Στα Τρίκαλα τα δυο στενά… ετοιμάζεται ένα από τα πιο σημαντικά για την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά μουσείο. Αυτό για τον μεγάλο Ελληνα συνθέτη και στιχουργό, Βασίλη Τσιτσάνη.
Ο χώρος είναι έτοιμος εκεί, δίπλα στον Ληθαίο και μερικά μέτρα από το Κουρσούμ Τζαμί, πάνω από τα οθωμανικά λουτρά και με τον παρακείμενο χριστιανικό ναό να «κλείνει» αυτήν την τετραλογία πολιτισμού.
Αυτός ο χώρος, όμως, αποτελεί ήδη ένα… μυστήριο.: Τι θα περιέχει; Τι μπορεί να προσφέρει; Τι θα δείχνει στους επισκέπτες;
Μπήκαμε στο μουσείο, που στις αρχές του νέου έτους θα είναι έτοιμο για μια πρόγευση. Πριν, δηλαδή τα κανονικά εγκαίνια, που αναμένονται στα μέσα του έτους.
Μας ξενάγησε η αντιπρόεδρος του Κέντρου Ερευνας - Μουσείο Τσιτσάνη, κ. Βασιλένα Μητσιάδη
Θα ξεκινήσουμε ανάποδα την αφήγηση: Η αίσθηση που αποκτάς βγαίνοντας από το Μουσείο, είναι ότι κανείς δεν θα θέλει να… βγει από αυτό.

Διότι:
1. Στην πρώτη αίθουσα θα υπάρχει ουσιαστικά πλήρης βιογραφική αναφορά στον Βασίλη Τσιτσάνη. Με timeline (χρονικό πίνακα σημαντικότερων γεγονότων), φωτογραφίες, υλικό προσωπικό.
Αλλά και με δυνατότητα να βγάλει κανείς φωτογραφία με τον συνθέτη…
2. Στη δεύτερη αίθουσα, υπάρχει υλικό έκθεσης του Κ. Χατζηδουλή που περιήλθε πλέον στην ιδιοκτησία του μουσείου. Ντοκουμέντα εξαιρετικά σπάνια και σημαντικά… Αλλά και οι γνήσιες, αυθεντικές εκτελέσεις των τραγουδιών, με χρήση της τεχνολογίας. Η δε ακουστική…. απίστευτη!
3. Στην τρίτη αίθουσα, ο χώρος εκδηλώσεων. Λαϊκή μουσική, κλασική μουσική, παρουσιάσεις βιβλίων, εκθέσεις κάθε είδους… συνενώσεις και «συνομιλίες» μορφών τέχνης… όλα εκεί!
4. Στην τετάρτη αίθουσα, μικρή γεύση από την ιστορία της πόλης: Ακριβώς πάνω από τμήμα των οθωμανικών λουτρών, φωτογραφίες σπάνιες για τα λουτρά και τις φυλακές από τον 19ο αιώνα, ένα κρεβάτι και αντικείμενα από κελί των φυλακών, ο Κώστας Βίρβος που έγκλειστος εμπνεύστηκε τον «γιο της Γερακίνας», ο Σακαφλιάς, οι άλλοι μεγάλοι τρικαλινοί δημιουργοί..

Η κ. Μητσιάδη εξηγεί ότι αυτή η πρόγευση, απλώς θα δίνει την ευκαιρία στον κάθε επισκέπτη και επισκέπτρια, «νιώσουν κάτι από τα όσα μας άφησε ως κληρονομιά ο Τσιτσάνης. Να δούμε με τα μάτια του σήμερα, τη μουσική ιστορία του χθες και, φυσικά, να τη συνεχίσουμε».
Το κτήριο υπέροχο… Η αναμονή μεγάλη. Ακόμη και για αυτήν την πρόγευση που θα προσφέρεται στους επισκέπτες, είτε τώρα, στη διάρκεια του Μύλου των Ξωτικών, είτε στη συνέχεια, μέχρι τα εγκαίνια και την απόκτηση πλήρους μορφής.

Κι όσο κατεβαίνεις τη σκάλα, τραγουδώντας «Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει… ακρογιαλιές δειλινά», που ακούγεται από τον πάνω όροφο, σκέφτεσαι απλώς: Αυτός ο πλούτος της λαϊκής μας μουσικής και παράδοσης… βρήκε το «σπίτι» του. Κι από την επόμενη εβδομάδα, όλο και κάποια πόρτα θα βρει κάποιος ανοιχτή, εκεί ή δίπλα, στο παλιό διοικητήριο ων φυλακών… για μια ματιά στα κλεφτά…