Ο άνθρωπος στην οργανωμένη κοινωνία απέκτησε την τάση να συγκεντρώνει χρήματα και να τα αποταμιεύει. Η ανασφάλεια, ο φόβος και η αβεβαιότητα σε συνθήκες πολέμων, λιμών ή φυσικών καταστροφών οδηγούσαν τον άνθρωπο στην απόκρυψη χρημάτων ή και οποιαδήποτε τιμαλφών πολύτιμων αντικειμένων ελπίζοντας ότι θα τα χρησιμοποιήσει στο μέλλον.
Μια από τις βασικότερες λειτουργίες του χρήματος είναι ότι αυτό αποτελεί μέσο αποταμίευσης και διαφύλαξης της περιουσίας των ανθρώπων, καθώς με τον τρόπο αυτόν εξασφαλίζεται η άμεση ρευστότητά του.
Κάθε χρόνο η τελευταία ημέρα του Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης και εορτάζεται σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων που πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924.
Οι «κερματοπυξίδες» (κουμπαράδες) του Ελληνικού Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1934. Μετά το 1940 οι κουμπαράδες σταμάτησαν να κυκλοφορούν εξαιτίας της εμπόλεμης κατάστασης και της γενικότερης οικονομικής απραξίας και χρησιμοποιήθηκαν ξανά στο τέλος της δεκαετίας του 1950.
Η σημασία της αποταμίευσης έγκειται στον περιορισμό της κατανάλωσης του σήμερα, έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουμε στις μελλοντικές ανάγκες του αύριο.