Το 1950 ο Βασίλης Τσιτσάνης έγραψε το τραγούδι «Βιτριόλι», ένα τραγούδι που στις μέρες μας προκαλεί οδυνηρά συναισθήματα λόγω της απάνθρωπης επίθεσης που δέχτηκε η 34χρονη γυναίκα στην Αθήνα από αγνώστους. 

Τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική ήταν δικό του δημιούργημα. Ένα ωραίο ζεϊμπέκικο της εποχής, με την μελωδική φωνή της Μαρίκας Νίνου να κυριαρχεί και να συνοδεύεται τόσο από την φωνή του δημιουργού όσο και από εκείνη του Πρόδρομου Τσαουσάκη, σύμφωνα με τα στοιχεία του Μουσείου Τσιτσάνη. Ο δίσκος, όπως η εποχή επέβαλλε, ήταν 78 στροφών της θρυλικής His Master’s Voice, γι΄αυτό το 1978 επανεκδόθηκε. Το συγκεκριμένο τραγούδι, δηλαδή, αφού τα γραμμόφωνα πετάχτηκαν πια μαζί με τα βαριά βινύλια, ηχογραφήθηκε σε έναν δίσκο 33 στροφών για τα μοντέρνα πικάπ. 

ΜΑΡΙΑ ΣΤΙΜΟΥ     24 ΜΑΙΟΥ 2020

Για την ιστορία, στην δεύτερη πλευρά της πλάκας γραμμοφώνου, αφού η καθεμιά μπορούσε να έχει μόνο ένα τραγούδι, υπάρχει το πολύ γνωστό «Γειά σου καΐκι μου, Αι Νικόλα». Μια τεράστια επιτυχία, αειθαλής, αφού ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο οικεία ακούσματά μας κι ας προέρχεται από τα μισά του προηγούμενου αιώνα. Μέχρι και οι Locomondo το έχουν πει, με ρέγκε διάθεση μόλις έναν χρόνο πριν! Ένα χαρούμενο, ζωηρό συρτό σε πλήρη αντίθεση με το βαρύ, φρικιαστικό «Βιτριόλι», το οποίο δεν ακολούθησε τα επιτυχημένα βήματα του συρτού. 

Ανατρέχοντας, λοιπόν, στο παρελθόν με αφορμή το γεγονός που κυριαρχεί στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες και σοκάρει, βλέπει κανείς πως η ρίψη βιτριολιού δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο. Το αντίθετο, καθώς αποτελούσε στα χέρια των απατημένων ανδρών και γυναικών το όπλο της εκδίκησης. Ο βιτριολισμός και οι βιτριολίστριες εμφανίζονται στην Ελλάδα λίγο πριν το 1940, με το φαινόμενο να μεγαλώνει τα επόμενα χρόνια και τελικώς να κορυφώνεται στην δεκαετία του 1960, εκεί όπου εμφανίζονται και βιτριολιστές και όχι κατ΄ανάγκη για λόγους ερωτικής αντιζηλίας.  

Μία από τις πιο γνωστές υποθέσεις εκείνης της εποχής είναι η περίπτωση της Σωτηρίας Μπέλλου, η οποία το 1938 είχε ρίξει βιτριόλι στον σύζυγό της, ο οποίος την κακοποιούσε και απατούσε. Λέγεται, λοιπόν, πως ο Τσιτσάνης εμπνεύστηκε από την ιστορία της και έγραψε το συγκεκριμένο τραγούδι, αν και μεταξύ αυτών των δύο γεγονότων μεσολαβούν 12 χρόνια.

Είτε αληθεύει, λοιπόν, αυτό είτε όχι το σίγουρο είναι πως από την στιγμή που ο μεγάλος Βασίλης Τσιτσάνης ήταν ένας δημιουργός που αφουγκραζόταν πάντα το οτιδήποτε συνέβαινε γύρω του, θα φάνταζε εντελώς απίθανο να έμενε ασυγκίνητος μπροστά σε ένα τέτοιο φρικτό, επαναλαμβανόμενο γεγονός, το οποίο αντικατοπτρίζει τα αρρωστημένα πάθη και τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης.

Έστω και με μια πιο ελαφριά διάθεση, όπως αποτυπώνεται στους στίχους του. 

 Κίνδυνος θάνατος, για πάρτε το χαμπάρι,

καινούρια μέτρα οι γυναίκες έχουν πάρει!

Κι όποιος στον έρωτα σωστά δεν περπατήσει,

ένα μπουκάλι βιτριόλι θ’ αντικρίσει!

Το εξευτέλισαν το αντρικό το φύλο.

Κι όπως τρωγόμαστε σα γάτα με το σκύλο,

το θηλυκό σε μια στιγμή, στην παραζάλη,

μας αμολάει το βιτριόλι στο κεφάλι!

Είναι να χάνεις το μυαλό σου εδώ και πέρα!

Μας έχουν πάρει οι γυναίκες τον αέρα.

Γι’ αυτό την τσάντα όταν βλέπεις ανοιγμένη,

βγάλε συμπέρασμα, ζημιά σε περιμένει!

trikalaenimerosi.gr