Στο πλαίσιο του μαθήματος της Μεσαιωνικής και Νεότερης Ιστορίας οι μαθητές και οι μαθήτριες της β΄ γυμνασίου, επισκέφθηκαν τη Δευτέρα 30 Μαρτίου με την φιλόλογό τους κα Καραβασίλη Εύη και συνοδούς καθηγητές τον κ. Νίκο Παπαϊωάννου και τον κ. Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου τα απερίγραπτα σε κάλλος Μετέωρα και πιο συγκεκριμένα τη Μονή του Μεγάλου Μετεώρου.

«Πλησιάζοντας στα Μετέωρα, αντικρίσαμε στο δυτικό άκρο του πέτρινου δάσους τη Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, που επικράτησε να λέγεται «Μεγάλο Μετέωρο», όχι μόνο λόγω της εκτάσεως των 50 στρεμμάτων και του μεγέθους των κτισμάτων αλλά και λόγω της πνευματικής της ακτινοβολίας και των πρωτείων που απολάμβανε ως τα μέσα του 16ου αιώνα. Εκεί ο Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, ανάμεσα στην γη και τον ουρανό, στην κόψη ενός κατακόρυφου γκρεμού έκτισε τη μονή περί το 1340 μ.Χ., οργάνωσε την πρώτη συστηματική μοναστική κοινότητα και οικοδόμησε  το ναό της Θεομήτορος.

Αφού ανεβήκαμε τα 146 σκαλοπάτια, φτάσαμε στο Καθολικό του μοναστηριού, οπού ο υπεύθυνος για την ξενάγηση μας μάς μίλησε για τις τοιχογραφίες του ιερού που έγιναν το 1484 καθώς και γι’ αυτές του Καθολικού που αγιογραφήθηκε στα 1552 επί ηγουμένου Συμεών. Το τεχνοτροπικό ιδίωμα των καλλιτεχνών προδίδει τη στενή σχέση τους με την "Κρητική Σχολή" και μάλιστα τον Θεοφάνη, μαθητής του οποίου υπήρξε πιθανότατα, ο επίσης κρητικός ζωγράφος Τζώρτζης που κατά την επικρατέστερη άποψη είναι ο δημιουργός τους. Επιπλέον, ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Ακόμη, ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και άλλες φορητές εικόνες της Μονής για την παλαιότητα τους. Μερικές από αυτές είναι ο Άγιος Νικόλαος,  η Γέννηση του Χριστού, η Μεταμόρφωση του Σωτήρος και  οι Τρεις Ιεράρχες.  Τέλος, έκανε λόγο για το τέμπλο του Καθολικού που είναι ξυλόγλυπτο, επιχρυσωμένο και κατασκευάστηκε στα 1617 μ.Χ.

Έπειτα, επισκεφτήκαμε το μουσείο της Μονής όπου είχαμε την ευκαιρία να διευρύνουμε τις γνώσεις μας, αντικρίζοντας κειμήλια, ψηφιδωτά, χρυσοκέντητες ποδιές, σταυρούς, χρυσοκέντητα επιτραχήλια, χρυσοκέντητους Επιτάφιους αλλά και παραδοσιακές στολές καθώς και οπλικό εξοπλισμό, μια που η προσφορά της Μονής στο Έθνος ήταν μεγάλη και στα μεταγενέστερα χρόνια. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν τα χρυσόβουλα, τα οποία αποτελούσαν έγγραφα υπογεγραμμένα από τον αυτοκράτορα και σφραγισμένα με την χρυσή του βούλα. Όλα τα εκθέματα προέρχονταν από τα Πρώιμα χρόνια του Βυζαντίου μέχρι την εποχή της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας.

Πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, άξιζε η περιήγησή μας στις αυλές του μοναστηριού, όπου θαυμάσαμε την υπέροχη θέα προς τον Πηνειό ποταμό, το όρος Κόζιακα αλλά και την πόλη της Καλαμπάκας.

Η επίσκεψη μας ήταν σίγουρα μια αξέχαστη βιωματική εμπειρία για όλους μας, αφού είχαμε την ευκαιρία να συμπληρώσουμε τις γνώσεις μας όσον αφορά την Βυζαντινή αυτοκρατορία από την ίδρυσή της το 330 μ.Χ. έως την πτώση της με την Άλωση της Πόλης το 1453 μ.Χ., που διδασκόμαστε φέτος, αλλά και να γνωρίσουμε άλλες πτυχές της Νεότερης Ιστορίας».

Ελευθερία Αμπελουργού, Ευθυμία Κουβελά,

Στέλλα Μπαρτζιώκα, Βάσω Ταγάρα

Μαθήτριες της β΄ γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά»