Το ταξίδι ζωής του Τρικαλινού Γιώργου Τσιάνου προς την κορυφή του κόσμου στέφθηκε με επιτυχία. Ο δρόμος για την επίτευξη αυτού του «στόχου ζωής», μόνο εύκολος δεν ήταν.

Η κακοκαιρία, η έλλειψη οξυγόνου και το υψόμετρο ήταν ορισμένα από τα εμπόδια που έπρεπε να ξεπεράσει ο Ελληνας γιατρός και αθλητής πριν φθάσει στο υψηλότερο σημείο του κόσμου.

Μετά από μία σύντομη παραμονή στην προωθημένη κατασκήνωση βάσης (advanced base camp – ABC) στα 6.400 μέτρα και μόλις το επέτρεψαν οι καιρικές συνθήκες είχε έρθει η στιγμή, το εγχείρημα του Ελληνα γιατρού να μπει στην τελική ευθεία.

Ο επόμενος στόχος ήταν το βόρειο διάσελο (north col) σε υψόμετρο 7.050 μέτρων, το οποίο αποτελεί μία από τις τελευταίες στάσεις πριν την κορυφή.

«Βρήκαμε ένα μικρό παράθυρο καλού καιρού το πρωί της 23ης Μαΐου και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από την προωθημένη κατασκήνωση βάσης προς το βόρειο διάσελο, που είναι στα 7.050», μας λέει ο Γιώργος Τσιάνος.

Ο Γιώργος Τσιάνος στον δρόμο προς την κορυφή.

«Εγώ ξεκίνησα το πρωί στις 8 και έφθασα λίγο πριν τις 12 στο βόρειο διάσελο».

«Ο καιρός φαινόταν άστατος στην κορυφή του βουνού, λόγω του φαινομένου αεροχειμάρρου (jet stream). Δεν είχαν φθάσει όλα τα μέλη της ομάδας, αλλά όλοι ήταν υγιείς», ανέφερε ο Ελληνας γιατρός.

 «Αυτή τη στιγμή λιώνουμε πάγο, ώστε να έχουμε τα απαραίτητα αποθέματα νερού, να φάμε και να προετοιμάσουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό προς τις δύο επόμενες κατασκηνώσεις, η πρώτη σε υψόμετρο 7.800 μέτρων και η αμέσως επόμενη -και τελευταία πριν την κορυφή- στα 8.300 μέτρα».

«Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι οι ορειβάτες φεύγουν από την προωθημένη κατασκήνωση βάσης και διανυκτερεύουν εκεί και το επόμενο πρωί ανεβαίνουν στην επόμενη κατασκήνωση, όπου κατά τις 10 το πρωί οι ορειβάτες ξεκινούν προς την κορυφή», μας μεταφέρει ο Γιώργος

«Οι μισές αποστολές ξεκίνησαν χθες», ενώ καμία αποστολή δεν είχε φθάσει στην κορυφή -τη στιγμή που μιλούσαμε-, καθώς ο καιρός δεν το είχε επιτρέψει.

Ο Ελληνας γιατρός δεν είχε επιλέξει ακόμα τη στρατηγική που θα ακολουθούσε στο δρόμο προς την κορυφή, καθώς περίμενε να έχει μία πιο καθαρή εικόνα για τον καιρό, πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση.

Φωτογραφία από την προωθημένη κατασκήνωση βάσης

Μία δύσκολη βραδιά

Τα ξημερώματα της 24ης Μαΐου ο Γιώργος Τσιάνος επικοινώνησε μαζί μας από την κορυφή του Εβερεστ .

«Δυστυχώς, είχαμε μία δύσκολη βραδιά», μας μετέφερε. «Μας χτύπησε καταιγίδα, δεν ξέρω αν και πόσοι άνθρωποι έχουν χαθεί ή τραυματισθεί».

«Είχα σίγουρο το γεγονός ότι θα πεθάνω. Ενας Θεός ξέρει πώς τα καταφέραμε», είπε ο Γιώργος, ενώ η φωνή του ακόμα τρεμόπαιζε ακόμα από το σοκ. «Μας είχε τελειώσει το οξυγόνο και δεν είχαμε μπαταρίες, καθώς η θερμοκρασία κυμαινόταν στους -40 με -50 βαθμούς Κελσίου».

«Εγώ είμαι καλά, και τώρα έχω κατέβει στα 8.300 μέτρα στην τελευταία βάση πριν την κορυφή», μας λέει ο Ελληνας γιατρός.

«Η δική μου μπουκάλα οξυγόνου τελείωσε και ευτυχώς προμηθεύτηκα μία που κάποιος αναβάτης, ο οποίος δεν ολοκλήρωσε το ταξίδι του προς την κορυφή είχε αφήσει στην τελευταία βάση πριν την κορυφή».

«Δεν κατέκτησα τίποτα», λέει ο Γιώργος. «Το Τσομολάνγκμα με “κατέκτησε”, αλλά ότι και αν συνέβη, συνέχισα να πιστεύω στο όραμα μου. Και τώρα είμαι εδώ για να πω την ιστορία μου…»

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ