Για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα. Μια ανακοίνωσή του όμως που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας και υπογράφεται από τον «Υπεύθυνο του Μουσείου», μας τύφλωσε! Αποτελεί εξώφθαλμο λιβανιστήρι σε μια ιδιωτική μεγαλοεταιρεία. Λιβάνισμα πέρα από κάθε λογική, ευπρέπεια και αυτοσεβασμό που πρέπει να έχει ένα «Μουσείο» και που επιβάλλεται να μη γίνεται ποτέ μέσο και όργανο διαφήμισης οποιουδήποτε ιδιώτη, έστω και (άμεσου ή έμμεσου) χρηματοδότη του.

    Η επίδικη ανακοίνωση του Μουσείου τιτλοφορείται «Νέα κοινωνική προσφορά της γαλακτοβιομηχανίας ΟΛΥΜΠΟΣ», με επίτιτλο «Εκπαιδευτική στήριξη σε 1.500 μαθητές ….» και υπότιτλο «Σε συνεργασία με το Μουσείο….».

      Στο σώμα της ανακοίνωσης, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε: «…Η γνωστή Γαλακτοβιομηχανία η οποία φημίζεται για την κορυφαία ποιότητα και την υψηλή διατροφική αξία των προϊόντων της ….» (ούτε ειδικό επιστημονικό διατροφικό Ινστιτούτο να ήταν το «Μουσείο»!), «….αναφερόμαστε σε μια εταιρεία η οποία παράγει τα προϊόντα της μόνο στην Ελλάδα και μόνο από ελληνικές πρώτες ύλες (Αλήθεια, από πού τα γνωρίζει όλα αυτά και τα διαβεβαιώνει δημόσια;). Όταν μάλιστα συνεργασίες σαν αυτή αφορούν μια εταιρεία παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων, που στηρίζεται στις αγνές φυσικές πρώτες ύλες και ενός Μουσείου που η προστασία της φύσης είναι πρώτο του μέλημα (τέτοια συνταύτιση ιδιωτικής εταιρείας που λειτουργεί με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος και Μουσείου Φυσικής Ιστορίας δεν ξανάγινε!!), τότε η συνεργασία αυτή δεν μπορεί παρά να είναι παραγωγική και ιδιαίτερα αποτελεσματική», «…τέτοιου είδους προσφορές (από την εταιρεία) (αναφέρεται στη χρηματοδότηση της συμμετοχής 1.500 παιδιών από όλη την Ελλάδα στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου) …….. διευκολύνουν την πρόσβαση, ιδιαίτερα των μαθητών σε μια μαθησιακή διαδικασία, όπου κυριαρχούν οι αρχές της περιβαλλοντικής ευαισθησίας και δράσης…» (Ωραία, αλλά οι ιδιώτες καπιταλιστές που δουλεύουν για το κέρδος, αδιαφορώντας φυσικά για το περιβάλλον και εκμεταλλευόμενοι -λιγότερο ή περισσότερο, αναλόγως- τους εργαζόμενους, δεν αντιστρατεύονται και αναιρούν όλα αυτά;).

       Συμπέρασμα:

       Σε μια Ελλάδα των μνημονίων, της ανεργίας, της ραγδαίας φτωχοποίησης των εργαζομένων και του λαού, με την δημόσια παιδεία υποχρηματοδοτούμενη και υποβαθμιζόμενη συνεχώς και τους μεγαλοεπιχειρηματίες να ανεβάζουν τα κέρδη τους στα ύψη, οι κίνδυνοι  -όπως φαίνεται και από την ανακοίνωση του «Μουσείου»- που ελλοχεύουν για να αλωθεί η παιδεία των παιδιών μας, τα μουσεία και ο πολιτισμός μας, αλλά και οι ίδιες οι συνειδήσεις μας είναι τεράστιοι. Αλοίμονό μας αν όλα αυτά παραδοθούν στις μεγαλοεταιρείες! Ας το καταλάβουμε: δεν πουλιούνται και δεν εξαγοράζονται όλα!

    Ας μη ρίξουμε «τα άγια τοις κυσί»!, όπως θα έλεγαν και οι παλαιότεροι.