Διαβάζω ένα πολύ ωραίο δελτίο τύπου του Δήμου Τρικκαίων για μια εξαιρετική εκδήλωση που διοργάνωσε πριν λίγες ημέρες στην πόλη και μαθαίνω πως, η εκδήλωση εντασσόταν στις ετήσιες πολιτιστικές δράσεις του Δήμου Τρικκαίων και του Μουσείου Τσιτσάνη με τον τίτλο ΤΡΙΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2021.

Βεβαίως, αμέσως αντιλαμβάνομαι πως πρόκειται για το γνωστό λογοπαίγνιο των τελευταίων 2-3 χρόνων, που απ΄ότι φαίνεται παγιώθηκε στην πόλη διότι θεωρείται πολύ ωραίο. Και εννοείται πως οφείλεται στην σύνδεση του τόπου με κάτι που συμβαίνει, με τον πλέον ευθύ και εμφατικό τρόπο. 

Τρίκαλα και καλοκαίρι, μα φυσικά Τρικαλοκαίρι! Τι άλλο θα μπορούσε να προκύψει! 

Εντάξει, δεν είναι κακό, αλλά δεν το λες και καλό. 

Νομίζω πως ο απλοϊκός του χαρακτήρας περισσότερο παραπέμπει σε κάτι τύπου «Τρικαλοτεχνική ο Μήτσος», παρά σε κάτι που χαρακτηρίζεται από μια βαρύτητα και μια ποιότητα που αέναα κουβαλά η τέχνη κι ο πολιτισμός μαζί!

Εντάξει, είμαστε προνομιούχοι. Το όνομα της πόλης μας μπορεί να συνδεθεί με πολλά, οπότε γιατί να αφήσουμε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. 

Άμα θέλουμε λέμε καθημερινά τρι-καλημέρες, τρι-καλησπέρες, τρι-καληνύχτες και πίνουμε τον παγωμένο καφέ μας με τρι-καλαμάκι και λέμε και κανένα τρι-καλαμπούρι να περνά η ώρα. Και το Πάσχα κρατάμε στα χέρια και μια τρικα-λαμπάδα, γιατί μπορούμε!  

Αλίμονο σ΄αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν τέτοια κόλπα. Π.χ. η γειτονική Καρδίτσα, εγώ πολύ στεναχωριέμαι. Περά από την Καρδιτσομαγούλα δεν έχει κάνει τίποτα άλλο. Το πολύ – πολύ να κάνει ένα συνέδριο κομμωτικής, τύπου «Καρδιτσατσάρεια 2021» και ως εκεί.  Όσο, για την Λάρισα… άμα θέλει ας κάνει ένα συνέδριο για τις σαύρες. Λάρισα και σαύρα, Λαρισαύρα. 

Ενώ εμείς, μπορούμε να κάνουμε τόσα πολλά και ασταμάτητα. 

Καταρχάς, στον καλλιτεχνικό τον χώρο είμαστε ασυναγώνιστοι. Τις παντός καιρού πολιτιστικές εκδηλώσεις του τόπου μας μπορούμε τρι-κάλλιστα να τις ονομάζουμε Τρικαλλιτεχνίες, με πολλούς τρι-καλλιτέχνες σε πολλές τρι-καλαϊκές βραδιές. 

Ωστόσο, μακράν το καλύτερο όλων, είναι τα Τρικαλλιστεία, εκεί όπου οι τρι-καλλονές θα τρι-κλίζουν πάνω στα ψηλά τους τακούνια, φορώντας τα πανέμορφα τρικα-λαμέ φορέματά τους. 

Είναι γεγονός πως στην πόλη μας υπάρχει μια διάχυτη πρόθεση δημιουργίας λογοπαιγνίων και συνδέσεων και διασυνδέσεων, απροσδιορίστου νοήματος και αποτελέσματος κάποιες φορές. 

Δύσκολα θα ξεχαστεί η σύνδεση του Φειδία με την οδό Φειδίου, με αφορμή την διαβούλευση για τον χαρακτήρα της οδού, ως αυτοκινητοδρόμου ή πεζοδρόμου.

Η συλλογιστική προέκυψε από τον Φειδία που κατασκεύασε τον Παρθενώνα και τώρα «κατασκευάζει» την διαδικασία της διαβούλευσης!  

Ο πνευματικός πατέρας της σύνδεσης μας εξηγεί πως ο Φειδίας δεν ήταν απλώς ο αρχιτέκτονας του Παρθενώνα (και γλύπτης και ζωγράφος), αλλά και αυτός που - εντελώς τυχαία - δίνει το έναυσμα στον Δήμο Τρικκαίων να εφαρμόσει τη νέα «αρχιτεκτονική διαβουλεύσεων»: τη διαβούλευση της γειτονιάς. Μια νέα πρακτική, για ένα θέμα που αφορά σε μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή των Τρικάλων, στην – ποια άλλη; - οδό Φειδίου. 

OMG και 3 LOL. Κάηκε ο εγκέφαλος. 

Κι εκεί που λες, Δόξα τω Θεώ, επιβιώσαμε. Ήταν πριν τον καύσωνα ο Φειδίας…. Μετανοείτε Χριστιανοί, ήρθε το τέλος του κόζμου! Καινούργιο λογοπαίγνιο εν μέσω καύσωνα. Καμία λύπηση. 

Trappaizei! Η νέα εφαρμογή για να κλείνουμε γήπεδο τένις και μπιτς βόλει και μετά να πηγαίνουμε να παίζουμε. 

Πρώτο Trappaizei, όχι στην πίστα, αλλά στα γήπεδα τένις και μπιτς βόλεϊ των Τρικάλων, «κλείνει» ο Δήμος Τρικκαίων. 

Ωραία! Απανθρακώθηκε ο εγκέφαλος και ο τρι-κέφαλος μαζί, διότι είναι αθλητικό το θέμα και ταιριάζει.

Το tr βγαίνει από τα Τρίκαλα, το app από το application (εφαρμογή) και το paizei απ΄το παίζει! Και βγήκε το trappaizei. Αχ, αυτήν η μαύρη μοίρα τί παιχνίδια στα Τρίκαλα μας παίζει! 

Εν τω μεταξύ, μήτε το τένις μήτε το μπιτς το βόλει έχουν τραπέζι, βρε σαϊτανάδες… πραγματικά δεν καταλαβαίνω, πώς σας βγήκε το τραπέζι; Ήθελε κάποιος να κλείσει τραπέζι στον Κιάμο κι επειδή δεν βρήκε, είπε, δεν βαριέσαι! Θα κλείσω ένα γήπεδο τένις, να λέω στον αντίπαλο «σφύριξα κι έληξες κι έληξες». 

Παιδιά μου, τετραπέρατα! Σαν μάνα σας μιλώ, που πάντα κουβερτούλα γίνεται να σκεπάζει τα παιδιά της. 

Μην βγάζετε άλλα. Ξεκουραστείτε τώρα, είναι καλοκαίρι. Άδεια δεν θα πάρετε εσείς; Σας δίνουμε εμείς!

Μαζέψτε δυνάμεις για να φτιάξετε, με το καλό όταν γυρίσετε, ένα ωραίο λογοπαίγνιο για τον χειμώνα. Εδώ σας θέλω! 

Τι θα μας πείτε για τον χειμώνα; Τρικαλοχειμώνας; Ντροπή. Θα γελάνε μαζί μας οι σαύρες της Λάρισας και οι τσατσάρες της Καρδίτσας. 

Σκεφτείτε ένα ωραίο, ένα συνδυαστικό με τις νιφάδες του χιονιού, τις συννυφάδες…  ότι σας βγει. Και τον μπατζανάκη αν σας βοηθά σε κάτι, μην τον αποκλείσετε. Εν ανάγκη, φτιάξτε ένα φεστιβάλ μπατζίνας και βάλτε τον κι αυτόν μέσα. 

Κι επειδή πολύ σας αγαπώ, σας έχω έτοιμη μια πρόταση. Δωρεάν.  

Αν ποτέ ο Δήμος διοργανώσει συναυλία με την Άννα την Βίσση να την ονομάσετε, tramoodanna. Με Δελτίο Τύπου, τύπου «η τραμουντάνα δεν είναι μόνο ο βόρειος άνεμος, που φυσά κυρίως τον χειμώνα. Είναι κι ο καλλιτεχνικός, που φέρνει στα Τρίκαλα ο Δήμος ο Τρικκαίων μέσα στο τρικαλόκαιρο, με την πόλη να βρίσκεται σε διάθεση συναυλιακή, για την μία και μοναδική, την Άννα»!

Το προφανές. Το tr από τα Τρίκαλα, το mood από το mood (διάθεση), και το anna από το Άννα… και βγήκε η tramoodanna. Ταιριάζει και για την Dana την International, σε περίπτωση που δεν τα βρείτε με την Άννα. Μ’ ένα σμπάρο, δυό τρι-γόνια! 

Μετανοείτε Χριστιανοί! Ήρθε το τέλος του κόζμου! Αφήστε τα μπιτσόμπαρα, είναι αμαρτωλά. Νηστεία και προσευχή, μόνο. 

Πολύ το ζήλεψα αυτό το μπουρδούκλωμα του μυαλού και αυτό το μπιτς το βόλει μου έφερε στο νου, τους ωραίους, τους «Χειμερινούς Κολυμβητές»! 

Εγώ ξυπνώ απ΄τις εφτά, εσύ το μεσημέρι

κι όταν τινάζω τα χαλιά, στο βόλει πάντα τρέχεις… τραπέζι, έκλεισες;