Σαν σήμερα στις 18 Ιουνίου του 1904 ο τρικαλινός βουλευτής Κωνσταντίνος ή Κοκός Χατζηπέτρος έχασε την ζωή του σε μονομαχία. 

Η είδηση είναι κυριολεκτικώς του περασμένου αιώνα, καθώς το γεγονός στο οποίο αναφέρεται έγινε πριν από 116 χρόνια, στην αυγή του 20ου αιώνα. Η αξία της, λοιπόν, στην σημερινή εποχή έγκειται αποκλειστικά στο γεγονός πως επάνω της αποτυπώνονται πτυχές της ζωής εκείνης της εποχής, οι οποίες ευτυχώς έχουν πάψει προ πολλού να υφίστανται. Και σε αυτό συνετέλεσε καθοριστικά ο τραγικός και άδικος θάνατος του τρικαλινού βουλευτή, καθώς το σοκ που προκάλεσε στην αθηναϊκή κοινωνία ήταν τόσο μεγάλο, έτσι ώστε η συγκεκριμένη μονομαχία να αποτελεί την τελευταία στην Ελλάδα. 

Η μονομαχία ήταν μια διαδικασία αρκετά συνηθισμένη και στην Ελλάδα και για την οποία δεν χρειαζόταν κάποιος σοβαρός λόγος, προκειμένου δύο άνδρες να βρεθούν αντιμέτωποι και ο ένας από τους δύο να συναντήσει τον θάνατο. Αρκούσε ένα προσβλητικό σχόλιο για να υπάρξει πρόσκληση σε μάχη, ενώ εντυπωσιακό είναι ότι σε μονομαχίες συνήθως δεν κατέφευγαν οι απλοί πολίτες, αλλά αξιωματικοί του στρατού, δικηγόροι, ακόμα και βουλευτές. 

Υπό αυτές τις συνθήκες προέκυψε και η συγκεκριμένη μονομαχία, όταν ο βουλευτής Τρικάλων Κοκός Χατζηπέτρος, με αφορμή κάποια αγόρευση του στην Βουλή έβρισε τον τότε υπουργό Παιδείας Σπύρο Στάη, προσβάλλοντας την οικογένειά του. 

Αιτία της διαφωνίας ήταν ότι ο φίλος του Χατζηπέτρου, Μελησινός, δεν έγινε καθηγητής Ανατομίας, όπως του είχε υποσχεθεί ο υπουργός. Τα αίματα άναψαν και οι δυο βουλευτές αντάλλαξαν βαριές κουβέντες προτού μιλήσουν τα όπλα. Ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Γ. Θεοτόκης προσπάθησε να τους αποτρέψει, αλλά μάταια. 

Ο Κωνσταντίνος Χατζηπέτρος 

Ο Στάης φέρεται να ζήτησε την μονομαχία για να αποκαταστήσει την τιμή του και αφού ο Χατζηπέτρος την αποδέχτηκε οι δύο μονομάχοι όρισαν ως σημείο της αναμέτρησης τον Ποδονίφτη, στη σημερινή Νέα Χαλκηδόνα, πάνω από την οδό Αχαρνών, σ’ ένα χωράφι. 

Ο Στάης υπέβαλε την παραίτησή του στον πρωθυπουργό Θεοτόκη και έσπευσε στον Ποδονίφτη, όπως είχε κάνει και ο Χατζηπέτρος, ο οποίος έπασχε από μυωπία, γι΄αυτό θεωρείται πως αφού δεν έβλεπε καλά είχε δυσκολία στο σημάδι. 

Μετά από λίγο, δόθηκε από τους μάρτυρες το σύνθημα. Ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και η σφαίρα του υπουργού βρήκε κατάστηθα τον βουλευτή Κοκό Χατζηπέτρο. 

Σημείωση: Επειδή το επίθετο Χατζηπέτρος παραπέμπει στην μικρή πλατεία που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Ασκληπιού, Βίκτωρος Ουγκώ και Ομήρου, για τους νεότερους κι όχι μόνο που ενδεχομένως να σκεφτούν ότι μπορεί να αποτελεί τόπο τιμής για τον αδικοχαμένο βουλευτή, η ονοματοδοσία της πλατείας δεν έχει καμία σχέση με το συγκεκριμένο γεγονός. 

Στην ομώνυμη πλατεία η πόλη τιμά τον Τρικαλινό αγωνιστή της επαναστάσεως του 1821 Χριστόδουλο Χατζηπέτρο, με την μαρμάρινη προτομή του να την κοσμεί.    

Μ.Σ. trikalaenimerosi, με πληροφορίες και φωτογραφίες από την «Μηχανή του Χρόνου»

mixanitouxronou.gr