Ουδείς γνωρίζει τι θα καταφέρει να αλλάξει και πόσο θα βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες του νοσοκομείου Τρικάλων ο νέος διοικητής του Δημήτρης Παρθένης, αλλά το γεγονός και μόνο ότι τολμάει να εναντιωθεί σε κατεστημένες πρακτικές  είναι από μόνο του θετικό σημάδι.

Στο νοσηλευτικό ίδρυμα της πόλης κατ΄ουσίαν δεν διοικούν οι εκάστοτε διορισμένες διοικήσεις. Το πάνω χέρι έχουν τα βιλαέτια των "κλινικαρχών" και οι συνδικαλιστές.

Το σύστημα λειτουργίας είναι θεσμικά τόσο «βαλτωμένο» που οι μισοί σχεδόν γιατροί είναι και ...διευθυντές, ενώ κάποιοι συνδικαλιστές μοιάζει να νοιάζονται περισσότερο για τα στενά επαγγελματικά τους συμφέροντα παρά για εύρυθμη λειτουργία του ιδρύματος.

Ουδείς παραγνωρίζει ότι στο νοσοκομείο Τρικάλων υπάρχουν γιατροί, νοσηλευτές και λοιποί εργαζόμενοι που "μάχονται" στο πλευρό των ασθενών με αυταπάρνηση και μάλιστα κακοαμοιβόμενοι. Όμως η γενικότερη εικόνα που εκπέμπει το θεραπευτήριο στον πολίτη είναι αρνητική.

Το τοπίο γίνεται ζοφερό αν αναλογιστεί κανείς ότι κατά περιόδους δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι με αποτέλεσμα να λείπουν ιατρικά υλικά και προσωπικό. Την κατάσταση επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο οι χρόνιες «αγκυλώσεις» οι οποίες εμποδίζουν την εκάστοτε διοίκηση, σε βαθμό απαγορευτικό,  να μετακινήσει έναν υπάλληλο από το ένα γραφείο στο άλλο.

Όταν, μέσα σε όλα αυτά, βλέπεις έναν νέο διοικητή να προσπαθεί να αλλάξει αντιλήψεις και να εισαγάγει μεταρρυθμίσεις, έστω και με άγαρμπο τρόπο κάποιες φορές, είναι σίγουρα ενθαρρυντικό.

Μακάρι να τα καταφέρει.

Κώστας Τόλης