Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου "Στην Πόλη των λυγμών", η συγγραφέας Άννα Γαλανού - γνώριμη στην πόλη των Τρικάλων από τις επιτυχημένες παρουσιάσεις βιβλίων της στην προ-covid εποχή-, μιλά στο trikalaenimerosi.gr για το νέο της μυθιστόρημα, το οποίο είναι τοποθετημένο στην περίοδο της εικονομαχίας, μέσα στην μακραίωνη ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Όπως και στο προηγούμενο συγγραφικό της έργο, στην εξαιρετική ιστορική τριλογία "Οι Δρόμοι της Καταιγίδας" που αναφέρεται στην Ενετοκρατία και την Οθωμανική κυριαρχία του 16ου αιώνα, έτσι και σε αυτό η Άννα Γαλανού κάνει μια μεγάλη βουτιά στο μακρινό παρελθόν, δημιουργώντας τις μυθοπλασίες της.
Με αριστοτεχνικό τρόπο σκιαγραφεί τους ήρωές της και την δράση τους πάντα σε συνάρτηση με σημαντικές πτυχές της ιστορίας, που αποτελούν κομμάτι της διαχρονίας του ελληνισμού, έτσι ώστε τα πραγματικά γεγονότα να μπλέκονται με το φανταστικό στοιχείο της συγγραφικής δημιουργίας, καταφέρνοντας ένα αποτέλεσμα που μαγνητίζει το αναγνωστικό κοινό.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΡΙΑ ΣΤΙΜΟΥ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021
Κυρία Γαλανού, τι σημαίνει για σας καλό μυθιστόρημα;
Είναι ο τρόπος που «μιλά» στον αναγνώστη, που ακουμπά στο θυμικό του, που τον κάνει συνοδοιπόρο του, που πάσχει μαζί με τους ήρωες της ιστορίας, ζει τις αγωνίες τους, χαίρεται με τις επιτυχίες τους, θλίβεται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, σαν να είναι κι ο ίδιος ένας απ’ αυτούς. Αν συνυπάρχει η δυνατή μυθοπλασία μαζί με την ένταση των συναισθημάτων, τότε ναι, το μυθιστόρημα είναι καλό. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να συμμετέχει στα δρώμενα ψυχικά και ο συγγραφέας, να μην είναι απλά περιγραφικός. Αν συμβαίνει το δεύτερο, το βιβλίο σε ένα το πολύ μήνα θα έχει ξεχαστεί.
Μετά την τριλογία σας Οι Δρόμοι της Καταιγίδας, (Ενετοκρατία - κουρσάροι και πειρατές - Οθωμανική κυριαρχία) του 16ου αιώνα, μας πάτε ακόμα πιο πίσω, ταξιδεύοντας μας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, στην περίοδο της εικονομαχίας.
Το νέο σας βιβλίο «Στην Πόλη των λυγμών», είναι αμιγώς ιστορικό. Τι σας ώθησε να επιχειρήσετε ν’ ασχοληθείτε με ένα τόσο δύσκολο θέμα;
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας και η περίοδος της εικονομαχίας, θεωρώ πως ήταν υποβαθμισμένη σαν γεγονός. Εδώ και κάμποσα χρόνια σκεφτόμουν να γράψω ένα βιβλίο θέλοντας ν’ αναδείξω την συγκεκριμένη εποχή. Πράγματι η απόφαση αυτή ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, το οποίο τελικά αποτόλμησα. Σκοπός μου ήταν να αποκαλύψω όσο περισσότερο γινόταν τα δραματικά γεγονότα που συνέβησαν και τις ανορθόδοξες πολιτικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες που ταλάνισαν το Βυζάντιο.
Και την ίδια δύσκολη περίοδο του εμφυλίου πολέμου ανάμεσα σε εικονομάχους και εικονολάτρες, γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας, ανάμεσα στον Βαρδή και την πριγκίπισσα Αλεξία. Για πείτε μας λίγα λόγια για τους ήρωες σας.
Και οι δυο είναι πολύ δυνατές και ξεχωριστές προσωπικότητες. Η Αλεξία είναι πριγκίπισσα και ο Βαρδής υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Αυλής. Σαν ευγενείς, ζουν στο Μέγα Παλάτιο, κι αυτή ήταν εξαρχής και η πρόθεσή μου. Να μπορέσει ο αναγνώστης να εισχωρήσει στα άδυτα του, στο Κέντρο των Αποφάσεων, γιατί τα πάντα ξεκινούσαν και τέλειωναν εκεί.
Η αγάπη τους γεννιέται σε μια από τις τραγικότερες περιόδους του Βυζαντίου και παρότι μεγάλη και δυνατή, οι δυο νέοι δεν καταφέρνουν να ζήσουν όπως θέλουν τον έρωτά τους. Τους απομακρύνουν ίντριγκες, δολοπλοκίες, εκστρατείας και εξορίες.
Τα γεγονότα είναι πολλά και δραματικά. Η προσπάθεια της Αλεξίας να βρει τον αγαπημένο της, οδηγεί τον αναγνώστη να γνωρίσει μαζί της τον τρόπο ζωής στις επαρχίες του Βυζαντίου, την μοναστική ζωή, τις συμμορίες που λυμαίνονταν τους δρόμους και γενικά όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκείνη την εποχή.
Από την άλλη μεριά ο Βαρδής συμμετέχει σε αδιέξοδες εκστρατείες και προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί, για να γλυτώσει τον ίδιο και την Αλεξία, από τις ίντριγκες της Αυγούστας Ειρήνης της Αθηναίας. Είναι ένας αγώνας δρόμου που κάνουν και οι δυο μαζί, μέχρι να καταφέρουν να ενωθούν ξανά.
Ποιες ήταν οι επιπτώσεις που επέφερε η περίοδος της εικονομαχίας, τόσο στο Βυζάντιο, όσο και στην μετέπειτα σχέσεις του με την Δύση;
Η εικονομαχία ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε εικονολάτρες και εικονομάχους, που δίχασε το Βυζάντιο με τραγικές συνέπειες και ολέθρια αποτελέσματα. Αμέτρητα έργα τέχνης καταστράφηκαν ή πουλήθηκαν σε ξένους ηγεμόνες. Πολλές εκκλησίες πυρπολήθηκαν, ενώ τα μοναστήρια γέμισαν με μοναχούς, με αποτέλεσμα τα σύνορα να μένουν αφύλακτα. Το θησαυροφυλάκιο άδειασε, όταν η Ειρήνη η Αθηναία θέλησε να φτιάξει δικό της, μισθοφορικό στρατό.
Η εικονομαχία προκάλεσε ρήξη στις σχέσεις Κωνσταντινούπολης - Ρώμης με ολέθριες συνέπειες, γιατί η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, αναζητώντας στήριξη, συμμάχησε με τους Φράγκους. Το Βυζάντιο, σαν αντίποινα, αφαίρεσε την Καλαβρία, την Σικελία και την Ιλλυρία, από την επιρροή του Πάπα και τις προσάρτησε στο Πατριαρχείο. Στη ουσία αυτό ήταν το πρώτο σχίσμα ανάμεσα σε Ανατολική και Δυτική εκκλησία.
Τι θεωρείτε υπερβολή σ’ ένα μυθιστόρημα;
Την υπέρμετρη υπέρβαση και την ουτοπία. Οτιδήποτε ξεφεύγει από τα ανθρώπινα όρια, είναι για μένα υπερβολή, το ίδιο ισχύει και για το μαγικό ραβδί που, σε πολλές περιπτώσεις, εμφανίζεται αρκετά συχνά από το πουθενά και λύνει τα πάντα μ’ ένα του άγγιγμα. Επίσης, τις μακροσκελείς περιγραφές, κυρίως προσώπων. Δεν αφήνουν περιθώρια στην φαντασία του αναγνώστη κι εμένα η μασημένη τροφή, δεν μου άρεσε ποτέ. Και τέλος την ίδια την ιστορία, όταν την τραβάμε από τ’ αυτιά μήπως μεγαλώσει κάπως παραπάνω.
Σε σχέση με τους ξένους συγγραφείς; Διαβάζετε μεταφρασμένα βιβλία;
Μιλώντας γενικά, πιστεύω πως κάποιοι είναι υπερτιμημένοι και κάποιοι άλλοι μας δίνουν αριστουργήματα. Διαβάζω τα πάντα, με μέσο όρο 8 τουλάχιστον βιβλία τον μήνα. Έχω μια συνολική άποψη για το τι κυκλοφορεί παγκοσμίως. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να διαβάσω απλά μια ιστορία, έχω κι εγώ πολλές παρόμοιες, ίσως, στο μυαλό μου. Αναζητώ βιβλία που έχουν να μου πουν πράγματα, να με διδάξουν, να με κάνουν να προβληματιστώ για τον τρόπο γραφής, για το ξεδίπλωμα της υπόθεσης. Τώρα αν είναι Έλληνας ή ξένος ο συγγραφέας, ελάχιστα με απασχολεί. Το καλό βιβλίο είναι το ζητούμενο για μένα.
Ποια είναι η γνώμη σας για την πορεία της Ελληνικής λογοτεχνίας;
Είπα πρόσφατα σε κάποια άλλη μου συνέντευξη πως οι Έλληνες λογοτέχνες δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους ξένους, ούτε καν στην χώρα μας. Το βιβλίο δεν είναι αναλώσιμο αγαθό, είναι η κινητήριος δύναμη του νου, το μόνο όπλο του.
Θεωρώ πως θα διανύσουμε μεγάλη περίοδο πνευματικής ένδειας, αν δεν το συνειδητοποιήσουμε έγκαιρα με πολύ σοβαρό κόστος για τις επόμενες γενιές.
Διαβάζετε μέχρι τέλους κάθε βιβλίο, ακόμα κι αν δεν σας αρέσει;
Όχι πια. Το έκανα πολύ παλιά αυτό. Τώρα δίνω περιθώριο μέχρι 30 σελίδες.
Δένομαι με τους ήρωες, γινόμαστε φίλοι, τους αφήνω να με καθοδηγούν, να με διδάσκουν να με ταξιδεύουν. Και ξαφνικά, τους χάνω!
Τι θέμα δεν θα θέλατε να γράψετε ποτέ;
Δεν μου αρέσουν τα αδιέξοδα και γι’ αυτό οι ιστορίες μου έχουν πάντα ένα δίκαιο τέλος. Υπ’ αυτή την έννοια δεν θα ασχοληθώ με θέματα που αφορούν ναρκωτικά, αυτοκτονίες και μαγεία.
Πως νοιώθετε όταν ολοκληρώνετε την συγγραφή ενός βιβλίου;
Νιώθω συγκίνηση. Αυτό είναι το συναίσθημα που με κυριαρχεί για αρκετό διάστημα. Δένομαι με τους ήρωες, γινόμαστε φίλοι, τους αφήνω να με καθοδηγούν, να με διδάσκουν να με ταξιδεύουν. Και ξαφνικά, τους χάνω! Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν ζουν σε κάποιο κομμάτι της ψυχής μου και γεννούν καινούριους για τις επόμενες ιστορίες μου.
Τι δεν συγχωρείτε στους ανθρώπους;
Την αχαριστία, είναι το μόνο που δεν μπορώ να δεχτώ και να συγχωρήσω. Παλιότερα έδινα περισσότερες ευκαιρίες, τώρα πια καμία. Ο αχάριστος άνθρωπος δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ. Είναι στη φύση του, δυστυχώς.
Και για το τέλος… Μια ευχή από σας σε όλους τους αναγνώστες σας.
Μια ευχή για όλο τον κόσμο είναι να έχει υγεία. Αυτό θεωρώ το πιο σημαντικό αγαθό. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μέσα από την καρδιά μου σε όλους τους αναγνώστες. Χωρίς αυτούς, δεν θα υπήρχε κανένας συγγραφέας.
Με συγκινούν πάρα πολύ τα λόγια τους, τα μηνύματά τους, η εκδήλωση της αγάπης και της εμπιστοσύνης τους στα βιβλία μου. Ξέρω πως πολλές φορές τα αγοράζουν από το υστέρημά τους κι αυτό το εκτιμώ και το σέβομαι όσο τίποτα. Το μόνο που μπορώ να τους υποσχεθώ είναι πως όσο γράφω, θα φροντίζω να τους δίνω καλά βιβλία, ώστε το αναγνωστικό ταξίδι της ψυχής τους να είναι κάθε φορά όμορφο και ξεχωριστό.
Λίγα λόγια για την Άννα Γαλανού
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πεζά Ηρακλείου Κρήτης. Γράφει από νεαρή ηλικία και έχει ασχοληθεί με τα περισσότερα είδη του πεζού και έμμετρου λόγου: μυθιστοριογραφία, διηγήματα, ποίηση, παιδική λογοτεχνία, παραμύθια, στίχους, θεατρικά και δοκίμια.
Για το έργο της συνολικά, έχει τιμηθεί με πολλά πανελλήνια βραβεία και διακρίσεις.
Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα τρία βιβλία της ιστορικής τριλογίας «Οι Δρόμοι της Καταιγίδας»: Θυσία, Εκδίκηση, Εξιλέωση, καθώς και τα μυθιστορήματα Μαργκώ, Αντιμέτωποι με το Χθες, Το Παράπονό μου Μια Κραυγή, Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα, Σμαράγδι στη Βροχή, Τότε που Τραγουδούσαν οι Θεοί, καθώς και τρία παραμύθια από την παιδική σειρά Λόκο.
Το μυθιστόρημα Οι Τρεις Φωτιές (αρχική έκδοση 2013) θα επανακυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 2021 από τις εκδόσεις Διόπτρα.
.png)
