Της Φωτεινής Αναστασίου

Ας μην αδικούμε τον Αλέξη Τσίπρα. Ότι έδωσε ψεύτικες υποσχέσεις στους πολίτες, ότι δεν διαπραγματεύτηκε για τη χώρα, ότι προκάλεσε με την στάση του τους ελέγχους κεφαλαίων, ότι έγιναν απολύσεις λόγω αυτής της εξέλιξης. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το «αυτονόητο» για εκείνον. Προκάλεσε εκλογές, ζητώντας εντολή αυτοδυναμίας για να εφαρμόσει το Μνημόνιο ΙΙΙ, που αντιπαθεί και μάχεται αλλά το έφερε στη Βουλή μετά την εκβιαστική συμπεριφορά των εταίρων..

Όλα τα παραπάνω είναι μέρος του σουρεαλισμού που επικρατούσε μέχρι πριν από δύο εβδομάδες στο Μαξίμου και ξεπέρασε τη φαντασία πολλών. Προφανώς και του Λουίς Μπουνιουέλ, του Γάλλου σκηνοθέτη.

Και για να βάλουμε τα θέματα σε μια «κανονική» σειρά, όπως όλα δείχνουν η απόφαση για την προσφυγή στις κάλπες βαρύνει τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Και στο ερώτημα αν ισχύει η εκδοχή περί φυγής από την εξουσία που έδωσαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, μετά από τόσες ημέρες ένα είναι βέβαιο: Πως ο τέως πρωθυπουργός – άκου εκεί τέως, μετά από 7 μήνες – προκάλεσε τελικά τις εκλογές για να σώσει αυτό που θα απέμενε από τον «δικό» του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, τους ανθρώπους που τον ακολουθούν από το 2008 και μετά, αυτό που λέμε «στενούς του συνεργάτες» και κάποιους άλλους που μπήκαν στον κύκλο του αργότερα και θέλουν να συνεχίσουν την …πολιτική τους καριέρα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, έκανε αυτό που δεν έκανε για την πάρτη του ο Παπανδρέου όταν αποχώρησε από την πρωθυπουργία για να υπάρξει ευρύτερη στήριξη μιας κυβέρνησης. Δεν έκανε καν ούτε αυτό που έκανε ο Σαμαράς που κατάλαβε, έστω και αργά, ότι πρέπει να αποχωρήσει από την ηγεσία της ΝΔ. Να θυμίσουμε ότι πρόκειται για δύο από τους «Γερμανοτσολιάδες» που αποχώρησαν, ο πρώτος μάλιστα «πλήρωσε όλο το μάρμαρο» της κρίσης που έφεραν τα Μνημόνια.

Έκανε αυτό που δεν έκανε ο Φώτης Κουβέλης που αντί να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δείλιασε γιατί ο Αλέξης τον απειλούσε με τον χαρακτηρισμό «Τσιριμώκο». (Ο Ηλίας Τσιριμώκος αν και αριστερός, είχε αναλάβει χωρίς επιτυχία τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης, μετά τα Ιουλιανά του 1965 και στη συνέχεια ανέλαβε αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Στεφανόπουλου).

Τι έκανε δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας; Είδε τα πολύ δύσκολα, αντιλήφθηκε ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και έκανε ό,τι δεν έκαναν όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι και σύμμαχοι. Έριξε την ζαριά για την χώρα. Για να διασωθεί ο ίδιος και οι στενοί του συνεργάτες. Να παραμείνουν βουλευτές και να καταφέρουν να επιστρέψουν ως εγγυητές μιας μελλοντικής λύσης, αν κάποιοι πολίτες φάνε τον λωτό.

Όπως ο Σαμαράς δεν έκλεισε έγκαιρα τη συμφωνία με τους εταίρους, ευελπιστώντας σε μια «αριστερή παρένθεση», έτσι και ο Τσίπρας πήγε σε εκλογές θεωρώντας πιθανή μια κατάρρευση των αντιπάλων του και επιστροφή του ίδιου ως πολιτικά κυρίαρχου, αργά ή γρήγορα.

Το δυστύχημα με τον Τσίπρα, είναι ότι δεν έφερε το νέο και προφανώς δεν το συμβολίζει. Το δυστύχημα για τη χώρα είναι ότι το παλιό το διατήρησε και το ενίσχυσε ένας άνθρωπος στον οποίο επένδυσαν νέοι, άνεργοι και μορφωμένοι παρακολουθώντας την αποτυχία όχι μόνο της πολιτικής του, αλλά και του πολιτικού αφηγήματος περί μνημονίου και αντιμνημονίου.

Η Φωτεινή Αναστασίου είναι Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜ.ΑΡ. -Υποψήφια βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για τον νομό Τρικάλων