Γράφει ο Θανάσης Ευαγγελόπουλος
Μπορεί η Αγία Σοφία να είναι ενταγμένη στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς ως μουσείο και αυτό να προσδίδει καθολικότητα στο αίτημα για σεβασμό της, αλλά αυτό δεν αναιρεί την πραγματικότητα ότι η Αγία Σοφία είναι χριστιανικός ναός, σύμβολο της χριστιανοσύνης και της ορθοδοξίας.
Ότι ξανάγινε χθες, αποτελεί Βεβήλωση και ύβρη (προσβολή στην χριστιανοσύνη) και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί. Μπορεί να βιάζομαι -και μακάρι να είναι έτσι- αλλά έως τώρα οι αντιδράσεις πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (πχ κογκρέσο-όχι όμως η αμερικανική κυβέρνηση) είναι χλιαρές και υποτονικές και προσεγγίζουν την υπόθεση ως ένα μουσείο που απλώς πχ πρέπει να εξασφαλισθεί η προσβασιμότητα του.
Δεν μπαίνουν στην καρδιά του θέματος. Το βάρος θα πέσει πάλι στην Ελλάδα (όπως και στην περίπτωση των ευρωπαϊκών συνόρων).
Φυσική βέβαια κατάληξη της ιστορίας, ως μια ακόμη επιβεβαίωση αυτού που ποτέ δεν είχαμε την τόλμη εμείς να συμπεριλάβουμε στην επίσημη ιστορία μας : ότι αυτά τα μέρη είναι αλύτρωτες πατρίδες, υπό τουρκική κατάκτηση και κατοχή ( όπως και οι ίδιοι πανηγυρίζουν γι αυτό και εγείρουν ως βάρβαροι κυριαρχικά δικαιώματα επί αυτών), ως ένα διάλειμμα στην ιστορία μας.
Αλήθεια, που είναι ο Πάπας, που είναι οι Ρώσοι...... ; Αλήθεια , μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται; Μήπως αυτή είναι η δεύτερη άλωση όπως λέει η Αρβελέρ;
Και τότε ο Πάπας που ήταν;
Μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων;