Μία μορφή ενοικίασης μονάδων της ΔΕΗ από τρίτους προμηθευτές φέρεται να προτείνουν οι εκπρόσωποι των δανειστών, προκειμένου να μειωθεί το μερίδιο της επιχείρησης στην αγορά. Ίσως εδώ να βρίσκεται και το «κλειδί» ώστε να λειτουργήσει επιτέλους και το φράγμα της Μεσοχώρας.
Ειδικότερα, οι πιστωτές εισηγούνται δημοπρασίες στις οποίες ο πλειοδότης θα αποκτά τον έλεγχο λιγνιτικών μονάδων παραγωγής, καθώς θα έχει την πλήρη διαχείριση (προσφορές στην ημερήσια αγορά, προθεσμιακά συμβόλαια με πελάτες, κ.λπ.), ενώ η ΔΕΗ θα διατηρεί την κυριότητα και το προσωπικό. Η μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ κατά 25% μέχρι το 2018 και κατά 50% μέχρι το 2020 είναι το επόμενο, μετά τον ΑΔΜΗΕ, κρίσιμο θέμα διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές στον τομέα των ενεργειακών μεταρρυθμίσεων. Η συμφωνία του Αυγούστου προβλέπει ως προσωρινό μηχανισμό για την επίτευξη αυτού του στόχου τις δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ισχύος από τη ΔΕΗ, με το σενάριο της Μικρής ΔΕΗ να παραμένει πάντα η μεγάλη απειλή για την ελληνική πλευρά, αφού η πρόσβαση ιδιωτών στους λιγνίτες και τα νερά, εκτός από μνημονιακή δέσμευση, αποτελεί πρωτίστως υποχρέωση της χώρας έναντι της Ε.Ε. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι το σχέδιο για τη Μικρή ΔΕΗ εντάχθηκε στο πλαίσιο συμμόρφωσης της χώρας με την απόφαση της Ε.Ε. για πώληση του 40% της λιγνιτικής της παραγωγής.
Η αίσθηση που επικρατεί στα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια από τις μέχρι τώρα ανεπίσημες διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές είναι ότι η Μικρή ΔΕΗ παραμένει ως σενάριο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει τεθεί επισήμως μέχρι στιγμής στην ατζέντα των συζητήσεων.
Θα φανεί σύντομα…
Χ.Ψ.