Ήταν η Καρολάιν που μάθαινε τη ζωή και σήκωνε κεφάλι 

Είναι τα χιλιάδες ανήλικα κορίτσια που κακοποιήθηκαν και βιάστηκαν, βαθιά ενοχοποιημένα, πίσω από κλειστές πόρτες

Ήταν η Ελένη στη Ρόδο

Είναι η φυλακισμένη δεκαοχτάχρονη στην Ηλιούπολη με τον «αυστηρό» πατέρα, τον «προστάτη» αστυνομικό και το δυσώδες Σειρινάκειο κύκλωμα

Είναι οι γυναίκες της διπλανής πόρτας που ζουν τον τρόμο με τον σύζυγο τους και στα επείγοντα ισχυρίζονται, με σκυμμένο το κεφάλι, ότι έπεσαν από τις σκάλες

Ήταν η Γαρυφαλλιά και η κακιά στιγμή

Είναι όλες που έγινε ρουτίνα να κοιτάμε πίσω μας τη νύχτα στο δρόμο, 

οι γυναίκες στην Ελλάδα των 4500 βιασμών το χρόνο (και μόλις 200 καταγγελιών)  και των 62 γυναικοκτονιών την τελευταία δεκαετία (2 την τελευταία τριετία στα Τρίκαλα).

Είναι και ο σύζυγος που πίνει λίγο παραπάνω, το φαί που κάηκε, ο ζηλιάρης σύντροφος που αγαπάει πολύ, εσύ που βρίζεις, το απαιτητικό αφεντικό που λίγο εκβιάζει, οι αστυνόμοι και τα δικαστήρια που ασχολούνται με τα ρούχα που φόραγες, αν περπατούσες μόνη σου τη νύχτα κι αν είχες πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους, οι Τατιάνες που σε ξεφτιλίζουν, είναι ο άθλιος συντάκτης των Νέων: «Τότε ο τριαντάχρονος έκανε αυτό που έχει περάσει από το μυαλό πολλών ανδρών, την πέταξε στα βράχια».

Είναι όμως και η γενναία Μπεκατώρου που τόλμησε, είναι κυρίως οι σερβιτόρες αυτού του κόσμου, η όαση των καθημερινών ανθρώπων που δεν γυρίζουν την πλάτη, όσες και όσοι δεν κοιτάνε τη δουλίτσα τους και δεν φοβούνται μη μπλέξουν.

Να διεκδικήσουμε:

● Νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία ως επιβαρυντική περίσταση στο έγκλημα της ανθρωποκτονίας

● Εισαγωγή μαθημάτων σεξουαλικής αγωγής και κατά της έμφυλης βίας στην εκπαίδευση

● Καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης κατά της έμφυλης βίας σε όλη τη χώρα

● Ενδυνάμωση του δικτύου προστασίας κακοποιημένων γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων: Συμβουλευτικά Κέντρα και Ξενώνες σε κάθε δήμο

● Κατάρτιση οδηγού καλών πρακτικών και χρήσης ορθού λόγου για τη μιντιακή κάλυψη των έμφυλων εγκλημάτων

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας