"Στην Αρχαία Ελλάδα, τότε που οι μύθοι για τους Θεούς του Ολύμπου και τις πανέμορφες νύμφες ήταν πραγματικότητα, όλα ήταν τυλιγμένα σε ένα πέπλο μυστηρίου. Σαν κάποιος επίτηδες να επιζητούσε το άγνωστο, το άπιαστο.
Στο σήμερα, όλα αυτά έπαψαν να ασκούν την μαγεία τους....…... ή πιο σωστά, σχεδόν όλα. Γιατί μπορεί η Καλυψώ να ήταν αποκύημα της φαντασίας των Αρχαίων μας προγόνων, το φαράγγι που φέρει το όνομα της όμως, υπάρχει και είναι μια ανάσα από την πόλη της Λάρισας."
Τα παραπάνω λόγια αναφερόταν στο κάλεσμα του Ο.Π.Ο.Π. προς τα μέλη και τους φίλους του. Ένα κάλεσμα ανοιχτό για όλου ακόμα και στους πιο αρχάριους.
Είναι αρκετές οι φορές που ο σύλλογος βάση κάποιων κριτηρίων κάνει ανοιχτό κάλεσμα. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του να προσπαθεί μέσω της ομαδικότητας να μοιράζεται τις γνώσεις, την αγάπη για την φύση, τα βουνά και τις κορυφές. Το κάλεσμα αντανακλούσε σε μια ανταπόκριση να περιπλανηθούν μαζί μας νέα άτομα ανεξάρτητου ηλικίας. Ένα κάλεσμα να αφυπνίσουμε σώμα και μυαλό από όλη αυτή την παγκόσμια δοκιμασία.
Έτσι λοιπόν την Κυριακή 6 Ιουνίου 25 φίλοι και μέλη του συλλόγου μετά από τον άψογο συντονισμό των υπευθύνων της εκδρομής και τηρώντας τα πρωτόκολλά ασφαλείας ενάντια στην εξάπλωση της πανδημίας Covid 19, συγκεντρωθήκαμε στο σημείο Κολυμπήθρα στο Κόκκινο Νερό.
Υπάρχουν δύο βασικές διαδρομές για να φτάσει κάποιος στο φαράγγι της Καλυψώς. Η μια ξεκινάει λίγο έξω από το χωριό Καριτσα όπου ακολουθώντας έναν χωμάτινο δρόμο σε σύντομο διάστημα μπαίνεις στο δεύτερο μισό της ανάβαση από το Κόκκινο Νερό όπου ακολούθησε η ομάδα του ΟΠΟΠ.
Ένα από τα σημαντικότερα τοπία της ανατολικής πλευράς του Κισσάβου που πρέπει να επισκεφτεί κάποιος.
Ο Κίσσαβος (Όσσα) στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του σε αντίθεση με το δυτικό του, καλύπτεται από πυκνή βλάστηση εκτεταμένων δασών.
Είναι και ο λόγος που αποφάσισε ο σύλλογος την συγκεκριμένη διαδρομή. Η φύση αυτή την εποχή βρίσκεται στα καλύτερα της και αν αφεθείς στις εικόνες.....που σου χαρίζει απλόχερα το συγκεκριμένο μονοπάτι, τότε, ποτέ βρίσκεσαι στον Αμαζόνιο και πότε στην Χονολουλού.
Και κάπου εκεί αρχίζει να ενώνεται η μαγεία των λέξεων του καλέσματος με το αξιοθαύμαστο της φύσης!!!! Αφήσαμε πίσω όλο το άγχος των ημερών του Covid 19 και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς το καταρράκτη.
Μπορεί οι μικρότεροι της παρέας να προσδοκούσανε σε μια νεραΐδα η κάποιο ξωτικό, για τους μεγαλύτερους όμως η νεράιδα και η μαγεία ήταν όλα αυτά που αντίκρισαν τα μάτια μας ,όλα αυτά που σιωπούσαμε κατά διαστήματα να ακούσουμε. Τους ήχους των κελαϊδισμάτων τον ήχο του καταρράκτη της Καλυψώς, ύψους 70 μέτρων!!!
Αριές, κουτσουπιές, κουμαριές, ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό. Ψηλότερα επικρατούν, η οξιές, οι βελανιδιές, οι καστανιές, οι κρανιές, οισφένδαμοι, οι φράξοι, οι φλαμουριές και η μαύρη πεύκη.
Νερά και πολλά ρέματα, λίμνες και φαράγγια, που λόγω της μεγάλης κλίσης του βουνού σχηματίζουν πολλούς μικρούς και μεγάλους καταρράκτες.
Το τοπίο πραγματικά μοναδικό, θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης. Το δάσος με την άγρια παρθένα βλάστηση σε συνδυασμό με τον καταρράκτη που φτάνει τα 70 μέτρα ύψους, δίνει την αίσθηση τροπικού δάσους Αμαζονίου.
Τα σμαραγδένια τρεχούμενα νερά ξεπηδούν μέσα από τα βράχια και σχηματίζουν εντυπωσιακές βάθρες.
Πολλοί ήταν αυτοί που τόλμησαν βουτιές από ψηλά στα παγωμένα νερά της Καλυψώς.
Η ώρα πέρασε πολύ όμορφα και ευχάριστα για όλους αλλά δυστυχώς τα όμορφα κάποια στιγμή τελειώνουν και αφού συγκεντρωθήκαμε για την αναμνηστική φωτογραφία πήραμε τον δρόμο της επιστροφής απολαμβάνοντας το πυκνό δάσος και τα ανά διαστήματα καταγάλανα μπαλκόνια προς το Αιγαίο.
Έχοντας πια όλες αυτές τις υπέροχες εικόνες στο μυαλό μας, ανατρέξαμε πίσω στην μυθολογία και συνδυάζοντας το τοπίο με την ιστορία του μυθικού Οδυσσέα, ήρθαμε για λίγο στη θέση του, νιώθοντας και εμείς μια παράξενη δύναμη που δεν μας επέτρεπε να αφήσουμε αυτό το απίστευτης ομορφιάς τοπίο.
Τα τελευταία χρόνια στο φαράγγι της Καλυψώς έγινε σηματοδότηση και από το σημείο Κολυμπήθρα στο Κόκκινο Νερό, οπότε και η πρόσβαση από εκεί είναι εφικτή με λίγη προσοχή.
Επίσης έμπειροι οδηγοί βουνού οργανώνουν εκδρομές οι οποίες περιλαμβάνουν συνδυασμό καταρρίχησης, κατάβασης (canyoning) κάθετων τμημάτων βράχου και καταρρακτών με χρήση αναρριχητικού εξοπλισμού.
Για τον Ο.Π.Ο.Π.
Παπαστεργίου Ελένη