Το 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Τρικάλων συνεχίζεται και φέτος στο πάρκο Ματσόπουλου. Από την πρώτη του διοργάνωση, το Φεστιβάλ κατάφερε να γίνει η μεγάλη συνάντηση του αντιρατσιστικού – αντιφασιστικού κινήματος, μία γιορτή ζωής και ενότητας μέσα από το διαφορετικό.
Το κεντρικό θέμα του φετινού φεστιβάλ είναι το προσφυγικό, σε συγκυρίες που αυτό διογκώνεται. Οι οικονομικοί ανταγωνισμοί των ισχυρών δημιουργούν τους πολέμους και την οικονομική εξαθλίωση των λαών και οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά. Παιδιά, γυναίκες, άνδρες, ηλικιωμένοι, που κατάφεραν να γλιτώσουν τη ζωή τους από τις βόμβες του πολέμου, να γλιτώσουν από τα νερά της Μεσογείου, εγκλωβίζονται στη χώρα μας και τους πετάνε κυριολεκτικά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που τα βαφτίζουν «κέντρα φιλοξενίας», με τις τραγικές καθυστερήσεις στο άσυλο, με τη ντροπιαστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να παρουσιάσουν ως επιτυχία, ενώ στην ουσία η συμφωνία αυτή θέτει σε κίνδυνο την προστασία του πρόσφυγα.
Τρεις μήνες μετά την εφαρμογή της συμφωνίας , οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη προστασίας ζουν για μήνες εγκαταλελειμμένοι μακριά από την κοινή θέα, σε άθλιες συνθήκες, σε συνωστισμένους καταυλισμούς, με τον φόβο της αναγκαστικής επιστροφής τους στην Τουρκία, χωρίς να έχουν ουσιαστική νομική βοήθεια, που είναι το μόνο τους όπλο ενάντια σε μια μαζική απέλαση.
Στη δική μας γειτονιά, οι πρόσφυγες πετάχτηκαν σε παλαιά και απομακρυσμένα στρατόπεδα, όπως αυτά στο Κουτσόχερο αρχικά και στο Κυψελοχώρι αργότερα, να ζήσουν σε σκηνές μέσα στα χαλίκια, μαζί με φίδια, σκορπιούς και ποντίκια, μακριά από κάθε έννοια αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, απέναντι σε ανθρώπους που υποφέρουν, απέναντι στα κλειστά σύνορα και στα υψωμένα τείχη, εμείς απαντάμε με μία διήμερη γιορτή. Απαντάμε με την απόφασή μας να ζήσουμε μαζί, να αγωνιστούμε και να νικήσουμε τον φόβο, τον ρατσισμό, τον φασισμό. Να μείνουμε στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές. Να απλώσουμε το χέρι μας στον πρόσφυγα και τον μετανάστη. Το ίδιο χέρι που απλώνουμε στον φτωχό και εξαθλιωμένο γείτονα. Το ίδιο χέρι που υψώνουμε σε γροθιά για να αγωνιστούμε για αυτονόητο: για έναν κόσμο αλληλεγγύης, χωρίς σύνορα και φράχτες, χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης και κράτησης, με ανθρωπιά και αλληλεγγύη.
Το 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Τρικάλων, με τις συναυλίες, τις συζητήσεις, τα θεματικά εργαστήρια, τις συλλογικές κουζίνες θα στείλει και φέτος ένα μήνυμα συμφιλίωσης των λαών. Θα μας οδηγήσει και φέτος στους δρόμους της αλληλεγγύης, μακριά από τα μονοπάτια του φόβου.