Μία εξαιρετική και πνευματικού περιεχομένου επίσκεψη πραγματοποιήθηκε από το Παράρτημα της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Λάρισας, στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σιαμάδων Καλαμπάκας, στις 23 Μαΐου 2017.
Το ιστορικό αυτό Μοναστήρι, ως ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα της Βυζαντινής και μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής στην περιοχή, αποτελεί ελάχιστη απόδοση τιμής στον Άγιο Νικόλαο, Αρχιεπισκόπου Μύρων – Λυκίας, στον οποίο και είναι αφιερωμένο το καθολικό. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια ομολογία απόδοσης των ευσήμων σε όλους εκείνους, που με την συμβολή τους και τις προσπάθειές τους κατάφεραν να αναστυλώσουν το καθολικό και στη συνέχεια να το καταστήσουν κατοικήσιμο, τόπο προσευχής και λατρείας.
Η Μονή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή και σίγουρα θα είχε μεταβληθεί σε σωρό ερειπίων, αν δεν εκδηλώνονταν ενδιαφέρον και παρέμβαση του μακαριστού Μητροπολίτη Σεραφείμ και η συνδρομή της Εφορίας Αρχαιοτήτων, που συνέταξαν μελέτη αποκατάστασης του καθολικού, το οποίο και αποκαταστάθηκε πλήρως, κτίσθηκε νέο συγκρότημα με κελιά και βοηθητικούς χώρους και στην συνέχεια εγκαταστάθηκε εκεί ο αρχιμανδρίτης Μακάριος Ιακωβάκης ως ηγούμενος, ο οποίος με την ταπεινότητα και εργατικότητα που τον διακρίνει, ανάδειξε την ιστορική αυτή Μονή σε κέντρο προσευχής, λατρείας και πνευματικού ανεφοδιασμού.


Η υποδοχή των επισκεπτών έγινε από τον Αρχιμανδρίτη Μακάριο, με καμπανοκρουσίες και σημαίνοντας το σήμαντρο. Ο π. Μακάριος είναι πρώην αξιωματικός του Πυροβολικού απόφοιτος της ΣΣΕ, τάξεως 1282. Στη συνέχεια με κατάνυξη τελέστηκε πανηγυρικός Αναστάσιμος Εσπερινός, με ιεροψάλτη τον Ανχη (ΤΧ) ε.α. Λεβιδιώτη Ιωάννη.
Στην πνευματική συζήτηση που ακολούθησε στο Αρχονταρίκι, ο Μοναχός Μακάριος εξέφρασε τη χαρά του γιατί έβλεπε συναδέλφους αξιωματικούς με τους οποίους είχε συνυπηρετήσει κατά το παρελθόν. Τόνισε μάλιστα ότι το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, είναι Μοναστήρι των αποστράτων. Επεσήμανε την ανάγκη για εγρήγορση στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς, όπου παραδόσεις  και έθιμα έχουν πάρει την κατηφόρα και οι έννοιες της οικογένειας, της πατρίδας και της θρησκείας, έχουν ατονήσει και τείνουν να εξαφανιστούν, σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποίησης.
Με αναφορά του π. Μακαρίου στις έννοιες της φιλίας και της ομαδικότητας, έκλεισε το προσκύνημα, αντλώντας πλούσια πνευματικά εφόδια.