Οι ευρωεκλογές έγιναν και ο καθείς εξήγαγε τα συμπεράσματά του. Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη έχασε 1.3000.000 ψηφοφόρους σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 2023 και ακόμη προσπαθεί να εξάγει τα δικά της συμπεράσματα. Ίσως την βοηθήσει σε αυτό η αντίληψη πολλών οτι πέραν των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών, τα οποία βεβαίως έχουν την σημασία τους, οτι το κόμμα αυτό έχασε προ πολλού την δεξιά ιδεολογική του φυσιογνωμία.

Ο κατακλυσμός πασόκων, ατόμων περιφερομένων της πολιτικής, συμφεροντολόγων και καιροσκόπων στο κόμμα και η όσμωση με άτομα της λεγόμενης woke κουλτούρας που πρεσβεύει τον άκρατο δικαιωματισμό και αμφισβητεί την θέση και τον ρόλο των δυο φύλων στην κοινωνία, κατέστησαν την Νέα Δημοκρατία Νέα Κεντροκρατία και αυτό πληρώθηκε στις κάλπες από σοβαρούς συντηρητικούς ψηφοφόρους που ούτε το ΠΑΣΟΚ μέσα στην Νέα Δημοκρατία γουστάρουν, ούτε δέχονται να τους κυβερνούν διάφοροι Σκέρτσοι, ούτε δέχονται ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα άθεο άτομο. Αλλά, αυτά ας τα σκεφτεί ο κ. Μητσοτάκης, ο πρώτος (και ελπίζω ο τελευταίος) αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος δεν έχει-κατά τα άλλα-ουδεμία σχέση με την Δεξιά. Πάντως, όποια κίνηση και να κάνει, ο άνθρωπος έχει ήδη χαρακτηριστεί και ουδένα πλέον ξεγελά.

Το έτερο σοβαρό όμως ζήτημα που ανέκυψε στις εκλογές του 2024 είναι η άνοδος των λεγομένων ακροδεξιών κομμάτων στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκώς. Και όσον αφορά στην Ευρώπη, οι διάφοροι ηγέτες ας σκεφθούν τα αποτελέσματα της πολιτικής των στα θέματα της μετανάστευσης και των λοιπών πολιτικών που οδήγησαν μεγάλα τμήματα των λαών τους στην ανέχεια και στην περιθωριοποίηση. Με την Ακροδεξιά στην Ελλάδα όμως τι γίνεται; Κατ'αρχάς τι είναι αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουν κάποιοι αναλυτές και περισπούδαστοι παντογνώστες Ακροδεξιά; 

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ακροδεξιά είναι μια πολιτική αντίληψη εθνικιστική και κρατικιστική και επομένως αντι-φιλελεύθερη στον τομέα της οικονομίας, αντιμαρξιστική και γενικώς αντι-αριστερή, έντονα αντι-μεταναστευτική και αποδίδουσα σημασία στο ταυτοτικό ζήτημα, δηλαδή στην φυλετική, πολιτισμική καθαρότητα, επομένως απορρίπτει την πολυπολιτισμικότητα και είναι επιφυλακτική σε δυτικούς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η Ενωμένη Ευρώπη. Παρόμοια πολιτικά χαρακτηριστικά και αντιλήψεις όμως υπάρχουν σε πολλούς συντηρητικούς πολίτες, οι οποίοι δύσκολα από πολιτικούς επιστήμονες και σοβαρούς αναλυτές θα εχαρακτηρίζοντο ακροδεξιοί.

Αυτό που είναι η ειδοποιός διαφορά της Ακροδεξιάς από τις υπόλοιπες συντηρητικές δυνάμεις είναι το στοιχείο της βίας, η οποία είναι στην βάση της ιδεολογίας τους. Υπό την έννοια αυτήν όμως, Ακροδεξιά στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής, το οποίο είχε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και ήταν προϊόν της χρεωκοπίας της χώρας και των συνακόλουθων Μνημονίων έχει πολιτικά εξοντωθεί και κοινωνικά απαξιωθεί. Όσον αφορά στα δεξιά της σημερινής Νέας Δημοκρατίας κόμματα, αν κάποιος τα χαρακτηρίσει ακροδεξιά, το πιθανότερο είναι να εισπράξει μηνύσεις από αυτά και ορθώς, διότι η βία δεν υπάρχει ούτε στο πρόγραμμά τους, ούτε στην ιδεολογία τους.

Τα κόμματα αυτά που τοποθετούνται στο δεξιό φάσμα της πολιτικής απευθύνονται κυρίως στο θυμικό των εκλογέων προσπαθώντας να καλύψουν πνευματικές τους ανησυχίες που προκαλούνται από κενά της πραγματικής ζωής. Η είσοδος μαζών λαθραίων μεταναστών δημιουργεί ανησυχία και ένα κενό στο πως αντιλαμβάνονται και θυμούνται την κλασική παλιά ελληνική κοινωνία. Ο αυξημένος αριθμός διαζυγίων και η παραβατικότητα των ανηλίκων δημιουργεί ανησυχία και ένα κενό στο πως αντιλαμβάνονται την κλασική παλιά δεμένη και πειθαρχημένη ελληνική οικογένεια. Η ρητορική τόσα χρόνια των κατεστημένων κομμάτων απέναντι στην Τουρκία και στα Σκόπια τους προκαλεί φόβο και καχυποψία απέναντι σε κάθε γείτονα και βλέπουν παντού εχθρούς, ψυχολογικό φαινόμενο που τα δεξιά κόμματα εκμεταλλεύονται στο έπακρον. Απέναντι στην ακρίβεια των τιμών αισθάνονται οτι το σύστημα δεν τους προστατεύει.

Κατά κανόνα είναι ευρωσκεπτικιστές και κάποιοι θα ήθελαν την Ελλάδα εκτός ΝΑΤΟ, προφανώς γιατί δεν κάνει όλα τα χατήρια στην Ελλάδα, όπως θα ήθελαν. Υποστηρίζουν την Ρωσία στον άδικο πόλεμό της με την Ουκρανία επειδή και μόνον οι Ρώσοι είναι...ομόδοξοι! Αραγε, οι Ουκρανοί τι είναι; Αυτός ο εθνο-λαϊκιστικός χυλός με αναφορές και στην ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία πρέπει κάπως να εκφρασθεί. Όποιος τους αντιτείνει οτι ο πατριωτισμός είναι απλώς πίστη και όχι πολιτικό πρόταγμα χάνει τον καιρό του. Όποιος επίσης τους πει οτι οι θρησκείες ουδεμία σχέση με την πολιτική έχουν σύμφωνα με τις δυτικές πολιτιστικές αντιλήψεις, επίσης χάνει τον καιρό του. Δεν πείθονται. Όλα αυτά θα ήταν άγνωστα αν τα κατεστημένα μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα ήταν σοβαρά και έλεγαν την αλήθεια στον λαό.

Ούτως ή άλλως, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση διακυβέρνησης της χώρας από παρόμοια κόμματα, ουδείς λογικός αμφιβάλλει οτι η ανάγκη και η πραγματικότητα θα επιβληθούν στο τέλος των ιδεοληψιών του κάθε εθνο-λαϊκιστή ηγέτη. Ακροδεξιά όμως με την κλασική έννοια του όρου που πρεσβεύει την έξοδο της χώρας από τους δυτικούς οργανισμούς και πολύ περισσότερο που εμπεριέχει βία στην δράση της δεν μπορεί να προσάψει τις στα εν Ελλάδι δεξιά κόμματα και αυτό το παραμύθι πρέπει να σταματήσει.

Πολύ περισσότερο, αν κάποιος δει προσεκτικότερα τα προγράμματα των κομμάτων αυτών , δύσκολα θα διαφωνούσε με κάποιες σοβαρές προτάσεις όσον αφορά στα θέματα της παιδείας και της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, δηλαδή σε θέματα ευαίσθητα για κάθε καλόν Έλληνα. Κατόπιν αυτών δεν χρειάζεται να είναι κανείς υποστηρικτής για να αποδαιμονοποιήσει τα δεξιά κόμματα, διότι έτσι δαιμονοποιεί ευαισθησίες ικανού τμήματος των πολιτών, πράγμα άδικον. Το μόνο που χρειάζεται στους αντιπάλους είναι να αποδείξουν με την πολιτική τους οτι και οι γειτονικοί λαοί έχουν τα δίκαιά τους και να αποδείξουν οτι χρειάζεται συνεργασία μαζί τους και-γιατί όχι-και φιλία. Δι'αυτού του τρόπου αφαιρούν από τα κόμματα της εθνοκαπηλείας και της εθνοτύφλωσης έναν από τα ισχυρότερους λόγους υπάρξεως. Αλλά, πραγματικά χρειάζεται τεράστιο απόθεμα θάρρους για τα κατεστημένα κόμματα για να κάνουν κάτι τέτοιο.

Ιωάννης Ξηρός
Ταξ|χος ε.α.