Για άλλη μια σεζόν, κλήθηκε να φέρει εις πέρας μια «επικίνδυνη αποστολή». Τα «εμπόδια» που βρήκε η ομάδα του μπροστά της κατά τη διάρκεια της σεζόν, τη δυσκόλεψαν περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά της στην κορυφαία κατηγορία, αλλά δεν τη «λύγισαν». Κι αυτό, γιατί είχε ο ίδιος, στεκούμενος στον πάγκο της, βρήκε και πάλι τον τρόπο να τη βγάλει στον «αφρό», αφού η ένατη θέση είναι η καλύτερη των Τρικάλων, στην ιστορία τους στην Basket League. Ο ρόλος του ανθρώπου των ειδικών αποστολών, όμως, είναι αρκετά... ζόρικος και λογικά ζητά το δικό του τάιμ-άουτ, πριν προχωρήσει στην επόμενη πρόκληση.
Ο Κώστας Φλεβαράκης, εξηγεί στο Basketblog.gr τους λόγους που τον ώθησαν στην απόφαση να αποχωρήσει από τα Τρίκαλα και να την ανακοινώσει μάλιστα μία εβδομάδα πριν το τέλος του πρωταθλήματος, με το κοινό της πόλης να συνεχίζει να κάνει εκδηλώσεις λατρείας στο πρόσωπό του. Δεν κρύβει βέβαια, την χαρά του για την επιτυχία της ομάδας του και μίλησε αναλυτικά για τους παράγοντες, που έκαναν τόσο δύσκολη αυτή την αγωνιστική περίοδο. Τέλος, ξεκαθαρίζει πως τώρα το πρόγραμμά του έχει... χαλάρωση, χωρίς ωστόσο να «κάθεται σπίτι του», όπως ο ίδιος παραδέχεται, δίνοντας το δικό του «μήνυμα» εν όψει της επόμενης προσπάθειας του.
-Κόουτς, ξεκινώντας από τον αγώνα με τον Απόλλωνα, κλείσατε τη σεζόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κερδίζοντας τον Απόλλωνα. Μετά το τέλος, να φανταστώ πως πήρατε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης;
Πάντα θέλω να κερδίζω και νομίζω, ότι αυτό ήταν το πνεύμα των παικτών μου, οι οποίοι ήθελαν να τερματίσουν όσο πιο ψηλά μπορούσαν. Μπορεί ο Απόλλων να είχε σημαντικό διακύβευμα, αφού με αυτή την νίκη πολύ πιθανά θα προκρινόταν στα play-offs, αλλά είχαμε το κίνητρο και την ενέργεια για να τον αντιμετωπίσουμε και να καταφέρουμε να βρούμε τις απαντήσεις, ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος, όπου οι Ντίλαρντ, Πάλμπλαντ και Γουντς βρέθηκαν σε εξαιρετική μέρα. Ήταν μια νίκη με τη δική της σημασίας, καθώς μας έδωσε το δικαίωμα να κλείσουμε πανηγυρικά τη σεζόν, μπροστά στο κοινό μας και να κατακτήσουμε την καλύτερη θέση στην ιστορία του συλλόγου στην Α1.
-Πώς καταφέρατε να βρείτε το κίνητρο, τη στιγμή που ο αντίπαλος είχε θεωρητικά μεγαλύτερο από εσάς, αφού διεκδικούσε την είσοδο στα play-offs;
Το έβλεπα στα μάτια των παικτών μου, όπως και των αντιπάλων. Ήμασταν καλύτεροι στον αγώνα, ειδικά από τη στιγμή που απομονώσαμε τον Ντίλαρντ από το παιχνίδι της ομάδας του, ενώ δεν είχαμε και το άγχος άλλων αγώνων. Θα μπορούσα να πω εδώ, πως λειτούργησε ως κίνητρο το γεγονός, ότι όντως θέλαμε να τερματίσουμε όσο πιο ψηλά μπορούσαμε και να δώσουμε την εικόνα στο κοινό, ότι για μόλις νίκη δεν καταφέραμε να φτάσουμε στα play-offs, έχοντας μάλιστα τη διαφορά στα παιχνίδια με το Ρέθυμνο. Δείξαμε, λοιπόν, πως αυτή η ομάδα θα μπορούσε με λίγο παραπάνω τύχη και λιγότερες αλλαγές μέσα στη σεζόν, να βρίσκεται άνετα στην οκτάδα.
-Μπορούμε να πούμε ότι, βάσει των εμποδίων που αντιμετωπίσατε φέτος, ήταν η πιο δύσκολη σεζόν των Τρικάλων στην Α1, όσο βρισκόσουν στην ομάδα;
Ακριβώς. Είχα ξαναπεί πρόσφατα, άλλωστε, ότι ήταν η σεζόν με τις μεγαλύτερες δυσκολίες και το γεγονός, ότι συνδυάστηκε με την καλύτερη τελική κατάταξη του συλλόγου στην ιστορία του στη μεγάλη κατηγορία, έχει μεγαλύτερη σημασία, χάρη σε αυτό τον παράγοντα. Ξεκινήσαμε με δύο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια στην αρχή της σεζόν και είχαμε ήδη αρχίσει να διαμορφώνουμε την νοοτροπία μας κι εκείνη τη στιγμή έφυγε ως πρώτος σκόρερ μας ο Ουίλιαμσον, για να αποχωρήσει λίγο αργότερα ο Τιγκ και στο τέλος να τραυματιστεί ο Σόκο. Όταν βλέπουμε ακόμη και μεγάλες ομάδες να επηρεάζονται από ατυχίες, καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνουν αυτές οι απουσίες, για ένα μικρό ρόστερ, όπως αυτό των Τρικάλων.
-Μπορεί να ήταν η πιο δύσκολη σεζόν για τα Τρίκαλα και μία από τις πιο δύσκολες για σένα, αλλά τι είναι αυτό που σε ώθησε να πάρεις την απόφαση να αποχωρήσεις;
Έρχεται κάποια στιγμή, που ο ρόλος των ειδικών αποστολών για έναν άνθρωπο γίνεται κουραστικός και είναι λογικό ένας προπονητής, να θέλει να βρίσκεται σε ομάδες με πιο σταθερά δεδομένα. Αυτό βέβαια, δε μειώνει τη μεγάλη προσπάθεια που έγινε με τη διοίκηση των Τρικάλων, η οποία θεωρώ ότι θα συνεχιστεί με τη στήριξη του κόσμου και θα έχει ως στόχο τη διατήρηση της ομάδας στις κορυφαίες στην Ελλάδα.
-Βλέποντας τους φίλους της ομάδας να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά σου, τι σκεφτόσουν;
Δεν υπάρχει άνθρωπος που θα σου πει, ότι δεν επηρεάζεται από τέτοιες καταστάσεις. Εκτός του ότι άκουγα το όνομά μου σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, καθώς και σε άλλα ματς όπου υπήρχε ένα «πρέπει» στις πλάτες μας, είχα την ίδια αντιμετώπιση και στην καθημερινότητα της πόλης. Είναι κάτι, που σαφώς με επηρεάζει, γιατί δεν είναι εύκολο σε έναν καθαρά επαγγελματικό χώρο, να βλέπεις την προσπάθειά σου να αναγνωρίζεται όχι μόνο από τους ανθρώπους μιας ομάδας, αλλά και από μια ολόκληρη πόλη. Παίζει μεγάλο ρόλο η στήριξη του κόσμου και είναι κάτι που γνώριζα από τις θητείες μου σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, όπου υφίσταται μια παρόμοια κατάσταση, καθώς έχεις τη βοήθειά τους σε κάθε στιγμή. Είναι ασφαλώς, κάτι που κρατάς πάντοτε μαζί σου και είμαι χαρούμενος που το επαγγελματικό κομμάτι, συνοδεύεται από την επαφή με τον κόσμο και την εκτίμηση στη δουλειά μου, κάτι που βίωσα επίσης στην Μπραουνβάιγκ ή τη Σουηδία, όπου οι άνθρωποι είναι πιο φειδωλοί στις εκφράσεις τους.
-Αναφέροντάς μου τα δύσκολα και διαρκώς διαφοροποιημένα δεδομένα που βίωσες στα Τρίκαλα, μήπως ουσιαστικά αναζητείς μια ομάδα με πιο σταθερές καταστάσεις, όπως αντίστοιχες περιπτώσεις του ΠΑΟΚ ή της ΑΕΚ, στην Ελλάδα ή την Ευρώπη;
Δεν νομίζω, ότι είναι ακόμη η κατάλληλη στιγμή να συζητήσουμε κάτι τέτοιο σε λεπτομέρειες, γιατί και τα προηγούμενα χρόνια είχα αναλάβει αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, όπως αυτή των Τρικάλων. Αυτό που θέλω, είναι αρχικά να είμαι υγιής για να συνεχίσω, δεν έχω στο μυαλό μου το να κάτσω στο σπίτι μου. Προς το παρόν, πάντως, πρέπει να φροντίσουμε απλώς να ξεκουραστούμε και να χαρούμε την επιτυχία μας. Εξελίξεις μπορεί να υπάρξουν αργότερα. Απλά ήθελα να βγάλω από πάνω μου τη «στάμπα» του ανθρώπου των ειδικών αποστολών. Θεωρώ, ότι κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις ως αποτέλεσμα, αυτό που ακριβώς θέλεις, χωρίς να θέλω να μειώσω το θετικό έργο που έχει γίνει σε αυτή την ομάδα.
-Περιμένουμε, επομένως, να πάρεις μια «ανάσα» και προχωρήσεις στην επόμενη αποστολή σου, ή θα χρειαστείς κάποιο εύλογο διάστημα ξεκούρασης;
Επιβάλλεται η ξεκούραση αυτή τη στιγμή και μας βοηθά όλους το γεγονός, ότι το ελληνικό πρωτάθλημα τελείωσε πιο νωρίς από κάθε άλλη φορά. Έχουμε, λοιπόν, τον χρόνο να γεμίσουμε τις «μπαταρίες» μας και να απολαύσουμε προς το παρόν, τους αγώνες των play-offs της Basket League και τα μεγάλα παιχνίδια που έρχονται στην Ευρωλίγκα σαν ουδέτεροι. Πρέπει για λίγο, δηλαδή, να κυλήσουν όλα ομαλά, καθώς τα παιδιά έκαναν μια πολύ μεγάλη προσπάθεια. Είναι διαφορετικό να δουλεύεις με τέτοια παιδιά, σε αντίθεση με παίκτες που έχουν υψηλά συμβόλαια και είναι πάντα μια σπουδαία εμπειρία.
-Αν σε ρωτήσει οποιοσδήποτε για το τι θυμάσαι από τα Τρίκαλα, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα σου έρθει στο μυαλό;
Η εκτίμηση του κόσμου και η ίδια η πόλη. Είναι μια πολύ όμορφη πόλη, ανθρώπινη και που προσφέρει εξαιρετικές συνθήκες ζωής. Επίσης, το να λαμβάνεις καθημερινά χωρίς φειδώ την εκτίμηση του κοινού, είναι κάτι σπουδαίο, το οποίο έζησα έντονα, καθώς ήταν η πρώτη μου δουλειά στην ελληνική Επαρχία. Σίγουρα θα μου μείνει αυτό το χαρακτηριστικό.
basketblog.gr (Ραφαήλ Αλαγάς)