Αυτή την ερώτηση απηύθυνε  κάποτε κάποιος στον γέροντα Παϊσιο και αυτός απάντησε: «Οι άνθρωποι, βρε παιδί μου, χωρίζουν από τη φιληδονία τους και από τον εγωισμό τους. Όλους τους άλλους λόγους τους εμπνέονται εκ των υστέρων για να δικαιολογούν τους εαυτούς τους». 

Μην βρίσκουμε λοιπόν όλοι μας «προφάσεις εν αμαρτίες». Ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα γεμάτη λαγνεία και φιληδονία. Από το πρωί που θα ανοίξει κανείς τα μάτια του έως το βράδυ που θα τα κλείσει πρέπει να αγωνίζεται να τα προφυλάξει από τη γύμνια και κάθε είδους προκλητικές εικόνες. Μακάριος και ήρεμος είναι ο άνθρωπος που δεν θα ανοίξει καθόλου τηλεόραση. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι γι’ αυτό ονόμασαν τις ματιές των οφθαλμών κόρες, διότι συμβούλευαν  τους νέους να είναι παρθένες, και ο Θεός με τη σοφία Του τοποθέτησε πάνω τους τα βλέφαρα για να τις προστατεύουμε αστραπιαία.

Αυτό που δεν έγινε ορατό φέρνει μέσα μας την ειρήνη. Αντίθετα ό,τι δέχεται ο νους του ανθρώπου διεγείρει την φαντασία. Η φαντασία με τη σειρά της διεγείρει όλα τα σαρκικά πάθη και έτσι χάνεται η γαλήνη της ψυχής και αρχίζει ο «αόρατος πόλεμος» των λογισμών. Είναι λάθος να θεωρούμε τον εαυτό μας ισχυρότερο από τον προφήτη Δαυίδ.

Ο Δαυίδ ήταν άνθρωπος του Θεού με ευγενικά  αισθήματα, όμως έπεσε σε δυο μεγάλα αμαρτήματα, την μοιχεία και τον φόνο. Αφορμή ήταν ένα και μόνο βλέμμα, αυτό άναψε ολόκληρη πυρκαγιά που τον έκαψε. Από την ταράτσα του ανακτόρου του είδε γυμνή μια γυναίκα που έκανε το λουτρό της, την επιθύμησε, σχεδίασε το φόνο του συζύγου της κι έτσι την πήρε. Όταν μετάνιωσε έκλαψε πικρά και έγραψε ζητώντας το έλεος του Θεού, τους εκατόν πενήντα Ψαλμούς της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι αποτελούν την «καρδιά» όλης της Αγίας Γραφής.

Όλες οι αισθήσεις μας θέλουν προσοχή διότι είναι οι πύλες της ψυχής μας. Ένα από τα βιβλία που δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι είναι το «Συμβουλευτικό εγχειρίδιο» ή «περί φυλακής των πέντε αισθήσεων» του Αγίου Νικoδήμου του Αγιορείτου το οποίο αποτελεί περίληψη όλης της Πατερικής Θεολογίας και Ανθρωπολογίας. Εκεί διαβάζουμε το περίφημο ρητό: «εκ του οράν τίκτεται το εράν (=η ερωτική επιθυμία)» και το αντίστροφον «εκ του μη οράν τίκτεται το μη εράν».

Το να βολέψουμε την καλοπέραση του εαυτούλη μας είναι η εύκολη λύση. Η αμαρτία σήμερα έγινε μόδα. Και για να γίνουμε λίγο πρακτικοί οφείλουμε να προσέχουμε ποιούς ανθρώπους βάζουμε μέσα στο σπίτι μας. Φροντίζουμε στο χώρο εργασίας μας άνδρες και γυναίκες να μην έχουμε τον αντίστοιχο πειρασμό; Αλλοίμονο λέγει το ευαγγέλιο σ’ αυτόν που σκανδαλίζει αλλά και σ’ αυτόν που σκανδαλίζεται. Τέχνη και εξυπνάδα είναι η πρόληψη και όχι το σβήσιμο της φωτιάς. Ας φροντίσει κάθε οικογενειάρχης που θέλει την ειρήνη μέσα στον γάμο του να αφήσει έξω από το σπίτι του τα «υλικά» της πυρκαγιάς.( p.a.tympas@gmail.com.)