώστε να φύγει για πάντα το κακό, όπως έκαναν και στην δεκαετία του '40.
Είναι κάπως ελπιδοφόρο οτι οι χρήσιμοι (για την Αριστερά ), τύπου Ραγκούση δεν βρήκαν ούτε την ψήφο τους στις εκλογές αυτές. Τα υπόλοιπα όμως μένει να τα δούμε.
Ιωάννης Ξηρός