Σαν σήμερα στις 23 Φλεβάρη του 1943 σε ένα μικρό σπίτι, στην οδό Δουκίσσης Πλσκεντίας 3 στους Αμπελόκηπους, ιδρύεται η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η θρυλική ΕΠΟΝ , η μεγαλύτερη νεολαιίστικη οργάνωση της χώρας.   
Η ΕΠΟΝ δεν προέκυψε απο παρθενογένεση. Ηταν ο ώριμος Καρπός αγώνων και θυσιών. Βασικός φορέας και αιμοδότης της ΕΠΟΝ ήταν η θρυλική ΟΚΝΕ. Και είναι αλήθεια πως τη «μαγιά» της ΕΠΟΝ θα τη βρούμε στα ξερονήσια και τις φυλακές της δικτατορίας του Μεταξά, όπου ήταν κλεισμένα μέλη και στελέχη της ΟΚΝΕ.
Η δράση της, οι αγώνες της, το αίμα που έχυσαν οι νεολαίοι ήρωές της έχουν γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στις σελίδες της Ιστορίας.
Η ΕΠΟΝ έδωσε σε φοβερά δύσκολες συνθήκες τη μάχη ενάντια στον κατακτητή, αλλά και για τα δικαιώματα της νεολαίας στο ψωμί, στη δουλειά, στον πολιτισμό, ενάντια στα ναρκωτικά. Από τις γραμμές της πέρασαν 600.000 νέοι από τους οποίους ένα μεγάλο ποσοστό εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Σε 1300 υπολογίζονται οι ΕΠΟΝίτες αντάρτες που έπεσαν στα πεδία των μαχών, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός αυτών που έπεσαν στις διαδηλώσεις των πόλεων που εκτελέστηκαν, που πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ως πραγματικά μαχητική πολιτική οργάνωση νεολαίας, η ΕΠΟΝ ήταν ένα μεγάλο σχολείο που διάπαιδαγώγησε με τις αξίες του αγώνα, της συλλογικότητας, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας. Μέσα από την αναπτυγμένη αλληλεγγύη της οργανωμένης ζωής, οι ΕΠΟΝίτες γνώρισαν την πραγματική αξία της ζωής. Οι αγώνες της αποτέλεσαν, αποτελούν και θα αποτελούν μια τεράστια παρακαταθήκη για τη νεολαία. Παρακαταθήκη, που αδυνατεί να σβήσει η άρχουσα τάξη απ’ τη συλλογική μνήμη της νεολαίας κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε.
Νους καθοδηγητικός και ψυχή του αγώνα αυτού ήταν το Κόμμα της εργατικής τάξης. Ήταν το ΚΚΕ, Σάλπισε από την πρώτη στιγμή τη φωνή της αντίστασης στον ξένο κατακτητή και στους ντόπιους συμμάχους του από την άρχουσα τάξη της Ελλάδας. Μπήκε το ίδιο μπροστά για την οργάνωση της πάλης, για την απελευθέρωση. Με πρωτοβουλία του συγκροτήθηκε το ΕΑΜικό αντιστασιακό κίνημα. Υπήρξε ο βασικός αιμοδότης, η ψυχή του αντικατοχικού αγώνα.   
Ο αγώνας που δόθηκε εκείνα τα χρόνια δεν δόθηκε από όλους τους Έλληνες μαζί.
Όσο καί αν φλυαρούν οι κήρυκες της Εθνικής Ομοψυχίας και της συναίνεσης. Δεν ήταν μαζί ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης,ό βιοπαλαιστής. Δεν ήταν μαζί αυτοί δηλαδή που πλήρωσαν την ξένη κατοχή και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Δεν ήταν μαζί αυτοί που σκοτώθηκαν στα δεκάδες μπλόκα, στις μάχες που έδωσε η ΕΠΟΝ, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ,Υπήρχαν και οι άλλοι που συνεργάστηκαν, υπήρχαν και οι απόντες. Είναι ένα συμπέρασμα που βγαίνει μελετώντας αυτή τη λαϊκή εποποιία.
Στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δεν είναι μαζί το κεφάλαιο και οι εργάτες. Λεν είναι μαζί ο αστικός κόσμος και ο λαός. Δεν είναι στο ίδιο μετερίζι. Είτε η χώρα είναι επιτιθέμενη είτε αμυνόμενη. Είτε σε κατοχή είτε κατακτητής. Καί άυτό το συμπέρασμα είναι πολύτιμο σήμερα που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι στη γειτονιά μας. Που έχουμε την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στη Συρία και στη Μέση Ανατολή.   
Είναι επιτακτική και αναγκαία η πάλη «ενάντια σε οποιαδήποτε εμπλοκή της πατρίδας μας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό που γίνεται στην γειτονιά μάς. Που κάνουν επίκαιρα τα συνθήματα για ξήλωμα των αμερικάνικων και ΝΑΤΟϊκών βάσεων, για απόσυρση όλων των στρατευμάτων μας από τα πεδία των μαχών, για αποδέσμευση, άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ   
Η κυβέρνηση την ίδια στιγμή που μιλάει για δήθεν εθνική κυριαρχία και πατριωτισμό, καλεί το λαό να υποταχθεί στο δικό της τρίτο μνημόνιο. Σε βουνό βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που θα φορτωθεί σ' αυτό των προηγούμενων μνημονίων.
Έχει δώσει γη και ύδωρ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για να εξαπολύσουν νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή, έχει δώσει το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ για να αλωνίζουν τα ΝΑΤΟικά πλοία, ετοιμάζεται να ανοίξει νέα ΝΑΤΟική βάση, κάτι που δεν τόλμησαν να κάνουν ούτε οι αποκαλούμενες ως “δεξιές” κυβερνήσεις στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση. Έχει συμφωνήσει με την Μέρκελ, τον Ολάντ και τους άλλους κυβερνήτες της ΕΕ να κλείσουν από κοινού τα σύνορα, εγκλωβίζοντας δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, ξεριζωμένους του πολέμου.
Αποδείχθηκε τελικά πως το περίφημο στεφάνι στην Καισσριανή ήταν στεφάνι - τιμή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ιδιαίτερα οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν ότι η ΕΕ δεν αλλάζει, δεν εξανθρωπίζεται, Είναι ένωση του κεφαλαίου, φτιάχτηκε για τα συμφέροντα του. Οι ελευθερίες που προσφέρει είναι ελευθερίες μόνο για το κεφάλαιο. Οι λαοί μένουν εγκλωβισμένοι, γι’ αυτούς υπάρχουν μόνο κλειστά σύνορα, καταστολή, φτώχεια και εξαθλίωση.
Ενάντια στα δίκαια αιτήματά μας στρέφεται η κυβέρνηση και για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Όσα μεγάλα λόγια λέει η κυβέρνηση είναι δημαγωγικά για να αποπροσανατολίσει το λαό. Αυτό δείχνουν και όσα είπε ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας κατά την περσινή συνάντησή του με την καγκελάριο Μέρκελ. Είπε ο κ. Τσίπρας ότι τάχα το θέμα δεν αφορά "υλική δικαίωση”, αλλά είναι ”πρωτίστως ηθικό”. Τότε η κυβέρνηση κινήθηκε στη λογική του συμψηφισμού! των αποζημιώσεων με το αστικό κρατικό χρέος. Δηλαδή, να πληρωθεί το κρατικό χρέος, που δεν είναι του λαού, με τις αποζημιώσεις των θυμάτων και της καταστροφής λαϊκής περιουσίας. Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡ1ΖΑ - ΑΝΕΛ, παρά τα μεγάλα λόγια προεκλογικές της υποσχέσεις, συνεχίζει την ίδια πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, στέλνοντας στις ελληνικές καλένδες τη λαϊκή διεκδίκηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Η Ιστορία, λοιπόν, μας διδάσκει και αυτά τα ιστορικά διδάγματα δεν πρέπει να τα ξεχνάμε ποτέ. Η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια για το λαό σημαίνει να μη χάσει άλλο χρόνο, να μη μείνει άλλο παθητικός και φοβισμένος θεατής στα αντιλαϊκά παζάρια, να μην περιμένει με σταυρωμένα χέρια πότε θα τον σφάξουν, αλλά να οργανώσει την πάλη του για όλα όσα του ανήκουν! Ό λαός όταν είναι
αποφασισμένος μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω βγαίνοντας στην αντεπίθεση, αυτό μας διδάσκουν και τα γεγονότα της δεκαετίας του 1940. Η λογική του "δεν γίνεται τίποτα" καλλιεργείται από το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και τους συμμάχους τους για να κρατήσει το λαό με σκυμμένο το κεφάλι. Πολλά γίνονται αν ο λαός αποφασίσει να δοκιμάσει τη δύναμη που κρύβει μέσα του.
Αποτελεί χρέος και καθήκον μας να αναδείξουμε την προσφορά της ΕΠΟΝ αλλά και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και αργότερα του ΔΣΕ στη σκληρή, άνιση, αλλά δίκαιη πάλη του, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Ιδιαίτερα σήμερα, που τα διάφορα αστικά επιτελεία η ίδια η ΕΕ προσπαθούν να
ξαναγράψουν την Ιστορία από την αρχή και έχουν κάνει επιστήμη τη διαστρέβλωση, τη συκοφαντία, την παραχάραξη της ιστορίας .
Συνεχίζουμε να συμβάλουμε με τον αγώνα μας οι αντιστασιακοί και οι συγγενείς και απόγονοι αντιστασιακών και θυμάτων στον ιδεολογικό και πολιτικό εξοπλισμό των νεότερων γενεών, ώστε να μην επιτρέψουν ποτέ να επαναληφθούν παρόμοια γεγονότα και η φασιστική πανούκλα, που ξαναβγαίνει στο προσκήνιο, γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού που την αξιοποιεί ενάντια στους λαούς, να μπει οριστικά στο σκουπϊδοτενεκέ της Ιστορίας.
ΖΗΤΩ Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΕΠΟΝ!
Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ