Την Κυριακή 26 Ιουλίου ο 27χρονος Κώστας Μ. μαζί με τη σύντροφό του ταξίδεψε στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής για ολιγοήμερες διακοπές.

Σήμερα βρίσκεται νοσηλευόμενος σε θάλαμο αρνητικής πίεσης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, όπου και πρέπει να παραμείνει υποβαλλόμενος σε οξυγονοθεραπεία έως ότου θεραπευθεί η φλεγμονή που έχει προκαλέσει στους πνεύμονές του ο κορωνοϊός.

Προτίμησε να μας μιλήσει ανώνυμα γιατί ανησυχεί για το κοινωνικό στίγμα που αδίκως βαραίνει όσους ασθενούν με κορωνοϊό, ιδιαίτερα σε μικρές κοινωνίες.

Ο Κώστας είναι ενδεικτικό παράδειγμα αυτού που θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει «νέα γενιά» ασθενών με κορωνοϊό: νέος και χωρίς υποκείμενα νοσήματα.

Είναι επίσης η επιβεβαίωση για το ότι οι ερημικές παραλίες δεν εξασφαλίζουν την προστασία από τον ιό. Δυστυχώς, ούτε η πιστή εφαρμογή των μέτρων που επιβάλλει η πολιτεία αρκεί.

Η μετάδοση μπορεί να γίνει οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή. Η κοινωνική αποστασιοποίηση έχει τα όριά της, τα οποία ο ιός καταπατεί καθημερινά θυμίζοντάς μας ότι κανένας δεν είναι ασφαλής.

Εφάρμοζε όλα τα μέτρα

Ο Κώστας εργάζεται στις υπηρεσίες υγείας και ως εκ τούτου όχι μόνο γνώριζε τα μέτρα προστασίας που έπρεπε να πάρει, αλλά τα εφάρμοζε κιόλας ευλαβικά.

Οπως εξηγεί, το μόνο επιβαρυντικό για την υγεία του ήταν ότι είναι καπνιστής – και για την ακρίβεια, τον τελευταίο καιρό ατμιστής. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας χρειάστηκε να διακόψουμε αρκετές φορές εξαιτίας του έντονου βήχα που ακόμη τον ταλαιπωρεί.

«Είχαμε κανονίσει τη διαμονή μας έναν μήνα πριν, με προδιαγραφές ΕΟΔΥ. Αποφασίσαμε να πάμε κάπου με αυτοκίνητο για να αποφύγουμε την πολυκοσμία στο καράβι και να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να γυρίσουμε στη Λάρισα.

Προτιμήσαμε το δεύτερο πόδι στη Χαλκιδική, που έχει πιο ερημικές παραλίες, για να αποφύγουμε τα beach bars και την έντονη ζωή. Ολο το ταξίδι μας δηλαδή είχε χτιστεί με βάση τις υποδείξεις του ΕΟΔΥ» αναφέρει.

«Δεν γνωρίζω πώς το κολλήσαμε»

Το νεαρό ζευγάρι έφτασε στο κατάλυμά του την Κυριακή και την επόμενη ημέρα έμαθαν ότι κάποιοι φίλοι τους παραθέριζαν επίσης στη Χαλκιδική, αλλά στο πρώτο πόδι.

«Παρέα άλλη δεν είχαμε, “εξοπλισμένοι” ήμασταν, είχαμε πάρει μάσκες, καμιά δεκαριά ο καθένας, αντισηπτικά ανά χείρας, μαντιλάκια, κυκλοφορούσαμε παντού με αυτά τα “σύνεργα”. Αποστειρωμένοι όσο τίποτε» θυμάται ο Κώστας.

Οι δύο νέοι συνάντησαν τους φίλους τους, πήγαν σε μια παραλία, έφαγαν μαζί τους το μεσημέρι και επέστρεψαν στο κατάλυμά τους. Την επόμενη ημέρα ακολούθησαν ένα ανάλογο πρόγραμμα. «Δεν κάναμε τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Δεν γνωρίζω πώς, πού και από ποιον το κολλήσαμε» λέει.

Την Τετάρτη ο Κώστας άρχισε να εμφανίζει εξανθήματα που παρέπεμπαν έντονα σε αλλεργία και πήγε στα Επείγοντα του Πολυγύρου. Πήρε κορτιζόνη και ό,τι άλλο συνιστάται σε αυτές τις περιπτώσεις.

«Κανείς μας δεν σκέφτηκε ότι αυτά τα εξανθήματα μπορεί να παραπέμπουν σε κορωνοϊό» εξηγεί.

«Κάποια στιγμή όμως την πάτησα και έπαθα αυτό που παθαίνουν οι καπνιστές όταν αλλάζουν μάρκα τσιγάρου. Συνήθως έχουν πρόβλημα στον λαιμό ή κάνουν φαρυγγίτιδα.

Θεωρώντας ότι για την αλλεργία μου ίσως και να ευθύνονται κάποια συστατικά του ηλεκτρονικού τσιγάρου, το γύρισα στο κανονικό. Εκεί λοιπόν έκανα έναν μικρό τσιγαρόβηχα, με αποτέλεσμα να μην πάει και πάλι το μυαλό μου στον κορωνοϊό».

Το Σάββατο, επιστρέφοντας από τις διακοπές, έκαναν μια πολύ σύντομη στάση στο εξοχικό των γονιών του Κώστα και στη συνέχεια επέστρεψαν στη Λάρισα. Εκείνη την ημέρα τα εξανθήματα αναζωπυρώθηκαν.

Τη Δευτέρα ο βήχας άρχισε να γίνεται πολύ πιο έντονος. Μέσα από το εργασιακό του περιβάλλον ο Κώστας μαθαίνει ότι 27χρονη φίλη του που συμμετείχε στην παρέα που συνάντησε στη Χαλκιδική είναι θετική στον κορωνοϊό.

Γενικός συναγερμός

«Σήμανα γενικό συναγερμό. Ειδοποίησα τους πάντες, έγινε άμεσα δειγματοληψία και μετά ο καθένας μπήκε σε καραντίνα μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα. Εγώ την Τρίτη βγήκα θετικός και ήρθα αμέσως στο Τμήμα Λοιμώξεων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, ενώ ξεκίνησε και η ιχνηλάτηση των επαφών μου.

Η σύντροφός μου βγήκε επίσης θετική, αλλά το περνάει με πολύ πιο ήπια συμπτώματα στο σπίτι. Εγώ ως καπνιστής είχα πολύ μικρές εστίες άρχουσας πνευμονίας, οπότε έκανα εισαγωγή.

Δεν μπήκα στην Εντατική, δεν διασωληνώθηκα, αλλά κάποια στιγμή, εκεί στις 12 ημέρες που λένε ότι είναι το κρίσιμο σημείο που μπορεί να αναζωπυρωθεί η λοίμωξη, έπεσε ο κορεσμός του οξυγόνου μου και χρειάστηκε να μπω σε οξυγονοθεραπεία. Και τώρα με οξυγόνο είμαι έως ότου περάσει η φλεγμονή από τους πνεύμονες» λέει ο Κώστας.

Ο Κώστας είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του ότι ακόμα και η αυστηρή πειθαρχία στην εφαρμογή των μέτρων δεν σε προστατεύει απόλυτα από τον ιό.

«Ο φορέας μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Η γυναίκα σου, ο πατέρας σου, το παιδί σου. Δεν μπορεί να ξέρεις ποιος και πού. Και τα μέτρα προφυλάσσουν αλλά μέχρις ενός σημείου. Πρέπει η προσοχή να γίνει καθολική» λέει.

«Είμαστε άνθρωποι, όχι κρούσματα»

Οι νέοι μπορεί να νιώθουν άτρωτοι απέναντι στον ιό, αλλά το παράδειγμα του Κώστα αποδεικνύει ότι το νεαρό της ηλικίας δεν εξασφαλίζει προστασία.

Οπως λέει ο Κώστας, «έχω δει συνομηλίκους να φρικάρουν ακόμα και στη σκέψη ότι θα βγουν θετικοί στον ιό. Εγώ για 24 ώρες, μέχρι να βγει το τεστ, είχα μονίμως 130 σφυγμούς από το στρες. Εκείνη την ώρα φοβάσαι. Είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε κρούσματα. Αυτή τη στιγμή που εγώ είμαι στο νοσοκομείο έχουν μπει σε καραντίνα η σύντροφός μου, οι γονείς της, οι γονείς μου και οι επαφές μας».

Οσον αφορά το στίγμα, ο Κώστας λέει ότι το ένιωσε όχι στο νοσοκομείο αλλά από έξω. «Από ανθρώπους που δεν γνώριζαν και, κυρίως, δεν είχαν αυτό που λέω “το ανοιχτό πνεύμα” να συζητήσουν μαζί μου».

Τέλος, όπως λέει, αποφάσισε να κόψει το κάπνισμα. «Δεν φανταζόμουν ποτέ πόσο δραματικό είναι το να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Είναι τρομερό να σου στερείται το οξυγόνο. Να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Ηταν μεγάλο σοκ για μένα» λέει.

tovima.gr