H 25η Μαΐου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς (World Thyroid Day) από το 2008, αρχικά με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Θυρεοειδούς (ΕΤΑ). Στην συνέχεια υιοθετήθηκε και από τις ιατρικές εταιρείες των λοιπών ηπείρων.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Θυρεοειδούς είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού για την σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των διαταραχών του θυρεοειδούς.
Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνές σε παγκόσμιο επίπεδο. Επηρεάζουν τους ανθρώπους όλων των ηλικιών και παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Οι πιο κοινές διαταραχές του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα αυξημένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), ο υποθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα μειωμένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), η βρογχοκήλη (η διόγκωση του θυρεοειδούς, διάχυτη ή οζώδης), οι θυρεοειδίτιδες (φλεγμονές του θυρεοειδούς) και ο καρκίνος του θυρεοειδούς. Συχνά οι διαταραχές του θυρεοειδούς προκαλούνται από ανεπάρκεια ιωδίου.
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι υπερτροφίες του θυρεοειδούς, οι βρογχοκήλες, τις οποίες οι Κινέζοι και άλλοι λαοί της Ανατολής θεράπευαν εμπειρικά με σκευάσματα πλούσια σε ιώδιο (στάχτη σφουγγαριών και κοραλλιών).
Η ενδοκρινική λειτουργία του θυρεοειδούς, παρέμεινε σκοτεινή ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο ελβετός χειρουργός Εμίλ Κόχερ (1841-1917), απέδειξε οριστικά ότι ο θυροειδής είναι ενδοκρινές όργανο. Η ανακάλυψή του αυτή τού χάρισε το Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας το 1909.