Το αφηγήθηκε ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος την περασμένη Πέμπτη, στη Λάρισα, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του “Η κυρία που λυπάται”.

“Γνωρίζω τον Τρικαλινό Κώστα Σαμαρά, από πολύ παλιά, πριν ακόμα μπλέξει με τον υπόκοσμο”, ανέφερε κάποια στιγμή ο συγγραφέας όταν η κουβέντα στο πάνελ περιστρέφονταν γύρω από τον εξαγνισμό και την ηρωοποίηση που προσφέρει σε ποινικούς η σημερινή τηλεόραση.

 “Κάποια χρόνια μετά”, συνέχισε ο Τατσόπουλος, “ο Σαμαράς μου τηλεφώνησε μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας, σε μια εποχή που εγώ εργαζόμουν ως σύμβουλος στις Εκδόσεις Λιβάνη”.  “Πέτρο”, μου είπε, “γράφω ένα βιβλίο με την βιογραφία μου, αν προτιμήσω τον Λιβάνη θα μου το εκδώσετε;”.

“Βεβαίως και θα σου το εκδώσουμε, είσαι πια διάσημος”. “Ναι, αλλά θέλω και προκαταβολή”. “Προκαταβολή δεν γίνεται να σου δώσουμε”. 

Ο Σαμαράς στο θέμα της προκαταβολής ήταν ανένδοτος οπότε ο Τατσόπουλος του έκανε μια ενδιάμεση πρόταση: “Καλά, στείλε καμιά πενηνταριά σελίδες από το βιβλίο που ετοιμάζεις για να τις δούμε και θα δω τι μπορώ να κάνω”. “Χειρόγραφα δεν στέλνω, μπορεί να μου τα κλέψετε”. “Μα καλά τι να σου τα κλέψουμε, είναι ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο είναι δυνατόν να τα πάρει άλλος και βγάλει δικό του;”. 

Ο Σαμαράς του το ξέκοψε για Λιβάνη και πήγε την κουβέντα παρακάτω: “Το “Θεμέλιο” το γνωρίζεις; “Ναι το γνωρίζω, είναι ένας αξιόλογος εκδοτικός οίκος, εκδίδει κυρίως αριστερούς”. “Λες να το στείλω εκεί το βιβλίο, θα μου το βγάλουν;”. “Να το στείλεις, γιατί να μην σου το βγάλουν”. “Ξέρεις Πέτρο έχω και ένα συνειδησιακό θέμα, κάποτε το Θεμέλιο το έκλεψα”! “Έ, τότε εκεί είναι που πρέπει να το πας βιβλίο ρε Κώστα. Άλλωστε την πήρες την προκαταβολή”!...

Για την μεταφορά Κώστας Τόλης