Η άσκηση έχει σημαντική επίδραση στο να επιβραδύνει κανείς τον χρόνο που θα καπνίσει το πρώτο του τσιγάρο, όπως καταδεικνύουν τα συμπεράσματα ερευνητικού προγράμματος.

Το πρόγραμμα εκπονείται στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΣΕΦΑΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και εξετάζει τις επιδράσεις της άσκησης σε άτομα που καπνίζουν συστηματικά.

Στο πρώτο πείραμα, όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο καθηγητής στη ΣΕΦΑΑ Γιάννης Θεοδωράκης, καπνιστές ασκήθηκαν για 30 λεπτά σε εργομετρικό ποδήλατο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η επιθυμία για κάπνισμα μειώθηκε στο τέλος της προσπάθειας. Η επιθυμία αυτή επανήλθε στα αρχικά επίπεδα, ύστερα από 30 λεπτά, από το τέλος της δοκιμασίας.

Στο δεύτερο πείραμα, καπνιστές εξετάστηκαν στο εργομετρικό ποδήλατο για 30 λεπτά, σε ένα τεστ με διαφορετικές εντάσεις άσκησης, και στη συνέχεια είχαν την επιλογή να ανάψουν το πρώτο τους τσιγάρο, όποτε ήθελαν. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα, όταν δεν εκτελούσαν την άσκηση στο ποδήλατο, άναβαν πολύ γρήγορα το πρώτο τους τσιγάρο, ενώ όταν εκτελούσαν το πρόγραμμα άσκησης στο ποδήλατο καθυστερούσαν τουλάχιστον για 30 λεπτά το άναμμα του πρώτου τους τσιγάρου. Τα αποτελέσματα δείχνουν σαφώς ότι η άσκηση έχει σημαντική επίδραση στο να επιβραδύνει κανείς το χρόνο που θα καπνίσει το πρώτο του τσιγάρο.

Στην τρίτη έρευνα, σύμφωνα με τον ίδιο, αναπτύχθηκε και εφαρμόσθηκε σε καπνιστές, ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα άσκησης σε συνδυασμό με ψυχολογικές στρατηγικές ενίσχυσης με σκοπό τη διακοπή του καπνίσματος.

Τα προγράμματα άσκησης εκτελούνταν σε πάρκα ή σε γυμναστήρια και περιελάμβανε περπάτημα χαλαρό ή τρέξιμο ή ασκήσεις. Τα άτομα ξεκίνησαν να γυμνάζονται 60 λεπτά την εβδομάδα και με τη βοήθεια των εκπαιδευτών και της ψυχολογικής βοήθειας, έφτασαν να γυμνάζονται 5-6 ώρες την εβδομάδα.

Τα άτομα, σε κάθε συνάντηση με το εκπαιδευτή, συμπλήρωναν σε συγκεκριμένα ερωτηματολόγια τους στόχους τους: πόσο θέλουν να ασκηθούν και πόσα τσιγάρα πρόκειται να καπνίσουν. Επίσης, έκαναν συγκεκριμένες ασκήσεις αναπνοής, θετικής σκέψης και τεχνικές μείωσης της επιθυμίας για τσιγάρο.

Τα αποτελέσματα, όπως λέει ο κ. Θεοδωράκης, ήταν εντυπωσιακά, καθώς τα άτομα αύξησαν κατά πολύ τον συνολικό χρόνο που αφιέρωναν για άσκηση κάθε εβδομάδα. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων -περισσότερο από 60%- έκοψε εντελώς το κάπνισμα, οι δε υπόλοιποι το μείωσαν σημαντικά.

Στο τέταρτο πείραμα εξετάσθηκαν οι άμεσες επιδράσεις ενός προγράμματος άσκησης σε συνδυασμό με ψυχολογικές στρατηγικές στο κάπνισμα. Μια ομάδα καπνιστών ασκήθηκε για 30 λεπτά στο εργομετρικό ποδήλατο, σε δυο μεσαίας έντασης συνθήκες, εκ των οποίων η μια περιελάμβανε και στρατηγικές ψυχολογικής υποστήριξης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 30 λεπτά μεσαίας έντασης άσκησης σε συνδυασμό με ψυχολογικές στρατηγικές (στόχοι, αναπνοές και θετική σκέψη) μείωσαν την επιθυμία για τσιγάρο, και καθυστέρησαν τον χρόνο καπνίσματος του πρώτου τσιγάρου, τουλάχιστο για 32 λεπτά.

Οι έρευνες έδειξαν, παράλληλα, θετικές επιδράσεις των προγραμμάτων άσκησης στη διάθεση, την αυτοεκτίμηση και τον έλεγχο του άγχους των καπνιστών.

«Τα παραπάνω αποτελέσματα από το πρόγραμμά μας», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής στη ΣΕΦΑΑ, «αναδεικνύουν τη σπουδαιότητα των προγραμμάτων άσκησης σε συνδυασμό με ψυχολογικές τεχνικές υποστήριξης, έτσι ώστε να αποθαρρύνουν το κάπνισμα και να βοηθάνε στη μείωση ή στη διακοπή του».

Σημειώνεται ότι η εν λόγω έρευνα χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ)