Γράφει η Αγλαΐα( Λία) Ρογγανάκη,  

Αντιπεριφερειάρχης Υγείας και Κοινωνικής μέριμνας, Πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων Περιφέρειας Θεσσαλίας, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΔΠΘ

Βασιλική, Κωνσταντίνα, Καρολάιν, Ελένη, Γαρυφαλλιά, Αννίσα, Σταυρούλα, Μαρία. Οι γυναικοκτονίες δεν είναι απλά τίτλοι ειδησιογραφικοί. Κάθε γυναικοκτονία μιλάει για τις φίλες μας, τις  γειτόνισσες μας, τις αδερφές μας,τις κόρες μας.  

Οι πράξεις βίας κατά των γυναικών αποτελούν την πιο ακραία έκφραση της ανισότητας των φύλων και  την πιο συχνή καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά μέσο όρο, μία γυναίκα που βρίσκεται σε μία κακοποιητική σχέση, θα βρεθεί αντιμέτωπη με περίπου 40 περιστατικά σωματικής βίας πριν αποφασίσει να φύγει πριν συνειδητοποιήσει πως πρέπει να δράσει.

Είναι βαθύτατα ανησυχητικό αν ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων δικαιολογεί ή συγχωρεί τη βία κατά των γυναικών.

Άνθρωποι που εκφράζουν οργή και θλίψη  κάτω από δημοσιεύσεις με σχετική θεματολογία, αλλά χλευάζουν τις φωνές που διεκδικούν την απομυθοποίηση των στερεοτύπων. Άνθρωποι που αξιολογούν τα περιστατικά έμφυλης βίας ανάλογα με τη καταγωγή του θύματος ή του θύτη, ανάλογα τι “βολεύει” το αφήγημα κάθε φορά. Άνθρωποι που σχολιάζουν με την σιγουριά πως είναι κάτι που δεν τους αφορά ,αφού είναι πεπεισμένοι πως δεν θα συμβεί σε αυτούς ή σε άλλη γυναίκα του περιβάλλοντός τους.

Στερεότυπα “ριζωμένα” στην κοινωνία που εμποδίζουν την πρόοδο της ισότητας των φύλων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. “Γιατί δεν έφυγε νωρίτερα; “Γιατί δεν πήρε διαζύγιο; ”Μια γυναίκα παραμένει σε μια κακοποιητική σχέση γιατί δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της ως θύμα ή αρνείται να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Γιατί φοβάται την εκδίκηση σε βάρος της ή σε βάρος των παιδιών της  και πείθει τον εαυτό της ότι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα εάν αποχωρούσε από τη σχέση. Νιώθει ντροπή, ενοχές και έλλειψη εμπιστοσύνης. Γιατί πιστεύει πως η ίδια φταίει και δεν θα την πιστέψει κανένας.

Δυνατές γυναίκες γίνονται από τη μία στιγμή στην άλλη αδύναμες. Έχουν πρόβλημα να βγουν από το σπίτι, έχουν πρόβλημα να φτιαχτούν, να ντυθούν. Χάνουν την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό τους.

Να θυμάσαι πως το τελευταίο που πρέπει να σε απασχολεί -αν νιώθεις ότι κινδυνεύεις- είναι τι θα πει η κοινωνία. Αν η κατάσταση είναι ελεγχόμενη πρέπει να κινηθείς μεθοδικά. Είναι πολύ σημαντικό να αποφύγεις να κάνεις προεξαγγελτικές δηλώσεις στον κακοποιητικό σύντροφο για την επικείμενη φυγή σου. Μπορείς να απευθυνθείς σε φορείς και υπηρεσίες που στηρίζουν τα θέματα της έμφυλης βίας για να λάβεις σωστές οδηγίες, ψυχολογική στήριξη και νομική κατεύθυνση.

Η Περιφέρεια Θεσσαλίας χρηματοδοτεί δύο ξενώνες φιλοξενίας και τρία κέντρα συμβουλευτικής υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας, που λειτουργούν με στόχο την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Πάρε την απόφαση να μιλήσεις στους ανθρώπους αυτούς για να σε βοηθήσουν να δεις τις εναλλακτικές που έχεις. Πρέπει να καταλάβεις πως υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται πραγματικά για εσένα.

Η Περιφερειακή Επιτροπή Ισότητας της Περιφέρειας Θεσσαλίας αγωνίζεται να βοηθήσει και να ενημερώσει τις γυναίκες για τα δικαιώματα τους και για τις επιλογές που έχουν, να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο και να απομυθοποιήσει τα στερεότυπα.

Αν υποψιάζεστε ότι μια γυναίκα είναι θύμα έμφυλης βίας, προσπαθήστε να την προσεγγίσετε. Επικοινωνήστε με την συμβουλευτική γραμμή της Γενικής Γραμματείας SOS 15900. Ας μην γίνουμε μέρος μιας κοινωνίας, που σιωπά και αποδέχεται κακοποιητικές συμπεριφορές, αδιαφορώντας για τις ιστορίες διαρκούς πόνου.

Συνηθίσαμε πολλά πράγματα. Πάρα πολλά.

Συνηθίσαμε τις ειδήσεις έμφυλης βίας. Συνηθίσαμε κακοποιητικές σχέσεις. Δίπλα μας, γύρω μας, μπροστά μας.

Τι είμαστε; Τι γίναμε;

Μη γίνουμε αδιάφοροι! Μην φτάσουμε να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα. Μην αναπαράγουμε στερεότυπα. Μη ζούμε δέσμιοι των προκαταλήψεων. Μη συνηθίσουμε την κακοποίηση. Μη γίνει η απώλεια μιας γυναίκας συνήθεια μας!