Σε μήνυμά της για την επέτειο της 25ης Μαρτίου η διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων κ. Ελένη – Μαρίνα Ξυνοπούλου αναφέρει τα εξής:

"Η ημέρα της 25ης Μαρτίου είναι ημέρα μνήμης και απόδοσης τιμής σε όλους εκείνους τους προγόνους μας που αγωνίστηκαν για την εθνική μας ανεξαρτησία. Φέτος έχει ιδιαίτερη σημασία ο εορτασμός της εθνικής μας επετείου, καθώς κλείνουμε 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης.

Με ιδιαίτερη συγκίνηση λοιπόν το ελληνικό έθνος εντός και εκτός της χώρας θα προβεί σε εκδηλώσεις αποτίμησης φόρου τιμής, αλλά και πολλά άλλα κράτη, αποδεικνύοντας έτσι ότι το μήνυμα της Ελληνικής Επανάστασης στέκεται πάνω από τόπο και χρόνο.

Η ιστορία έχει αποδείξει πως η ελευθερία ενός λαού δεν είναι πάντα μια δεδομένη κατάσταση. Χρειάζεται κάποιες φορές να τη διεκδικήσεις και να παλέψεις γι’ αυτή.  Έτσι η ελευθερία που εμείς «γευόμαστε» σήμερα είναι ακριβοπληρωμένη και ποτισμένη με το αίμα των Ελλήνων της Επανάστασης του 1821, Ελλήνων που η ιστορία τους κατέγραψε ως ήρωες στη συνείδηση των ανθρώπων όλου του κόσμου.

Και τούτο εξηγείται εύκολα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Αγώνας τους ξεπήδησε μέσα από ελάχιστες ευνοϊκές ιστορικές συγκυρίες και από μια αριθμητική υπεροχή του Δυνάστη που οδηγούσε σε μαθηματική εξίσωση  δίχως λύση.

Έτσι η Επανάσταση των Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας φάνταζε εξ αρχής μια χαμένη υπόθεση. Ωστόσο είχε προετοιμαστεί τόσο καλά ως κάτι εφικτό και είχε καλλιεργηθεί τόσο πολύ η εθνική ομοψυχία, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε μια Αγωνιστική Ανάσταση.

«Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά» ήταν η παροιμιώδης φράση στις προκηρύξεις του Ρήγα Φεραίου  και «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή…» γράφει ο ίδιος στο «Θούριο» και οι Έλληνες ξεσηκώνονται με ένα συλλογικό όραμα πλέον, την εθνική τους ανεξαρτησία. «Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία» λέει ο Ανδρέας Κάλβος στις Ωδές του, για να καταλήξει ο Διονύσιος Σολωμός: «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…».

Άρα εύκολα συμπεραίνουμε πως η ελευθερία για τους προγόνους μας πρώτα φύτρωσε στις καρδιές τους και μετά δοξάστηκε στα πεδία των μαχών. Τα 400 χρόνια σκλαβιάς δεν στάθηκαν ικανά να τους  εξισλαμίσουν, διότι είχαν κοινή ιστορία, γλώσσα και θρησκεία και πλέον ένα κοινό όραμα: την εθνική τους ελευθερία.

Όλα αυτά μόνο παράδειγμα προς μίμηση μπορούν να αποτελέσουν σήμερα για μας και τα παιδιά μας. Είμαστε ένας τυχερός λαός που έχει αυτήν την ιστορία, αφού μπορούμε πάντα να σκύβουμε πάνω της και να ανεβάζουμε στην επιφάνεια ήρωες και ιδανικά με τα οποία έχουμε τη δυνατότητα να διδάξουμε τα παιδιά μας.

Με αφορμή την Εθνική μας Επέτειο μπορούμε να τους πούμε πως είναι προτιμότερη η ειρήνη από την καταστροφή, η νίκη από την ήττα, η αξιοπρέπεια από την ατίμωση, η θυσία από τη σκλαβιά.

Πως ο πόλεμος δικαιολογείται μόνο στην περίπτωση της εθνικής αυτοδιάθεσης ενός λαού και πως μόνο αν θωρακίζουμε το «εμείς» μπορούμε να σώσουμε και το «εγώ». Πως ο αγώνας για την ανεξαρτησία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη είναι πάντα επίκαιρος. Και πως  ίσως χρειαστεί να πολεμήσουν γι’ αυτά με την ίδια ομοψυχία και το ίδιο αγωνιστικό φρόνημα, όπως οι πρόγονοί μας.

Η βαρβαρότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τότε και τα ξένα συμφέροντα έκαναν την Επανάσταση των Ελλήνων να μοιάζει περισσότερο με θαύμα, παρά με ιστορικό γεγονός. Και τα παιδιά μας έχουν την ανάγκη σήμερα περισσότερο από άλλοτε να πιστέψουν στα θαύματα που απορρέουν από αξίες και ιδανικά.