Για ένα φαινόμενο οικείο πλέον σε περισσότερο κόσμο - τη δυσκολία πολλών γυναικών να φτάσουν σε σεξουαλική κορύφωση συγκριτικά με τους άνδρες - μιλά μια ψυχολόγος και Επίτιμη Καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, εντοπίζοντας τη ρίζα του προβλήματος

Τα τελευταία χρόνια, η έννοια του «οργασμικού κενού» έχει πάψει να αποτελεί γρίφο, καθώς  όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τον όρο που περιγράφει τη διαφορά στον αριθμό των οργασμών που βιώνουν οι άνδρες και οι γυναίκες. Πρόκειται για φαινόμενο που η επιστημονική έρευνα μελετά και καταγράφει περισσότερα από 20 χρόνια τώρα σύμφωνα με τη Laurie Mintz, Επίτιμη Καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.

Για τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά του οργασμικού κενού, αρκεί μια ματιά στα ερευνητικά δεδομένα που παρουσιάζει σε πρόσφατο άρθρο της στο Conversation. Ενδεικτικά, ένα συντριπτικό 95% των ανδρών έναντι 65% των γυναικών ανέφεραν ότι φτάνουν πάντα σε οργασμό με τον/τη σύντροφο σε μια μελέτη 50.000 ατόμων, με αρκετούς να αποδίδουν τη δυσκολία κορύφωσης στη βιολογία των γυναικών, χωρίς όμως οι διαφορετικές περιστάσεις να επιβεβαιώνουν την υπόθεση.

Πολλές μελέτες διαπιστώνουν ότι οι γυναίκες έχουν περισσότερο οργασμούς όταν αυτοϊκανοποιούνται -τουλάχιστον το 92%-, με την κορύφωση ευκολότερη στο πλαίσιο σχέσης αντί περιστασιακού σεξ (68% έναντι 10% αντίστοιχα), σύμφωνα με άλλη μελέτη.

Πρόβλημα κουλτούρας

Κοινό στοιχείο στις περιπτώσεις που οι γυναίκες ανέφεραν συχνότερες κορυφώσεις, ήταν η εστίαση στην κλειτοριδική διέγερση. «Η πλειονότητα των γυναικών χρειάζονται διέγερση της κλειτορίδας για να φτάσουν στον οργασμό» αναφέρει η Δρ Mintz, εξηγώντας ότι, όπως και το πέος, η κλειτορίδα αποτελείται από στυτικό ιστό και είναι γεμάτη νευρικές απολήξεις ευαίσθητες στην αφή. Προσθέτει δε ότι για το 96% των γυναικών που την έχουν επισκεφθεί για τις υπηρεσίες της ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας, η κλειτοριδική διέγερση -μόνη ή συνδυαστικά με τη διείσδυση- είναι το κλειδί για τον οργασμό.

«Ο κύριος λόγος για το οργασμικό κενό, συνεπώς, είναι ότι οι γυναίκες δεν υφίστανται την κλειτοριδική διέγερση που χρειάζονται. Και σε αυτό συμβάλλουν τα μηνύματα της κυρίαρχης κουλτούρας σχετικά με την υπεροχή της συνουσίας» σημειώνει σχετικά με μια σειρά πολιτισμικών αγαθών όπως ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, βιβλία, θεατρικά έργα και περιοδικά που «θέλουν» τις γυναίκες να έρχονται σε οργασμό μόνο από μέσω της διείσδυσης, υποβιβάζοντας την κλειτοριδική διέγερση σε μια «κατώτερη μορφή ερωτικής πράξης».

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η σειρά «προκαταρκτικά -μόνο για να προετοιμαστεί η γυναίκα για τη διείσδυση-, συνουσία, ανδρικός οργασμός και τέλος της πράξης» που προκύπτει από τα ως άνω μηνύματα, υπονοούν ότι είναι δουλειά του άνδρα να προσφέρει στη γυναίκα τον οργασμό μέσα από τη διάρκεια και τις έντονες διεισδύσεις. Σύμφωνα πάλι με έρευνες,

Μειώνοντας το χάσμα

Η προσπάθεια για τη σύγκλειση του οργασμικού κενού είναι πολυεπίπεδη και αφορά και τα δύο φύλα, σύμφωνα με τη Laurie Mintz. Περιλαμβάνει:

  1. την εκπαίδευση και ενημέρωση ώστε να διαλυθεί ο μύθος πως η γυναικεία βιολογία δυσκολεύει τον οργασμό, να αναδειχθεί η σημασία της κλειτορίδας στην ευχαρίστηση και να καταστεί σαφές από νεαρή ηλικία ότι το σεξ είναι πράξη που αποσκοπεί στην ευχαρίστηση και των δύο συντρόφων και όχι από τις γυναίκες για τους άνδρες, συμβάλλοντας έτσι και στη μείωση των επιπέδων σεξουαλικής βίας
  2. την ενθάρρυνση των γυναικών να αυτοϊκανοποιούνται ώστε να ανακαλύψουν τι είναι αυτό που θέλουν στο σεξ, να έχουν όμως και την άνεση να μοιράζονται αυτές τις πληροφορίες με τους συντρόφους τους
  3. την αναθεώρηση της σειράς προκαταρκτικών και συνουσίας, με το «παιχνίδι» να ακολουθεί της διείσδυσης ώστε η γυναίκα να διεγείρεται και να φτάνει στην κορύφωση
  4. την απενοχοποίηση των δονητών που, σύμφωνα με έρευνες, εγγυώνται περισσότερους οργασμούς
  5. την ενσυναίσθηση ως «θεραπεία» κατά της ανασφάλειας που νιώθουν πολλές γυναίκες για το πώς φαίνονται κατά τη διάρκεια του σεξ ή αν ικανοποιούν τον σύντροφό τους.

Η ισότητα στην κορύφωση σημαίνει πολλά περισσότερα από ποιοτικό σεξ, υπογραμμίζει η ψυχολόγος. Για πολλές γυναίκες, η αίσθηση ότι είναι ισότιμες και όχι ανίσχυρες στην κρεβατοκάμαρα:

  • τις έκανε να πιστέψουν περισσότερο στον εαυτό τους για την υπόλοιπη ζωή τους
  • τις βοήθησε να μιλούν στους συντρόφους τους σχετικά με το τι επιθυμούν σεξουαλικά αλλά και να προφυλάσσονται
  • τις όπλισε με θάρρος να αρνούνται τη συμμετοχή σε σεξουαλικές δραστηριότητες που τους προκαλούσαν αμηχανία και να λαμβάνουν μέτρα προφύλαξης έναντι εγκυμοσύνης και σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων.

ygeiamou.gr