Πέρασαν 8 χρόνια από τη νύχτα που δολοφονήθηκε από ειδικό φρουρό της αστυνομίας, ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008. Τότε που ολόκληρη η μαθητική κοινότητα συμπαρασύροντας μαζί και την υπόλοιπη κοινωνία, βγήκε στους δρόμους με μία πρωτοφανή ένταση, για τον άδικο χαμό ενός μαθητή.
O θάνατος ενός 15χρονου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έβγαλε τον ελληνικό λαό  στους δρόμους να διαδηλώνει ενάντια σε μια πολιτική που
εξαθλιώνει την πλειοψηφία της κοινωνίας. Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν
μια εικόνα απο το μέλλον  για το τι θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια.
Το σύνθημα ''στις τράπεζες λεφτά στην νεολαία σφαίρες ηρθέ η ώρα για τις δικές μας μέρες'' αποτύπωσε με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική ατμόσφαιρα των ημερών.
Η έκταση και η εξάπλωση των καταλήψεων και η δημιουργία διάφορων δομών οργάνωσης από τα κάτω, σε συνδυασμό με την πρωτοφανή μαχητικότητα των διαδηλώσεων αποτέλεσαν το προανάκρουσμα των μεγάλων συγκρούσεων που θα σφραγίσουν για τα επόμενα χρόνια την ελληνική κοινωνία.Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η δημιουργία των ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ  ακολούθησε χρονικά τη «λήξη» της εξέγερσης, ως μία πράξη προετοιμασίας από τη μεριά του κράτους και της κυρίαρχης τάξης μπροστά στην επανάληψη αντίστοιχων φαινομένων.
 Για όσους  ζήσαμε αυτή την εξέγερση αυτή αποτελεί τομή και επιβαρύνει με το «καθήκον» διατήρησης της μνήμης της, όχι ως επετείου αλλά ως μίας γνήσιας εξέγερσης που μπορεί ακόμα και σήμερα να εμπνέει τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της Αριστεράς και του κινήματος.
Σήμερα 8 χρονιά μετά καλούμαστε να  βρούμε το πραγματικό νόημα του Δεκέμβρη
μέσα απο τους συλλογικούς αγώνες για να χαράξουμε ενάν διαφορετικό δρόμο για
τον ελληνικό λαό χωρίς χρέος και μνημόνια σε  σύγκρουση με την κυβέρνηση, την ΕΕ και τους κατασταλτικούς τους μηχανισμούς με τον κοσμό της εργασίας στο προσκήνιο.
Μπουκουβάλας Γεώργιος Συντονιστής ΛΑ.Ε Τρικάλων.