Σήμερα στις 6.30 μ.μ. ανοίγει τις πύλες του το φεστιβάλ Σύρου στα Τρίκαλα, στο μύλο Ματσόπουλου.
Η έναρξη του Πανοράματος πραγματοποιείται με την προβολή μίας συλλογής ανεξάρτητων αμερικανικών ταινιών κινουμένων σχεδίων από προηγούμενες διοργανώσεις του animasyros.
Επιλογές Αμερικανικών συμμετοχών απ’ το AnimaSyros.
1. Human Nature (2010) του Νάσου Βακάλη
Ένας ελέφαντας και μια αρκούδα σε μια γραφική βόλτα με το τραίνο κάπου στην Ελλάδα. Ακούγεται σαν μύθος του Αισώπου και η πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ, καθώς η συμπεριφορά των ζώων που μοιράζονται για λίγο το ίδιο βαγόνι κρύβει λίγη απ’ την “ανθρώπινη φύση” του τίτλου. (3D CGI).
2. Cellular Circuitry (2011) του Ben Ridgway
Πειραματική ταινία αποτελούμενη κατά βάση από “ψηφιακά γλυπτά” (όπως τα ονομάζει ο σκηνοθέτης της) και ηχοτοπία. Άλλα μοιάζουν να πηγάζουν απ’ τη φύση κι άλλα φέρνουν σε ψηφιακά κύματα. Μέσα απ’ την αλληλεπίδρασή τους o Ridgway θέλει να δείξει ένα σύμπαν όπου το τεχνητό και το φυσικό συνυπάρχουν σε πλήρη αρμονία.
3. A Treaty (2013) του Justin Mata
Stop motion φτιαγμένο με τα πιο απλά υλικά. Έκδηλα επηρρεασμένος από τα Western ο Καλιφορνέζος εικαστικός Justin Mata αξιοποιεί χαρτί, φωτογραφίες και σκόρπια κομμάτια φιλμ για να αναπαραστήσει μια μάχη που συνέβη το 19ο αιώνα στο Βόρειο Μεξικό μεταξύ των Απάτσι και του Αμερικανικού στρατού.
4. Sensology (2010) του Michel Gagné
Περισσότερο γνωστός σαν σκιτσογράφος και ανιματέρ σε μερικές απ’ τις γνωστότερες ταινίες παραδοσιακού animation των 90’s (Ο Σιδερένιος Γίγαντας, Όλα τα Καλά Σκυλάκια Πάνε στον Παράδεισο), ο Καναδός Michel Gagne προσπαθεί εδώ να οπτικοποιήσει έναν τζαζ αυτοσχεδιασμό του πιανίστα Paul Plimley. Ένα πρώιμο draft απ’ τα χειροποίητα σχέδιά του ενέπνευσε την αξέχαστη σκηνή γευσιγνωσίας στο Ρατατούη.
5. Caldera (2012) του Evan Viera
Η Caldera είναι ένα νεαρό κορίτσι που προκειμένου να ζήσει λίγο στον μαγικό ωκεανό της φαντασίας της αρνείται να πάρει τα φάρμακά της. Η συνταγή του γιατρού όμως είναι το μόνο πράγμα που την κρατάει σε επαφή με την ζοφερή πραγματικότητα. Ένα πανέμορφο φιλμ αποκλειστικά φτιαγμένο σε υπολογιστή, που το 2012 απέφερε στους δημιουργούς του το σημαντικό βραβείο Prix Ars Electronica (στην κατηγορία Computer Animation).
6. Kubla Khan (2010) της Joan C. Gratz
Η βραβευμένη με όσκαρ δημιουργός (το μακρινό 1993 με το μικρού μήκους Mona Lisa Descending a Staircase) διασκευάζει το ομότιτλο ποίημα του Samuel Taylor Coleridge. Αν και το 4-λεπτο φιλμ μπορεί να ξεγελάσει, η Gratz σημειώνει πως “το ποίημα του Coleridge είναι ένα οπιούχο όνειρο, αλλά εγώ ήμουν απολύτως νηφάλια κατάσταση όταν το ζωγράφισα”.
7. Little Deaths (2010) της Ruth Lingford
Φτιαγμένο στα πλαίσια μιας κοινωνιολογικής έρευνας του Harvard, το Little Deaths παρουσιάζει με τον πιο διακριτικό τρόπο, τις πλέον αδιάκριτες περιγραφές των συνομιλητών για τον οργασμό. Λιγότερο αφηρημένο απ’ τις προηγούμενες δουλειές της Lingford, το Little Deaths καλλιεπεί πότε με χιούμορ και πότε με αποστομωτική ειλικρίνεια ένα δοκίμιο για έννοιες και εμπειρίες που τόσο τα σκίτσα όσο και οι λέξεις κανονικά θα ήταν αδύνατο να εξηγήσουν με σαφήνεια. Σε animation πλαίσια όμως ο συνδυασμός τους λειτουργεί παραπάνω κι από ικανοποιητικά.
8. ManniQueen (2012) της Yiju Chiang
Ένα χρωματιστό διάλειμμα με μια μικρή ιστορία ματαιοδοξίας και παρεξηγημένης κομψότητας. Ένα μανεκέν φτιάχνει φορέματα δίπλα απ’ την ιδιοκτήτριά του. Οι δυο τους τελικά θα αναμετρηθούν για την εύνοια ενός φάσιον icon που αναζητά μέσα απ’ τα tabloids την επόμενη μεγάλη σχεδιάστρια.
9. Una Furtiva Lagrima (2012) του Carlo Vogele
Η ερμηνεία του Enrico Caruso στην ομότιτλη ρομάντζα του Donizetti, γίνεται άτυπο requiem για ένα δύσμοιρο λαβράκι καθώς παρακολουθούμε την πορεία του απ’ τον πάγκο του ιχθυοπώλη μέχρι… το τηγάνι.
10. Feral (2012) του Daniel Sousa
Ένας κυνηγός βρίσκει στο δάσος ένα άγριο αγόρι και το επαναφέρει στον πολιτισμό. Μην μπορώντας να εγκλιματιστεί το αγόρι καταφεύγει στις συνήθειες που τον κρατούσαν ζωντανό όσο μεγάλωνε στη ζούγκλα. Απ’ τις πολλές διακρίσεις που συγκέντρωσε το πανέμορφο φιλμ του Daniel Sousa, ξεχωρίζει η υποψηφιότητα για Oscar καλύτερης μικρού μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων στην απονομή του 2014.
11. M’aidez (2014) του Jesse Turnbull
Ένας αστροναύτης περιπλανιέται χαμένος στο διάστημα και το οξυγόνο του τελειώνει. Με δεδομένο ότι κυκλοφόρησαν περίπου την ίδια περίοδο το Μ’aidez μοιάζει να είναι η animated απάντηση στο Gravity του Alfonso Cuaron. Αν και σε στιγμές το περιεχόμενό του ενδέχεται να κουράσει, το ντεμπούτο του Jesse Turnbull κερδίζει το θεατή με την εντυπωσιακή καλλιτεχνική διεύθυνση και την ανατριχιαστική του λεπτομέρεια.
12. Dinner for Few (2014) του Νάσου Βακάλη
Η τελευταία ταινία του Νάσου Βακάλη είναι μια ξεκάθαρη, οργουελικών προδιαγραφών, πολιτική αλληγορία. Τα γουρούνια καθισμένα φαρδιά πλατιά στο τραπέζι, κρατούν τους ρόλους των προχούντων ολιγαρχών, κι οι γάτες που τα τριγυρίζουν νιαουρίζοντας για τα αποφάγια τους υποκαθιστούν το λαό. Αμφότεροι πότε θύτες και πότε θύματα της καλολαδωμένης μηχανής του συστήματος που έχει βαλθεί να κατασπαράξει μέχρι και τα θεμέλεια του οικοδομήματος που τους φιλοξενεί. To Dinner for Few μετράει ήδη δεκάδες συμμετοχές και βραβεύσεις σε διεθνή φεστιβάλ.
Ακολουθεί η προβολή της πολυαγαπημένης 3D ταινίας, Coraline (2009), του Χένρι Σέλικ (Henry Selick) παραγωγής του στούντιο LAIKA με διακρίσεις σε διεθνή Φεστιβάλ και υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Animation.
Σάββατο, 28.02.2015: Ωρες 10.00 - 12:00 μμ. Ωρες 19.00- 22:30
Οι εκδηλώσεις ξεκινούν από το πρωί, με προβολές ταινιών για παιδιά που θα πλαισιωθούν με δράσεις εκπαιδευτικής ευαισθητοποίησης πάνω στην τέχνη της εμψύχωσης.
Σάββατο, 28.02.2015: Ωρες 19.00- 22:30
Προβάλλεται αφιέρωμα στον σπουδαίο ανεξάρτητο αμερικανό δημιουργό Patrick Smith με προβολές των σημαντικότερων ταινιών του από το 2000 έως σήμερα. Το Πανόραμα κλείνει το βράδυ με την προβολή της πρόσφατης ταινίας The Boxtrolls (2014), του Studio Laika, που «άνοιξε» ως πανελλήνια πρεμιέρα την περσινή μας διοργάνωση στη Σύρο με μεγάλη απήχηση στο κοινό!
*Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις θα είναι ελεύθερη για το κοινό.