Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς.

Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει.

Παρότι αναφέρεται ήδη από την αρχαιότητα, η Ψωρίαση παραμένει από πολλές απόψεις μια κρυφή ασθένεια και πολλές διαστάσεις της παραμένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό. Μια κοινή παρανόηση είναι αυτή μεταξύ της Ψωρίασης, που είναι ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, και της Ψώρας, που οφείλεται στο ακάρι της Ψώρας. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί να πιστεύουν λανθασμένα ότι η Ψωρίαση είναι μεταδοτική.

Τα μηνύματα της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι: «Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική», «Από ψωρίαση μπορεί να προσβληθεί οποιοσδήποτε» και «Αντιμετώπισε την ψωρίαση σοβαρά».

Η Ψωρίαση είναι μια χρόνια δερματοπάθεια που προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι αλλοιώσεις του δέρματος, με πιο συχνή εκδήλωση τις φλεγμονώδεις, ερυθηματώδεις πλάκες, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόλευκες φολίδες.

Η Ψωρίαση δεν προκαλεί θάνατο. Θα ήταν, ωστόσο, λάθος να αντιμετωπιστεί η νόσος ως ένα απλό πρόβλημα αισθητικής. Η ύπαρξή της, ιδίως σε βαριά μορφή, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στη ζωή του ασθενούς, παρόμοιες με αυτές άλλων σοβαρών χρόνιων ασθενειών, όπως οι καρδιακές και αναπνευστικές παθήσεις.

Πάντως, τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα που πάσχουν από Ψωρίαση είναι κοινωνικής και ψυχολογικής φύσης.

Η Ψωρίαση προσβάλλει περίπου το 2% του πληθυσμού παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι, κατά προσέγγιση, 200.000 άτομα πάσχουν από την ασθένεια στην Ελλάδα.

Ποιοι είναι οι τύποι της;

Οι κύριες βλάβες του δέρματος στην ψωρίαση είναι παχιές, κόκκινες πλάκες με χαλαρά προσκολλημένα λέπια στην επιφάνειά τους. Η συχνότερη μορφή είναι η κατά πλάκας ψωρίαση που συνήθως εντοπίζεται στους αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής, το κατώτερο τμήμα της ράχης αλλά και παντού στο σώμα. Είναι χαρακτηριστικός ο κνησμός, η απολέπιση και η αιμορραγία.

Άλλη συνηθισμένη μορφή είναι η σταγονοειδής ψωρίαση που συνήθως εμφανίζεται μετά απο στρεπτοκοκκική λοίμωξη σε νεώτερους ασθενείς.

Παρατηρούνται πολλαπλά, υπό μορφή σταγόνας, κόκκινα στίγματα κυρίως στον κορμό, τα άνω και κάτω άκρα.

Άλλες μορφές, πιο σπάνιες, είναι:

Ανάστροφη ψωρίαση: συνήθως παρατηρείται σε παχύσαρκα άτομα στις φυσιολογικές πτυχές του σώματος, όπως κάτω απο τους μαστούς, τη βουβωνική περιοχή και τις μασχάλες.

Φλυκταινώδης ψωρίαση: παρατηρούνται φυσαλίδες με υγρό που περιβάλλονται απο κόκκινο δέρμα κυρίως σε παλάμες και πέλματα (Φλυκταινώδης ψωρίαση παλαμών-πελμάτων). Υπάρχει και η γενικευμένη μορφή που συνδυάζεται με την:

Ερυθροδερμική ψωρίαση: είναι σπάνια. Το δέρμα σχεδόν σε όλο το σώμα είναι κόκκινο, σαν καμμένο και ξεφλουδίζει. Συνυπάρχει πόνος και κνησμός.

Ένα ποσοστό 10-30% των ασθενών με ψωρίαση πάσχει επίσης και από ψωριαστική αρθρίτιδα, η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα και δυσκαμψία των αρθρώσεων. Κυρίως προσβάλλονται τα χέρια, τα πόδια, οι αγκώνες, οι καρποί και το κατώτερο τμήμα της ράχης.

Η ψωρίαση επίσης επηρεάζει τα νύχια και υπάρχει περίπτωση να εντοπίζεται μόνο σε αυτά (ψωρίαση ονύχων). Παρατηρούμε τα βοθρία (δηλαδή στικτές εμβυθύνσεις στην επιφάνεια), κιτρινωπό χρώμα των νυχιών, σχηματισμούς σαν «σταγόνα λαδιού» και πάχυνση των νυχιών.

Ποιες είναι οι θεραπείες;

Η ψωρίαση στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται αγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικά στην περίοδο των εξάρσεων της νόσου. Υπάρχουν πολλά θεραπευτικά σχήματα για την ψωρίαση και ανάλογα με τη βαρύτητα της, την ηλικία του ασθενούς, τον τόπο διαμονής και αρκετές άλλες παραμέτρους καθορίζεται το εκάστοτε σχήμα για τον ασθενή.

Οι θεραπείες διακρίνονται σε

Τοπική θεραπεία

Φωτοθεραπεία

Συστηματική θεραπεία

sansimera.gr, moh.gov.gr