Ημέρα που ανήκει στους άνδρες είναι δικαιωματικά η σημερινή, αφού σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ανδρών.

Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε για πρώτη φορά στις 19 Νοεμβρίου του 1991 στα νησιά Τρινιντάτ και Τομπάγκο της Καραιβικής με στόχο να δοθεί έμφαση στη συνεισφορά των ανδρών στην οικογένεια, την φροντίδα των παιδιών όπως και στον πολιτισμό γενικότερα. 

Άνδρες, το “ισχυρό φύλο”, όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται, που όμως σύμφωνα με έρευνες είναι κατά βάθος πιο ευαίσθητο από τις γυναίκες και έχει βαθιά ανάγκη για αγάπη και αποδοχή. Σε μια κοινωνία που στο παρελθόν μεγάλωνε τα αγόρια με μια “κακώς εννοούμενη αρρενωπότητα” και με φόντο τις πρόσφατες γυναικοκτονίες στην Ελλάδα, που έχουν φτάσει τις 17 τον αριθμό, είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ η έννοια του τι σημαίνει στα αλήθεια “άνδρας”.

Πέρα από τις νοοτροπίες που κάποιοι από εμάς σίγουρα διδαχθήκαμε οι οποίες ήθελαν τον άνδρα να είναι ο “σκληρός”, ο πάντα ισχυρός, αυτός που δεν κλαίει και που “χτυπάει το χέρι στο τραπέζι”, η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Ανδρών είναι μια καλή ευκαιρία να σκεφτούμε το πρόσωπο του άνδρα απογυμνωμένο από στερεότυπα των media και της κοινωνίας και να τον τοποθετήσουμε “στο κάδρο” που του πρέπει.

Άνδρας δεν είναι αυτός που έλκεται αποκλειστικά από γυναίκες, αλλά αυτός που από οποιοδήποτε φύλο κι αν έλκεται, αντιμετωπίζει τις σχέσεις του με σεβασμό και αξιοπρέπεια.

Άνδρας δεν είναι αυτός που χρησιμοποιεί τη μυϊκή του μάζα για να επιβληθεί σε γυναίκα, σε παιδί ή σε κάποιον πιο αδύναμο, αλλά αυτός που χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να προστατεύσει, γιατί ξέρει ότι η δύναμη της προσωπικότητας είναι μεγαλύτερη από τη σωματική.

Για αυτό και άνδρας είναι αυτός που θα δεχτεί και βία και όταν τη δεχτεί θα την αντιμετωπίσει, όπως και θα την καταγγείλει όταν θα τη δει να ασκείται.

Άνδρας είναι αυτός που μέσα στο σπίτι θα κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού. Που θα μοιραστεί τα πάντα με τη γυναίκα που επέλεξε στη ζωή του: δουλειές, χρήματα, υποχρεώσεις, στιγμές. Άνδρας είναι αυτός που θα φροντίσει τα παιδιά του και θα τα μάθει να σέβονται, να προσφέρουν, να αγαπούν, να πατούν στα πόδια τους, χωρίς δεκανίκια.

Άνδρας δεν είναι αυτός που θα πετάξει από το σπίτι τον γιο του αν είναι ομοφυλόφυλος, ναρκομανής, αλκοολικός, ούτε την κόρη του για παρόμοιους λόγους. Άνδρας είναι αυτός που θα προστατεύσει, θα ακούσει, θα προσπαθήσει να καταλάβει και θα συγχωρέσει. Ωστόσο δεν θα δεχτεί ποτέ οτιδήποτε τον προσβάλλει ή τον υποτιμά και θα αποχωρήσει ή θα το “πολεμήσει” στα ίσια, γιατί σέβεται τον εαυτό του.

Άνδρας είναι αυτός που κλαίει όταν συγκινείται, όταν λυπάται, αυτός που “έχει τα κότσια” να ζητήσει βοήθεια, να φανεί ευάλωτος, να ξεδιπλώσει τα συναισθήματά του.

Στην έννοια του άνδρα κρύβεται λοιπόν η εξάλειψη φαινομένων όπως οι γυναικοκτονίες, η συγκρότηση συμμοριών ανηλίκων και μετέπειτα ενηλίκων όπου άνδρες επιτίθενται σε άνδρες για να φανεί ποιος είναι πιο άνδρας, ντε.

Γιατί υπάρχουν γυναίκες που χρειάζονται άνδρες στη ζωή τους και το αντίστροφο. Γιατί ο κόσμος χρειάζεται τους άνδρες και τις γυναίκες μαζί και όχι αντιπάλους. Άλλωστε τα δυο φύλα είναι “η αντίθετη όψη του ίδιου νομίσματος”

Χρόνια σας Πολλά λοιπόν, άνδρες!